หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4229

หลังจากที่กงซุนเถี่ยปัดฝุ่นเสื้อผ้า เขาก็มีสีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย

“ไม่คิดเลยว่าเวลาห้าสิบปี จะทำให้ผมแทบจำตัวเองไม่ได้’

ครั้งหนึ่งเคยฮึกเหิมในวัยฉกรรจ์ เเต่ช่วงเวลาที่ตกต่ำกลับยาวนานกว่าห้าสิบปี

หลายปีผ่านไปมากพอที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้มากมาย

ปรมาจารย์ช่างตีเหล็กระดับสุดยอดผู้ยิ่งใหญ่ในอดีต บัดนี้ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่น

ประกอบกับการที่ร่างกายถูกแอลกอฮอล์กัดกร่อนมาเป็นเวลานาน ทำให้สีหน้าของเขาดูหมองคล้ำอย่างยิ่ง

เพื่อความไม่ประมาทหลินมั่วจึงตัดสินใจที่จะปลอมแปลงใบหน้าให้เขาอีกครั้ง

“ผู้อาวุโส ขออภัยด้วย!”

พร้อมกับการปักเข็มเงินหลายเล่มลงบนจุดต่างๆ ประกอบกับยาเเปลงโฉมที่หลินมั่วพกติดตัวอยู่เสมอ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที กงซุนเถี่ยได้เปลี่ยนเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง

แม้แต่ตัวเขาเองเมื่อส่องกระจก ก็ยังอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ

“น้องชาย ฝีมือคุณช่างยอดเยี่ยมจริงๆ!”

เช่นนั้นแล้ว หลินมั่วก็วางใจมากขึ้น พาเขาไปพบกับสองสาวเสวี่ยเหลียนโดยตรง

“เป็นยังไงบ้าง เดินเที่ยวสนุกไหม”

หลังจากที่เสวี่ยเหลียนมองไปรอบๆแล้ว ก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ

ข้างหลังเขา ลูกน้องทั้งเจ็ดคนของหวังต้าเป่า ตอนนี้แขนทั้งสองข้างเต็มไปด้วยถุงช้อปปิ้งใบเล็กใหญ่

หลินมั่วอดไม่ได้ที่จะชื่นชมพลังซื้ออันน่าทึ่งของเธอ

ในระหว่างที่ทัังสองคนกำลังพูดคุยกัน

เสวี่ยเหลียนก็สังเกตุเห็นชายชราแปลกหน้า ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกระทันหันคนนี้ด้วย

เมื่อเธอมองไปที่หลินมั่วด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม

หลินมั่วแอบส่ายหน้า

ที่นี่ไม่ใช่ที่ๆเหมาะจะพูดคุยกันอย่างเห็นได้ชัด

จากนั้นกลุ่มคนก็เดินเที่ยวกันต่ออีกสักพัก ซื้อของใช้จำเป็นสำหรับกงซุนเถี่ยเรียบร้อยเเล้ว จึงเตรียมตัวกลับไปยังเเนวหน้า

ก่อนจะถึงเวลาจากลา หลินมั่วก็เรียกหวังต้าเป่าเข้ามาหาอีกครั้ง

“วันนี้ลำบากคุณเเล้วนะ!”

หวังต้าเป่ารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งรีบพูดอย่างสุภาพว่า

“การได้รับใช้คุณหลินถือเป็นเกียรติของผมครับ…”

พูดไปได้ครึ่งทาง เขาก็เปลี่ยนเรื่องพูดอีกครั้ง

“หนำซ้ำผมก็แค่มาช่วยคุณหลินถือของเท่านั้นเองครับ เรื่องเล็กน้อยเอง ผมลืมไปหมดเเล้ว”

ส่วนเรื่องการนำทาง เขาก็เลี่ยงที่จะพูดถึงไป

แก็งไห่หลางมีสิบสองกองธง เเต่ละกองธงมีสมาชิกสองหมื่นคน

จากหัวหน้าหน่วยเล็กๆที่มีลูกน้องเเค่สิบกว่าคน ก้าวกระโดดขึ้นเป็นหัวหน้ากองธงที่ดูแลคนนับหมื่น

หวังต้าเป่าจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไร

“นี่คือสิ่งที่คุณสมควรได้!” หลินมั่วกล่าวตอบด้วยรอยยิ้ม

ก็เพราะหวังต้าเป่าคนนี้นี่เองที่ทำให้เขาได้พบกับกงซุนเถี่ย บุคคลสำคัญระดับสมบัติของชาติ

รางวัลเล็กน้อยนี้สมควรที่หวังต้าเป่าจะได้รับเป็นอย่างยิ่ง

“เรื่องการเเต่งตั้งผมจะให้อธิบดีชิวจัดการให้เร็วที่สุด!”

“งานรักษาความสงบเรียบร้อยในแนวหลัง ก็ต้องพึ่งพวกคุณเเล้ว!”

“ตั้งใจทำงานให้ดี ตำแหน่งหัวหน้ากองธงไม่ใช่เป้าหมายสูงสุดของคุณ!”

สิ่งที่หลินมั่วพูดเหล่านี้ไม่ใช่แค่การให้ความหวังลมๆแล้งๆ

ในช่วงเวลาอันใกล้นี้ ตระกูลลอเร้นซ์จะต้องเปิดฉากสงครามอย่างแน่นอน

ในฐานะกองกำลังเดียวในแนวหลังที่มีกำลังพลเต็มอัตรา คนกลุ่มนี้จากแก็งไห่หลางมีบทบาทสำคัญ ในการรักษาความมั่นคงในเเนวหลัง

ถ้าหวังต้าเป่าคนนี้ทำผลงานได้ดีพอ

หลินมั่วก็ไม่รังเกียจที่จะเลื่อนตำแหน่งให้เขา

หลังจากสั่งเสียเสร็จ กลุ่มคนก็กลับไปยังแนวหน้า