หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4228

นับตั้งเเต่เถาหงจิงขึ้นสู่ตำแหน่งอย่างไม่ชอบธรรมและไม่ได้รับการยอมรับ

คนในสำนักเทพศาตราทั้งหมดก็เเตกเเยกกันไปเเล้ว

แถมเถาหงจิงยังมัวเมาอยู่กับสุราและนารีทั้งวันทั้งคืน ไม่ได้ใส่ใจดูแลสำนักเทพศาตราเลย

นานวันเข้า ลูกศิษย์ลูกหาจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆก็เเยกตัวออกไป

ต่างคนต่างไปตั้งสำนักของตัวเอง!

“ปัจจุบันสำนักที่มีอำนาจในการตีเหล็กในประเทศจีนมีมากมายนับไม่ถ้วน อย่างน้อยก็พอจะจัดหาอาวุธเย็นให้พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้!”

“แต่สำหรับผู้มีฝีมือระดับปรมาจารย์ กลับต้องเสียเงินจำนวนมหาศาลเพื่อไปหาอาวุธที่เหมาะสมกับตัวเองจากประเทศอื่น

หลินมั่วกล่าวถึงตรงนี้ บรรยากาศก็พลันเงียบสงบลง

ทั้งสองคนรู้ดี

อาวุธระดับปรมาจารย์ โดยทั่วไปแล้ว ประเทศตัวเอง ก็จัดหาให้ไม่เพียงพอ

แล้วจะไปตีให้คนประเทศอื่นได้อย่างไร!

ด้วยเหตุนี้ การเสื่อมถอยของสำนักเทพศาตรา จึงส่งผลกระทบต่อความแข็งแกร่งโดยรวมของประเทศจีนโดยปริยาย

ยิ่งกงซุนเถี่ยเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันของวงการตีเหล็กในประเทศจีนมากเท่าไร

เขาก็ยิ่งต้องการที่จะรักษามือของตัวเองให้หายดีมากขึ้นเท่านั้น

“ท่านปรมาจารย์หลินมั่ว ต่อจากนี้ไปมือทั้งสองข้างของผมก็ต้องรบกวนคุณแล้วนะครับ!”

เขาพูดพลางยกมือทั้งสองข้างขึ้นประสาน เเล้วค้อมตัวลงต่ำ

เมื่อหลินมั่วเห็นดังนั้นก็รีบห้ามเขาไว้

“ปรมาจารย์ไม่ต้องทำถึงเช่นนี้ หากคุณหายดีในเร็ววัน ก็เป็นข่าวดีสำหรับประเทศจีนของพวกเราเช่นกัน”

“ปัจจุบันวงการตีเหล็กในประเทศวุ่นวายมาก คุณภาพก็ไม่สม่ำเสมอ จำเป็นอย่างยิ่งที่ปรมาจารย์จะต้องออกมาจัดการรวบรวม”

กงซุนเถี่ยเห็นด้วยกับเรื่องนี้อย่างยิ่ง

“คุณชายพวกเราสองคนเรียกกันปรมาจารย์ไปมาเเบบนี้ มันดูแปลกๆนะ”

“ต่อไปเรียกชื่อกันเลยเป็นยังไง”

ภายใต้ท่าทีที่เเข็งกร้าวของเขา หลินมั่วก็ทำได้เพียงตอบตกลง

“ทุกอย่างก็แล้วแต่ผู้อาวุโสกงซุนจัดการเลยครับ!”

หลังจากทักทายกันพอสมควร

หลินมั่วก็ไม่คิดเสียเวลาอยู่ที่นี่อีกต่อไป

ตอนนี้ได้รับตัวบุคคลระดับสมบัติของชาติมาให้ประเทศจีนแล้ว

การรักษาอาการบาดเจ็บมือทั้งคู่ให้หายดีโดยเร็วที่สุดคือเรื่องสำคัญอันดับเเรก

นอกประตู

หวังต้าเป่าที่รอคอยมานาน ในที่สุดก็ได้เห็นประตูเก่าๆเปิดออก

การเตือนหวังต้าเป่า ก็เป็นเพียงการป้องกันอุบัติเหตุเท่านั้น

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จแล้ว หลินมั่วก็ให้หวังต้าเป่าจัดการจองโรงแรมลับๆแห่งหนึ่ง

เพื่อทำความสะอาดท่านผู้เฒ่ากงซุนอย่างละเอียดหมดจด

ด้านหนึ่งเป็นเพราะรูปลักษณ์ของกงซุนเถี่ยนั้นโดดเด่นเกินไป

อีกด้านหนึ่ง รูปลักษณ์แบบนี้ไม่เหมาะสมกับสถานะปรมาจารย์ช่างตีเหล็กระดับสุดยอด

“น้องชาย!”

หลินมั่วที่กำลังรออยู่ได้ยินเสียงจึงหันกลับไปโดยอัตโนมัติ

ข้างหลัง ชายชราที่สวมเสื้อคลุมยาวยืนตัวตรง

“คุณคือผู้อาวุโสกงซุน?”

ไม่เเปลกที่หลินมั่วจะประหลาดใจเช่นนี้

ประหลาดใจมาก

หลักๆก็คือหลังจากที่กงซุนเถี่ยได้รับการดูแลเเละแต่งตัวแล้ว เขาก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน

ไม่ว่าอย่างไร หลินมั่วก็ไม่สามารถเชื่อมโยงภาพลักษณ์ของชายชราที่กระปรี้กระเปร่าตรงหน้า กับภาพลักษณ์ของคนจรจัดก่อนหน้านี้ได้เลย

รูปลักษณ์ภายนอกไม่ต้องพูดถึง

ออร่าของเขานั้นเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง