หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 425

เฉินเทาและคนอื่นๆ มองหน้ากัน หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน หนึ่งในนั้นก็กัดฟันพูดว่า "ประธานสวี่ ผม...ผมยินดีที่จะขึ้นราคาให้ห้าเปอร์เซ็นต์ หวังว่าคุณสวี่จะสามารถให้สิทธิพิเศษในการจัดหาสินค้าให้พวกเราก่อน!”

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ คนอื่นๆ ก็พากันเปิดปากพูด ทุกคนต่างส่งเสียงพูดเจี๊ยวจ๊าวว่าต้องการจะขึ้นราคาให้ห้าเปอร์เซ็นต์

ใจของสวี่ปั้นซย่าเริ่มคล้อยตาม ขึ้นราคาแบบนี้ บริษัทก็จะทำเงินได้ไม่น้อยเลยนะเนี่ย

แต่หลินมั่วกลับส่ายหน้าทันที “ขอโทษด้วย เราไม่สามารถผิดสัญญาได้เพราะราคาห้าเปอร์เซ็นต์หรอกนะ!”

ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั่ก พวกเขาดูออกว่าหลินมั่วไม่พอใจกับราคานี้

เฉินเทาจึงกัดฟันพูดออกไปว่า “ถ้างั้น...ถ้างั้นสิบเปอร์เซ็นต์!”

หลินมั่วยังคงส่ายหน้า

สีหน้าของเฉินเทาเปลี่ยนไป “คุณหลิน ถ้างั้น...ถ้างั้นคุณต้องการเท่าไร”

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ และชูสองนิ้ว 

ทุกคนต่างมีสีหน้าเปลี่ยนไป “ยี่สิบเปอร์เซ็นต์เหรอครับ”

“คุณหลิน ราคานี้...ราคานี้สูงเกินไป พวกเราไม่ได้กำไรเลยนะครับ!” 

หลินมั่วส่ายหน้า “ที่ผมจะพูดไม่ใช่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์!”

“ที่ผมจะพูดคือสองเท่า!”

ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง และแทบจะกระอักเลือดออกมา  

ยี่สิบเปอร์เซ็นต์พวกเขาก็ยากที่จะรับได้แล้ว สองเท่างั้นเหรอ นี่มันจะเป็นไปได้ยังไง

เฉินเทาพูดอย่างร้อนรนกระวนกระวาย “คุณหลิน ถึงแม้ว่าพวกเราจะเอายากลับไป ราคาก็เพิ่มเป็นสองเท่าไม่ได้หรอกครับ”

“ประกอบกับค่าแรง ค่าเช่า แล้วก็ยังมีค่าใช้จ่ายต่างๆ อีก กำไรของพวกเราไม่ถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์เลยด้วยซ้ำ”

“ที่คุณ...ที่คุณต้องการสองเท่า นี่มัน...นี่มันเป็นไปไม่ได้เลยนะครับ!”

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ไม่เป็นไร ถ้าพวกคุณรับไม่ได้ ผมก็จะไม่บังคับ!" 

“ถึงแม้ว่าจะซื้อขายไม่สำเร็จมิตรภาพก็ยังคงอยู่!”

“ทุกท่านครับ ปั้นซย่ายังมีประชุม เพราะงั้นคงไม่ออกไปส่งนะครับ!”

เฉินเทาและคนอื่นๆ มีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก พวกเขาไม่สามารถออกไปได้  

ถ้าไม่มีธุรกิจของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ พวกเขาก็ต้องล้มละลาย  

“คุณหลิน ถ้าไม่อย่างนั้น...ถ้าไม่อย่างนั้นก็สักสี่สิบเปอร์เซ็นต์เถอะนะครับ...”

“พวกเราไม่ได้กำไร คุณก็ให้ทางรอดกับพวกเราด้วยเถอะครับ”

เฉินเทาและคนอื่นๆ มองหน้ากันเลิกลั่ก นี่คือการมีหนทางรอดงั้นเหรอ

อนุญาตให้พวกเขาซื้อสินค้าจากบริษัทอื่น งั้นพวกเขาก็จะสามารถทำเงินจากที่อื่นได้

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ พวกเขาต้องทำเงินจากที่อื่นเพื่อมาเติมเต็มอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ

ทุกคนรู้สึกอับจนหนทางเป็นอย่างมาก หลินมั่วใช้วิธีนี้เพื่อให้พวกเขาทำงานให้กับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ

แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น

ถ้าไม่อยากล้มละลายก็ต้องทำแบบนี้ ยังฝืนประคับประคองไว้ได้ ก็ย่อมดีกว่าการล้มละลายแหละนะ

ทุกคนรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก ถ้าตอนนั้นพวกเขาไม่ยกเลิกคำสั่งซื้อก็คงจะดีมากเลยทีเดียว

ต้องรู้ไว้ว่าตอนนั้นมีเถ้าแก่คนหนึ่งที่ไม่ยกเลิกคำสั่งซื้อ  

เพราะเรื่องนี้เขาถึงได้ถูกเฉินเซิ่งหยวนใช้ให้ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งสำคัญ เฉินเซิ่งหยวนให้ทรัพยากรทางการแพทย์กับเขาไปเป็นจำนวนมาก เถ้าแก่คนนี้จะต้องทำเงินได้มากมายอย่างแน่นอน  

พอมองดูเถ้าแก่คนนั้น แล้วมามองดูตัวเอง เฉินเทาและคนอื่นๆ ก็รู้สึกทุกข์ใจเป็นอย่างมาก

แต่มันจะไปทำอะไรได้

ใครกันล่ะที่ทำให้ตัวเองไม่มองการณ์ไกล จนพลาดโอกาสที่จะประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็วแบบนี้

ทำอย่างไรได้อย่างนั้น บอกได้คำเดียวว่าสมควรแล้วล่ะ