หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4225

ภายในห้องที่ทรุดโทรม

หลังจากที่ชายชราผอมซูบได้ยินหลินมั่วพูดถึงความลับในร่างกายของตนด้วยน้ำเสียงเฉยเมย

สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

ตอนเเรกเขาไม่เชื่อ!

คิดเพียงว่าหลินมั่วก็เหมือนคนอื่นๆที่ตั้งใจจะใช้วิธีหลอกลวง เพื่อให้ตนลงมือ

เเต่เมื่อความลับของเขาถูกเปิดเผยโดยคนหนุ่มตรงหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า

เขาก็เพิ่งตระหนักได้ในที่สุด

คนหนุ่มหน้าตาดีตรงหน้า อาจจะมีวิธีทำให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้จริงๆ

หลังจากคิดถึงจุดนี้ ลมหายใจของเขาก็อดไม่ได้ที่จะถี่ขึ้น

“คุณชาย โปรดรอสักครู่!”

“เมื่อครู่ผมพูดจาไม่ดีไป ขอให้คุณชายอย่าเก็บมาใส่ใจ!”

เขาพูดพลางยกมือทั้งสองข้างขึ้นพนม แล้วโค้งตัวลง

จนถึงตอนนี้ สีหน้าของหลินมั่วถึงได้ดีขึ้นเล็กน้อย

“ทำอย่างนี้เเต่เเรกก็ดีแล้ว ทำไมต้องทำให้มันน่าอับอายขนาดนี้ด้วย”

“คุณชายสอนถูกแล้ว ผมไม่รู้ความเอง!”

หลังคนแก่มองเห็นความหวัง ทัศนคติก็เปลี่ยนไปทันทีหนึ่งร้อยแปดสิบองศา

“โปรดอย่าถือโทษโกรธเคืองเลย ช่วยคนแก่ด้วยนะ!”

หลังจากหลินมั่วเห็นว่าเขามีท่าทีที่ถูกต้องเเล้ว ก็ไม่คิดจะทำให้ลำบากใจอีกต่อไป จึงพูดออกมาตรงๆ

“สภาพร่างกายของคุณในตอนนี้ ตัวคุณเองย่อมรู้ดีที่สุด!”

“เดิมทีก็ไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไร!”

หลินมั่วพูดพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เเต่คุณดื่มเหล้าอย่างหนักมาหลายปี ทำให้ตัวเองชามาหลายปี”

“นี่จึงเป็นสาเหตุให้เส้นเอ็นที่มือของคุณที่เคยขาดไปแล้วนั้นเสียหายหนักขึ้นไปอีก บาดเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งเส้นเลือดที่มือของคุณก็ถูกกัดกร่อนไปด้วย”

เมื่อชายชราได้ยินคำพูดนี้ หัวใจก็อดไม่ได้ที่จะหดเกร็ง

“เรียนถามคุณชาย มือทั้งสองข้างของผมยังมีหวังที่จะรักษาได้ไหม”

ในเวลานี้ เขากระวนกระวายใจอย่างยิ่ง ในใจก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจ

ถ้ารู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ตั้งเเต่เเรก เขาจะไม่มีวันดื่มเหล้าอย่างบ้าคลั่งโดยไม่ยั้งคิดเช่นนี้อย่างเด็ดขาด

ไม่อย่างงั้นก็คงมีหวังมากกว่านี้

มาถึงตอนนี้ ชายชราก็ไม่ปิดบังอีกต่อไป และเปิดเผยตัวตนออกมาโดยตรง

“ผมคือกงซุนเถี่ย!”

เมื่อหลินมั่วได้ยินคำพูดนี้ ก็แทบจะกระโดดตัวลอย

“คุณ…คุณคือกงซุนเถี่ย คุณยังไม่ตาย…”

พูดไปได้ครึ่งทาง เขาก็หยุดพูดอย่างกระทันหัน

สถานะของคนผู้นี้ ทำให้เขาอดที่จะตกใจไม่ได้

ในยุคปัจจุบันของประเทศจีน มีคำเล่าลือว่ามีอาวุธวิเศษสิบชิ้น เก้าชิ้นมาจากฝีมือของปรมาจารย์ช่างโอวหยางจื่อ

และกงซุนเถี่ยที่อยู่ตรงหน้า ก็คือศิษย์เอกที่โอวหยางจื่อภาคภูมิใจ ฝีมือการตีเหล็กก็ยอดเยี่ยมไม่เเพ้กัน

ยิ่งไปกว่านั้น โอวหยางจื่อยังเคยกล่าวต่อหน้าสาธารณชนว่า กงซุนเถี่ยเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถก้าวข้ามเขาในด้านวิชาการตีเหล็กได้

น่าเสียดายที่โอวหยางจื่อเสียชีวิตไปไม่นาน กงซุนเถี่ยที่อยู่ในวัยฉกรรจ์ก็มีข่าวลือว่าเสียชีวิตตามไปด้วย

ซึ่งในตอนนั้นได้สร้างความตกตะลึงไม่น้อย

ท้ายที่สุดการจากไปของปรมาจารย์ช่างตีเหล็กทั้งสองคน ถือเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของวงการยุทธภพ

สิ่งที่หลินมั่วไม่คาดคิดเลยก็คือ

จะได้มาเจอกับปรมาจารย์ช่างตีเหล็กผู้นี้ ที่เสียชีวิตไปกว่าห้าสิบปีเเล้วที่นี่