หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4168

หลังจากหลินมั่วนั่งลงอีกครั้ง ก็ตอบด้วยสีหน้าจริงใจ

“ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้คุณจะฉวยโอกาสตอนผมบาดเจ็บ คิดร้ายต่อผม!”

“ต่อมาคุณก็ยังคิดที่จะดักสังหารผมกลางทางอีก!”

“แต่ว่า…”

การหยุดชะงักเพียงเล็กน้อย กลับทำให้หัวใจของปีศาจเฒ่ากระตุกวูบ

“แต่ผู้อาวุโส คุณก็รู้นิสัยของผมดี ผมเป็นคนที่จดจำบุญคุณคนที่สุด!”

“ก่อนหน้านี้สุสานขาวของคุณก็เคยช่วยพวกเราแนวหน้าขุดอุโมงค์ และแย่งชิงอาวุธปืนมามากมาย”

“ถึงจะไม่มีความดีความชอบก็ยังมีบุญคุณอยู่บ้าง!”

เขาพูดพลางยิ้มมุมปาก

เพียงแต่ว่ารอยยิ้มนั้นในสายตาของปีศาจเฒ่ากลับดูน่าขนลุกเป็นพิเศษ

หลินมั่วกล่าวต่อ

“เห็นแก่ที่สุสานขาวของคุณมีคุณูปการ ผมสามารถยกโทษให้ความมีเจตนาไม่ดีของผู้อาวุโสได้”

“และถึงแม้ว่าผู้อาวุโสจะไม่ตกลงที่จะทำงานให้ผม ก็ได้เช่นกัน!”

ปีศาจเฒ่าไม่รู้ว่าเหตุใดหลินมั่วถึงใจกว้างขึ้นมาอย่างกระทันหัน

แต่เขาไม่เชื่ออย่างแน่นอนว่าหลินมั่วจะปล่อยตนไปง่ายๆเช่นนี้

“หากผมไม่ตกลง คุณจะจัดการผมอย่างไร”

ปีศาจเฒ่าถามอย่างรู้ทัน

หลินมั่วโบกมือ

“เห้ย จัดการอะไรกัน!”

“คนกันเองทั้งนั้น พูดอะไรไม่น่าฟังขนาดนั้น!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็เปลี่ยนน้ำเสียงกระทันหัน

“เพียงแต่ว่า พิจารณาจากพฤติกรรมต่างๆของผู้อาวุโสก่อนหน้านี้”

“ต่อให้ผมอนุญาตให้คุณซ่อนตัวอยู่ในเขตสามต่อไป สมาชิกของสิบกลุ่มอำนาจก็จะไม่ยอมให้คุณมีตัวตนอยู่!”

“ดังนั้นขอผู้อาวุโส โปรดออกจากเขตสามของพวกเราไปด้วยเถิด”

พูดจบ เขาก็ยิ้มอย่างใจกว้าง ท่าทีที่เปิดเผยนั้นดูใจกว้างอย่างยิ่ง

ถึงแม้ว่าปีศาจเฒ่าจะพยายามลอบทำร้ายผมหลายครั้ง

แต่หลินมั่วคนนี้ก็มีน้ำใจกว้างขวางเช่นนี้ ยกโทษให้ทุกอย่างที่ผ่านมา

“หึหึ ผู้อาวุโสผมใจกว้างพอไหมล่ะ”

ปีศาจเฒ่าเมื่อได้ยินคำถามนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะกลอกตา

ไปตายสะไอ้ใจกว้าง!

ใจกว้างบ้านป้าแกสิ!

ถ้าออกไปได้ ฉันก็ออกไปจากเขตสามตั้งนานแล้ว

ในที่สุดปีศาจเฒ่าก็มีทางลงจากหลังเสือ ในเวลานี้สีหน้าของเขาจึงดูดีขึ้นเล็กน้อย!

“คุณหลิน ยังหนุ่มยังแน่นมีความสามารถ มิกล้าชี้เเนะหรอกครับ!”

หลังจากทั้งสองฝ่ายต่างกล่าวชมเชยกันตามมารยาท ปีศาจเฒ่าก็ถือว่าถูกหลินมั่วควบคุมไว้ใต้สังกัดแล้ว

หลังจากพูดคุยทักทายกันอยู่พักหนึ่ง

หลินมั่วก็หยิบกล่องยาออกมา

“ผู้อาวุโส สาวน้อยเสวี่ยเหลียนคนนั้นยังเด็กไม่รู้ความ ลงมือไม่รู้ความหนักความเบา”

“นี่คือของขวัญที่เธอให้ผมเอามาขอโทษคุณ หวังว่าผู้อาวุโสจะไม่เก็บมาใส่ใจนะครับ”

ปีศาจเฒ่ารับยาเม็ดนั้นมา เเล้วกลืนลงไปทันที

สถานการณ์ในปัจจุบันทำให้เขารู้สึกหวาดหวั่นอยู่บ้าง

ประกอบกับอาการบาดเจ็บภายในทั่วร่าง ยิ่งทำให้เขาหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลา

ในตอนนี้เมื่อเห็นยาบำรุงร่างกาย ปีศาจเฒ่าย่อมไม่ลังเล

เมื่อยาเม็ดเข้าสู่ท้อง กระแสความอบอุ่นก็พลันไหลเวียนไปทั่วร่างของเขา

พลังปราณดอกบัวขาวที่เกาะกุมอยู่ก่อนหน้านี้ ก็หายไปพร้อมกับกระแสความอบอุ่นนี้

ปีศาจเฒ่ารู้สึกถึงร่างกายที่ค่อยๆฟื้นตัว สีหน้าก็ค่อยๆดีขึ้น

ที่สำคัญที่สุดคือ ยานี้ไม่เพียงแต่ทำให้บาดแผลภายในหายเร็วขึ้น

เส้นเลือดที่เสื่อมสภาพของเขาก็ยังปรากฏร่องรอยของการฟื้นคืนชีพเล็กน้อย…