หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4220

เมื่อร่างกระเเทกลงสู่สระน้ำ

มู่อีรู้สึกเหมือนมีฝ่ามือนับไม่ถ้วนตบเข้าที่ผิวหนังของเขาทุกส่วนอย่างแรง

ความเจ็บปวดแสบร้อนแผ่ซ่านไปทั่วทุกตารางนิ้วของผิวหนัง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่หน้าอก มันเหมือนถูกใครบางคนทุบด้วยค้อนเหล็ก

อวัยวะภายในดูเหมือนจะเคลื่อนที่ไปหมดแล้ว

โชคดีที่ระดับพลังของเขายังไม่เลว ถึงแม้จะเจ็บปวดทนแทบไม่ไหว

แต่ก็ไม่ได้ถึงกับกระอักเลือดออกมาเหมือนหูเฉวียน

หลังจากรู้สึกถึงอาการสำลักอย่างรุนแรง มู่อีก็ฟื้นคืนสติจากความเจ็บปวดในทันที

ตอนที่เขารีบโผล่ขึ้นมาจากน้ำ หูเฉวียนก็รออยู่แล้ว

“เป็นอย่างไรบ้าง”

“ฉันบอกแล้วว่าไม่มีปัญหา!”

มู่อีสีหน้าเคร่งขรึม เเต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร

ตอนนี้เขายังคงเจ็บแสบร้อนไปทั้งตัว หน้าอกก็อึดอัดมาก

นี่ยังดีที่พื้นฐานของเขาไม่ธรรมดา ถ้าเป็นคนทั่วไปโดนแบบนี้

ไม่ตายก็คงบาดเจ็บสาหัส

เมื่อคิดถึงเรื่องเหล่านี้ มู่อีก็ไม่อยากสนใจคนบ้าคนนี้เลย

เขาลากร่างที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำ ขึ้นไปบนฝั่งทันที

และในเวลานั้นเอง หูเฉวียนก็เข้ามาใกล้ๆ

ครั้งนี้ ในมือของเขากลับมีน้ำยาต้มสมุนไพรร้อนๆหนึ่งชามเพิ่มขึ้นมา

“รีบดื่มเข้าไปเร็ว!”

“นี่คุณหลินเตรียมไว้ให้โดยเฉพาะ ไม่เพียงเเต่จะรักษาอาการบาดเจ็บภายในที่ซ่อนอยู่ได้ เเต่ยังมีสรรพคุณในการขับไล่ความเย็นด้วย”

“ผมลองเเล้ว ได้ผลดีมาก!”

เมื่อมู่อีได้ยินว่าเป็นยาต้มสมุนไพรที่หลินมั่วปรุง เขาก็ไม่พูดมาก รับมาทันที

เงยหน้าดื่มจนหมดชาม

ทันทีที่น้ำยาต้มสมุนไพรไหลลงท้อง เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่า มีกระแสความอบอุ่นไหลเวียนขึ้นมาในร่างกาย

เมื่อกระเเสความอบอุ่นนี้ไหลเวียนไปยังแขนขาและทั่วร่างกาย

อาการเจ็บหน้าอกที่เขาเคยเป็นก็ทุเลาลงอย่างเห็นผลในทันที

แม้กระทั่งร่างกายที่เคยหนาวสั่น ก็ค่อยๆเริ่มอบอุ่นขึ้น

ในขณะที่มู่อีรู้สึกทึ่งกับสรรพคุณอันยอดเยี่ยมของน้ำยาต้มสมุนไพรนี้ เขาก็พลันรู้สึกถึงความผิดปกติ

“หัวหน้าหู ที่นี่มันป่าเขาลำเนาไพร คุณไปเอาน้ำยาต้มสมุนไพรมาจากไหนครับ”

หูเฉวียนเเสยะยิ้ม พลางยกนิ้วชี้ไป

มู่อีก็เห็นชัดว่าคนที่ลงมาคือมู่สือ คนเล็กสุด

อาจเป็นเพราะระดับพลังยังไม่พอ หลังจากมู่สือโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ ก็เห็นรอยเลือดที่มุมปากของเขาได้อย่างชัดเจน

สีหน้าก็แดงก่ำ

“ฮือฮือฮือ พี่ใหญ่ ผมเหมือนกำลังจะตายแล้ว!”

“ช่วยผมด้วย!”

เห็นสภาพของเขาแบบนั้น มู่อีรู้สึกอับอายแทน

เมื่อเทียบกับหูเฉวียนแล้ว มู่สือคนนี้มันขี้ขลาดตาขาวโดยสิ้นเชิง

แน่นอนว่าน่าอับอายก็ส่วนน่าอับอาย

มู่อียังคงรีบเข้าไปดึงเขาขึ้นฝั่ง

หลังจากรู้ว่าหูเฉวียนไปเอาน้ำยาต้มสมุนไพรที่เตรียมไว้โดยเฉพาะมาให้เขาดื่มอีกครั้ง

อาการของมู่สือก็ดีขึ้นอย่างเห็นผล

ห้านาทีต่อมา เขาก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง

เมื่อมีสามคนนี้เป็นผู้นำ

คนอื่นๆที่อยู่บนน้ำตกก็วางใจในที่สุด

จากนั้น ในหุบเขาก็มีเสียงกรีดร้องดังและเสียงน้ำตกขนาดใหญ่