เฉินเทาและคนอื่นๆ มองหน้ากัน หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน หนึ่งในนั้นก็กัดฟันพูดว่า "ประธานสวี่ ผม...ผมยินดีที่จะขึ้นราคาให้ห้าเปอร์เซ็นต์ หวังว่าคุณสวี่จะสามารถให้สิทธิพิเศษในการจัดหาสินค้าให้พวกเราก่อน!”
เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ คนอื่นๆ ก็พากันเปิดปากพูด ทุกคนต่างส่งเสียงพูดเจี๊ยวจ๊าวว่าต้องการจะขึ้นราคาให้ห้าเปอร์เซ็นต์
ใจของสวี่ปั้นซย่าเริ่มคล้อยตาม ขึ้นราคาแบบนี้ บริษัทก็จะทำเงินได้ไม่น้อยเลยนะเนี่ย
แต่หลินมั่วกลับส่ายหน้าทันที “ขอโทษด้วย เราไม่สามารถผิดสัญญาได้เพราะราคาห้าเปอร์เซ็นต์หรอกนะ!”
ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั่ก พวกเขาดูออกว่าหลินมั่วไม่พอใจกับราคานี้
เฉินเทาจึงกัดฟันพูดออกไปว่า “ถ้างั้น...ถ้างั้นสิบเปอร์เซ็นต์!”
หลินมั่วยังคงส่ายหน้า
สีหน้าของเฉินเทาเปลี่ยนไป “คุณหลิน ถ้างั้น...ถ้างั้นคุณต้องการเท่าไร”
หลินมั่วหัวเราะเบาๆ และชูสองนิ้ว
ทุกคนต่างมีสีหน้าเปลี่ยนไป “ยี่สิบเปอร์เซ็นต์เหรอครับ”
“คุณหลิน ราคานี้...ราคานี้สูงเกินไป พวกเราไม่ได้กำไรเลยนะครับ!”
หลินมั่วส่ายหน้า “ที่ผมจะพูดไม่ใช่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์!”
“ที่ผมจะพูดคือสองเท่า!”
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้าง และแทบจะกระอักเลือดออกมา
ยี่สิบเปอร์เซ็นต์พวกเขาก็ยากที่จะรับได้แล้ว สองเท่างั้นเหรอ นี่มันจะเป็นไปได้ยังไง
เฉินเทาพูดอย่างร้อนรนกระวนกระวาย “คุณหลิน ถึงแม้ว่าพวกเราจะเอายากลับไป ราคาก็เพิ่มเป็นสองเท่าไม่ได้หรอกครับ”
“ประกอบกับค่าแรง ค่าเช่า แล้วก็ยังมีค่าใช้จ่ายต่างๆ อีก กำไรของพวกเราไม่ถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์เลยด้วยซ้ำ”
“ที่คุณ...ที่คุณต้องการสองเท่า นี่มัน...นี่มันเป็นไปไม่ได้เลยนะครับ!”
หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ไม่เป็นไร ถ้าพวกคุณรับไม่ได้ ผมก็จะไม่บังคับ!"
“ถึงแม้ว่าจะซื้อขายไม่สำเร็จมิตรภาพก็ยังคงอยู่!”
“ทุกท่านครับ ปั้นซย่ายังมีประชุม เพราะงั้นคงไม่ออกไปส่งนะครับ!”
เฉินเทาและคนอื่นๆ มีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก พวกเขาไม่สามารถออกไปได้
ถ้าไม่มีธุรกิจของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ พวกเขาก็ต้องล้มละลาย
“คุณหลิน ถ้าไม่อย่างนั้น...ถ้าไม่อย่างนั้นก็สักสี่สิบเปอร์เซ็นต์เถอะนะครับ...”
“พวกเราไม่ได้กำไร คุณก็ให้ทางรอดกับพวกเราด้วยเถอะครับ”
เฉินเทาและคนอื่นๆ มองหน้ากันเลิกลั่ก นี่คือการมีหนทางรอดงั้นเหรอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...