หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4222

เมื่อมีลูกน้องกลุ่มนี้ของหวังต้าเป่า

หลินมั่วก็เป็นอิสระเสียที

สะบัดเเขนที่เมื่อยล้า พร้อมกับถามด้วยความสงสัย

“พวกคุณมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร แล้วตราประทับสีเเดงบนมือพวกนี้คืออะไร”

หวังต้าเป่ารีบอธิบายทันที

“ตั้งแต่ที่คุณออกจากแก็งไห่หลางไปก่อนหน้านี้ เจ้าสำนักของเราก็เหมือนหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย”

“พวกเราก็ไม่ได้เจอเขามานานมากแล้ว เเถมผู้ช่วยที่เขาใช้ติดต่อสื่อสารอยู่ตลอดก็หายตัวไปด้วย”

“ต่อมา อธิบดีชิวเห็นว่าพวกเราไม่มีผู้นำ แถมยังไม่มีอะไรทำ ก็เลยให้พวกเรามาดูแลความสงบเรียบร้อยที่นี่”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลินมั่วก็อดขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ได้

ไห่หลางหวังคนนี้กลัวจีตู๋ถ้าขนาดนี้เลยเหรอ

ตอนที่เจอกันครั้งล่าสุด

หลินมั่วเพียงเเค่บอกข่าวว่าจีตู๋ถ้าขึ้นเกาะเเล้ว

ไห่หลางหวังคนนี้ก็หายตัวไปซ่อนทันที เเถมครั้งนี้ยังพาผู้ช่วยของตัวเองไปด้วย

“ก่อนที่ไห่หลางหวังจะหายตัวไป ได้ทิ้งคำสั่งอะไรไว้บ้างไหม”

หวังต้าเป่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหน้า

“ไม่มีครับ หายตัวไปแบบกระทันหันเลย”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หลินมั่วก็ค่อนข้างมั่นใจแล้ว

ครั้งนี้ไห่หลางหวังคงตั้งใจจะหลบซ่อนอย่างถาวรแล้ว

แต่ไม่ว่าเขาจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหน ตราบใดที่ยังพาหลันเตี๋ยอีไปด้วย ก็อย่าหวังว่าจะหนีรอดจากการตามล่าของฉันไปได้

เมื่อคิดถึงตรงนี้ หลินมั่วก็ไม่ได้กังวลอะไรอีก

เปลี่ยนเรื่องถามต่อ

“เเถวเขตสามนี้ มีช่างเหล็กฝีมือดีๆบ้างไหม”

คำนวณเวลาดูแล้ว ทางตระกูลลอเร้นซ์คงจัดการงานภายในตระกูลเสร็จเรียบร้อยแล้ว

สงครามระหว่างสองเขตคงอีกไม่นานก็จะเริ่มขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน

จำเป็นจริงๆเพราะดาบใหญ่ของหม่าปังเต๋อหายไปแล้ว และจำเป็นต้องหาดาบใหญ่เล่มใหม่โดยเร็ว

หลังจากที่หวังต้าเป่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สีหน้าของเขาก็เเสดงออกถึงความประหลาดใจเล็กน้อย

“มีเเน่นอนครับ!”

“อาวุธที่ปะทะกับมันล้วนแตกหักทั้งสิ้น ต่อมาหลังจากเกิดการแย่งชิงนองเลือดครั้งใหญ่”

“มีดเชือดหมูหายสาบสูญไป ชื่อเสียงของตาแก่นั่นก็เลื่องลือออกไป…”

หลังจากฟังเรื่องราวเหล่านั้นจบ หลินมั่วก็รู้สึกสนใจตาแก่ขึ้นมาทันที

ไม่คิดเลยว่าเกาะนรกเล็กๆแห่งนี้จะเป็นเเหล่งซ่อนเร้นของผู้มีฝีมือ

เพียงเเต่หลังจากพูดถึงตาแก่ช่างตีเหล็กคนนี้เเล้ว ในใจของหลินมั่วก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความสงสัยขึ้น

“ทำไมเรื่องนี้ ผมไม่เคยได้ยินหม่าปังเต๋อและคนอื่นๆพูดถึงเลย”

เวลาที่ตนเองมาที่เขตสามนี้ จะว่านานก็ไม่นาน จะว่าสั้นก็ไม่สั้น

แต่หม่าปังเต๋อเเละคนอื่นๆไม่เคยเล่าเรื่องราวของตาแก่คนนี้ให้ตนเองฟังเลย

หวังต้าเป่าก็เป็นคนฉลาด ทันทีที่หลินมั่วถามจบ เขาก็ตอบอย่างว่องไว

“ถึงแม้ว่าเทคนิคตีเหล็กของตาแก่คนนี้จะโด่งดัง แต่ความปากหมาของเขาดังยิ่งกว่า”

“ผู้นำลัทธิหม่าเเละคนอื่นๆคงเป็นห่วงว่าตาแก่นี่จะพูดจาไม่เข้าหูคุณหลิน เลยจงใจไม่พูดถึงกระมังครับ!”

หลินมั่วคิดดูก็เห็นด้วยอยู่บ้าง

นี่ก็เป็นสไตล์การทำงานของหม่าปังเต๋อและอธิบดีชิวจริงๆ