หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4151

หลินมั่วมองไปยังหลินอู่เหิ่นที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งมีสีหน้าจริงจัง ภายในใจเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกปลาบปลื้มยินดี

เขายังจำได้ถึงครั้งแรกที่ได้พบกัน

ในตอนนั้น เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ยังคงเป็นเพียงคนที่ไร้แววตา ไม่มีชีวิตชีวา ราวกับเป็นเพียงร่างที่เดินได้เท่านั้น

แต่ตอนนี้ เธอไม่เพียงแต่ก้าวออกจากโลกภายในของตัวเองได้แล้ว

เธอยังเริ่มมีการตัดสินใจและเลือกทางเดินของตัวเอง

สิ่งที่หลินมั่วกังวลมากที่สุดก่อนหน้านี้ ก็คือเรื่องนี้เอง

เขากลัวว่าวันหนึ่ง หากตัวเขาเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น

ศิษย์ของเขา ที่มีพรสวรรค์และความเข้าใจเหนือธรรมชาติ จะกลายเป็นเพียงเครื่องจักรสังหารที่ไร้ซึ่งการตัดสินใจของตัวเอง

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลินมั่วก็หันไปมองจีตู๋ถ้าที่อยู่ข้าง ๆ ซึ่งกำลังยิ้มออกมาด้วยความยินดี

“ผู้นำลัทธิที่สอง!”

“เรื่องของหลินอู่เหิ่นกับองค์กรเจ็ดบาป ในช่วงเวลานี้ อย่าเพิ่งเปิดเผยออกไป!”

แม้ว่าหลินมั่วจะสนับสนุนการตัดสินใจของศิษย์

แต่ก่อนที่หลินอู่เหิ่นจะเติบโตขึ้นอย่างแท้จริง เขาไม่ต้องการให้เธอเผชิญกับอันตรายมากเกินไป

จีตู๋ถ้ายิ้มเข้าใจ

“คุณหลินมั่ว กังวลว่าพวกเราจะดูแลความปลอดภัยของผู้อาวุโสอู่เหิ่นไม่ได้เหรอ”

เขาเปลี่ยนวิธีพูดอย่างรวดเร็ว

เพียงครู่เดียว หลินอู่เหิ่นก็ได้รับตำแหน่งเป็นผู้อาวุโสไปแล้ว

แต่หลินมั่วกลับพยักหน้าโดยไม่ลังเล

“เรื่องขององค์กรเจ็ดบาป คุณรู้ดีที่สุด”

“ตอนนี้หลินอู่เหิ่นยังไม่เติบโตเต็มที่ ผมไม่ต้องการให้ชื่อของเธอปรากฏอยู่ในรายชื่อเป้าหมายลอบสังหารของใคร”

ในเรื่องนี้ ต่อให้เป็นใครมาพูด เขาก็ไม่มีวันยอมถอย

จีตู๋ถ้าเห็นเขามีท่าทีหนักแน่นเช่นนี้ ก็ไม่ได้ดึงดันต่อ

“ตกลง ในเมื่อเป็นคำขอของคุณหลินมั่ว พวกเราย่อมต้องทำตาม”

“นอกจากพวกเราที่อยู่ที่นี่แล้ว เรื่องของหลินอู่เหิ่น ผมจะบอกเพียงแค่ผู้นำใหญ่เท่านั้น”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ เขาก็เสริมขึ้นว่า

“แต่หากเป็นเช่นนี้ ผู้อาวุโสอู่เหิ่นจะไม่ได้รับสิทธิประโยชน์หลายอย่างขององค์กรเรา”

องค์กรเจ็ดบาปไม่ได้ขึ้นอยู่กับคำพูดของจีตู๋ถ้าคนเดียว

การแจกจ่ายทรัพยากรการฝึกฝน รวมถึงการมอบอำนาจล้วนมีคนที่รับผิดชอบโดยเฉพาะ

หากต้องการปกปิดตัวตนของหลินอู่เหิ่น เขาทำได้เพียงให้มหาลัทธิมอบตราเกียรติยศของผู้อาวุโสให้เป็นการส่วนตัวเท่านั้น

หลินมั่วเองก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากนัก

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลลอว์เรนซ์ หรือพวกแก๊งห้าพิษต่างก็เป็นศัตรูของเขาทั้งนั้น

ดู ๆ ไว้หน่อยก็คงไม่เสียหาย

พอเห็นหลินมั่วพยักหน้า บรรดาสาวใช้ก็พากันส่งเสียงดีใจ รีบเข้ามารุมล้อมทันที

พวกเธอพากันพูดจ้อ พร้อมกับนำทางหลินมั่วกับศิษย์ของเขา รวมถึงเสวี่ยเหลียน ไปยังห้องพัก

จีตู๋ถ้ายืนอยู่ที่เดิม สีหน้าดูอึดอัดขณะมองไปที่เฟิงอู๋ซิ่ว

“ท่านผู้เฒ่าเฟิง นี่คิดจะตามพวกเขาไปตลอดเลยหรือไง?”

สำหรับจีตู๋ถ้า แค่ต้องรับมือกับผู้อาวุโสคนนี้ก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว

เฟิงอู๋ซิ่วไม่ใช่แค่ผู้อาวุโสขององค์กรเจ็ดบาป แต่ยังเป็นหมอเทวดาของที่นี่อีกด้วย

คนระดับเขาถือว่าอยู่จุดสูงสุดขององค์กรเลยก็ว่าได้

แต่ตอนนี้กลับเดินตามตูดเด็กสองคนไม่ห่าง แถมท่าทางยังเหมือนเป็นพ่อบ้านอีกต่างหาก

นี่มันเรื่องบ้าอะไร?

องค์กรเจ็ดบาปยังต้องรักษาหน้าตาอยู่ไหมเนี่ย?

แต่พอจีตู๋ถามจบ เฟิงอู๋ซิ่วก็แค่แค่นเสียงเบา ๆ

“ฉันจะทำอะไร ยังต้องขออนุญาตนายด้วยหรือไง…”