หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 424

ณ อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อ

ทันทีที่หลินมั่วและสวี่ปั้นซย่ามาถึงห้องทำงาน เลขาก็เดินเข้ามา

“ประธานสวี่คะ พวกเฉินเทารออยู่ข้างนอกมาสามชั่วโมงแล้วค่ะ”

“พวกเขาฝากฉันมาบอกคุณว่าพวกเขาขอแค่เจอคุณ”

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว พวกเฉินเทาก็คือเจ้าของกิจการเหล่านั้นที่เคยร่วมมือกับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อมาก่อน  

ตอนที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อตกอยู่ในสภาวะที่ยากลำบาก พวกเฉินเทาก็มาซ้ำเติม พวกเขารีบมายกเลิกคำสั่งซื้อทันที และต้องการจะกำจัดอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อให้สิ้นซาก

ตอนนี้หลินมั่วได้รับชัยชนะมาอย่างสมบูรณ์แล้ว อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อจึงเจริญรุ่งเรืองดุจดั่ง พระอาทิตย์กลางท้องฟ้า

ส่วนตระกูลฮั่วพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ และไม่สามารถเข้ามาในเมืองก่วงหยางได้ 

ความฝันที่จะพึ่งพาอาศัยตระกูลฮั่วของเฉินเทาและคนอื่นๆ จึงพังทลายลง  

ตอนนี้พวกเฉินเทาไม่เพียงแต่ต้องเผชิญหน้ากับปัญหาการชดใช้ค่าเสียหายเท่านั้น แต่ปัญหาที่สำคัญที่สุดก็คือปัญหาเรื่องความเป็นความตาย

ตอนนี้พวกเขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก

รู้งี้ถ้าตอนนั้นเลือกสนับสนุนหลินมั่ว ตอนนี้พวกเขาก็คงจะเจริญรุ่งเรืองเหมือนพวกเหล่าจางไปแล้ว

การซ้ำเติมในตอนนั้นทำให้เกิดผลลัพธ์แบบนี้ ตอนนี้แม้แต่ที่ที่จะร้องห่มร้องไห้พวกเขาก็ยังหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

พวกเฉินเทาฝากให้คนอื่นมาหาสวี่ปั้นซย่าและพูดขอร้องแทนตัวเองก่อน ต่อมาเมื่อเห็นว่า สวี่ปั้นซย่าไม่สนใจ พวกเขาจึงรีบมาพูดขอร้องที่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อด้วยตัวเอง

สวี่ปั้นซย่าไม่ไปเจอพวกเขามาโดยตลอด พวกเขามาที่นี่เป็นวันที่สามแล้ว  

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้วคู่สวยและกำลังจะปฏิเสธ แต่หลินมั่วกลับพูดออกไปทันทีว่า “ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ”

เลขาพยักหน้าและเดินออกไป

สวี่ปั้นซย่ารู้สึกแปลกใจ “ทำไมถึงให้พวกเขาเข้ามาล่ะ”

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “ปั้นซย่า การทำธุรกิจไม่ใช่การโกรธแค้นคนอื่น”

“พวกเฉินเทาก็เป็นแค่คนธรรมดาๆ กลุ่มหนึ่งเท่านั้นเอง เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะเอนเอียงไปมาตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้น”

“สำหรับเราแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเราได้ผลประโยชน์มากแค่ไหน!”

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าช้าๆ แต่ก็ขมวดคิ้วอีกครั้งและพูดว่า “ฉันเข้าใจความหมายของคุณ”

“แต่ฉันก็โกรธมากเลยที่พวกเขาดูถูกคุณแบบนั้น!”

หลินมั่วหัวเราะเบาๆ “เพราะงั้นถึงได้ให้พวกเขาเข้ามาไงล่ะ”

“พวกเขาดูถูกผม ก็ต้องชดใช้ค่าเสียหายอย่างน่าสังเวชสำหรับพฤติกรรมที่ตัวเองทำลงไป!”

หลังจากนั้นไม่นาน เลขาก็พาคนหลายสิบคนเข้ามา ซึ่งก็คือคนเหล่านั้นที่มาก่อเรื่องกับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก่อนหน้านี้

คนที่เป็นผู้นำก็คือเฉินเทา ทันทีที่เข้ามา เฉินเทาก็โค้งคำนับลงทันที “ประธานสวี่ คุณหลิน ขอบคุณพวกคุณมากเลยครับที่ให้โอกาสเรา”

“อีกทั้งธุรกิจของเราหลังจากนี้ก็จะร่วมมือแค่กับบริษัทของคุณเท่านั้น เราจะไม่เลือกบริษัทยาอื่นเด็ดขาด ประธานสวี่และคุณหลินได้โปรดให้โอกาสพวกเราได้ปรับปรุงตัวใหม่ด้วยเถอะครับ!”

สวี่ปั้นซย่าหัวเราะเยาะ “ตอนนั้นคนที่ต้องการยกเลิกคำสั่งซื้อก็คือพวกคุณ ตอนนี้คนที่ต้องการจะกลับมาร่วมมือกับเราก็ยังเป็นพวกคุณ!”

“พวกคุณทุกคนคิดว่าผลิตภัณฑ์ของอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของฉันขายไม่ออกจริงๆ เหรอ”

เฉินเทารีบพูดว่า “ประธานสวี่ เรื่องนี้พวกเราผิดเองครับ”

“ตอนนั้นพวกเราสติเลอะเลือนราวกับถูกผีเข้าสิง”

“ประธานสวี่ ผู้ยิ่งใหญ่อย่างคุณอย่าได้คิดเล็กคิดน้อยกับความผิดพลาดของคนต่ำต้อยเลย ให้โอกาสพวกเราอีกสักครั้งเถอะครับ" 

“ถึงยังไงพวกเราก็ร่วมมือกับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อมาเป็นเวลานานมากแล้วนะครับ”

หลินมั่วพูดช้าๆ ว่า  “คุณเฉิน นี่มันไม่ใช่ประเด็นว่าจะให้โอกาสหรือไม่ให้โอกาสพวกคุณ”

“หลักๆ แล้วก็คือช่วงนี้เราเซ็นใบสั่งสินค้าไปเยอะมากๆ”

“ถึงแม้ว่าธุรกิจของพวกคุณจะฟื้นคืนสู่สภาพเดิม ก็ต้องรอให้ถึงคิวอีกสามปีข้างหน้า”

เฉินเทาสีหน้าเปลี่ยนไป ถ้าอีกสามปีข้างหน้าค่อยให้ผลิตภัณฑ์ งั้นพวกเขาก็คงจะล้มละลายไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ

ผู้คนทั้งหลายมองหน้ากันด้วยสายตาที่เจ็บปวดรวดร้าว

พวกเขารู้ว่าคราวนี้ถ้าไม่ยอมเฉือนเนื้อออกไปบ้างก็คงเป็นไปไม่ได้แล้ว