หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4267

หลินมั่วไม่ได้สนใจปีศาจเฒ่าที่ยังคงบ่นพึมพำอยู่

เปิดวิชาสัมผัสทั้งหกทะลุฟ้าอีกครั้ง

เห็นได้ชัดว่ามือที่อยู่เบื้องหลังได้หลบหนีไปแล้ว

“พบอะไรบ้างไหม” เสวี่ยเหลียนถามอย่างเงียบๆ

หลินมั่วส่ายหน้า รอบข้างนอกจากพวกเขาสามคนแล้ว ก็ไม่มีใครอื่นอีก

การสอดแนมครั้งนี้เกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว

หนำซ้ำประจวบเหมาะอย่างยิ่ง

ไม่ช้าไม่เร็ว เป็นเวลาที่พลังของหลินมั่วฟื้นฟูพอดี

ในเรื่องนี้ อดไม่ได้ที่จะสงสัย

“ดูเหมือนว่าจะมีคนไม่ไว้วางใจ คอยจับตาดูความเคลื่อนไหวในเขตสามของพวกเราอยู่ตลอด!”

“ปีศาจเฒ่าต่อไปทำอะไรต้องระวังหน่อย!”

ปีศาจเฒ่าพยักหน้าด้วยสีหน้าที่จริงจัง แล้วจึงถามต่อ

“คุณหลิน เป็นไปได้ไหมว่านี่คือฝีมือของสำนักห้าอสรพิษ”

หลินมั่วเมื่อได้ยินเป้าหมายที่เขาสงสัย ก็รู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง

แต่เมื่อคิดดูอีกที ปีศาจเฒ่าผู้นี้อยู่ที่เกาะนรกมายี่สิบกว่าปี รู้เรื่องพวกนี้ก็สมเหตุสมผล

“ไม่น่าเป็นไปได้!”

หลินมั่วปฏิเสธการคาดเดาของปีศาจเฒ่า

“สำนักห้าอสรพิษถนัดการใช้พิษ ผมกลับคิดว่าน่าจะเป็นฝีมือของพวกองค์กรเจ็ดบาปเสียมากกว่า!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ในหัวของเขาก็อดไม่ได้ที่จะปรากฏร่างของสองสาวพี่น้องซิงอวิ๋นขึ้นมา

กลิ่นอายคุ้นเคยจากเสื้อคลุมยาวนั้น ราวกับว่าเคยสัมผัสได้จากเด็กสาวทั้งสองคนนี้ด้วย

เพียงเเต่ตอนนั้น หลินมั่วอยู่ระหว่างพักฟื้นอาการบาดเจ็บ จึงคิดว่าเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น

เมื่อมาดูในตอนนี้ เด็กสาวที่ดูเหมือนไร้พิษสงเหล่านี้ มีความเป็นไปได้สูงมากที่จะเป็นอัจฉริยะผู้เชี่ยวชาญศาตร์ควบคุมศพ

เมื่อคาดการณ์มาถึงตรงนี้ ความคิดของหลินมั่วก็ค่อยๆกระจ่างขึ้น

“ถ้าเดาไม่ผิดล่ะก็ จีตู๋ถ้าพวกเขากำลังเตรียมที่จะลงมือกับผมเเล้ว”

เมื่อปีศาจเฒ่าได้ยินเช่นนั้น ก็รู้สึกเหลือเชื่อในทันที

“คุณหลิน คุณกับจีตู๋ถ้าไม่ใช่มีความสัมพันธ์ร่วมมือที่ดีหรอกหรือ”

“ภายนอกต่างร่ำลือกันว่า พวกเขาได้บอกเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับกระโหลกคริสตัลแก่คุณเเล้ว”

“หนำซ้ำ ตอนที่คุณบาดเจ็บสาหัส เขายังอุตส่าห์มาถึงเขตสาม…”

เมื่อแน่ใจว่าไม่มีใครแอบดูแล้ว พวกเขาก็กลับไปยังเเนวหน้า

ขณะนั้นท้องฟ้าเริ่มสางเเล้ว

บรรดากลุ่มผู้มีอำนาจที่วิ่งตามหูเฉวียนมาตลอดทั้งคืน ก็ถูกหลินมั่วเรียกตัวมา

“ท่านหม่าล่ะ”

หลินมั่วกวาดสายตามองทุกคน ก็พบว่าขาดหม่าปังเต๋อ

ในขณะเดียวกันทุกคนก็หันไปมองทางไกลโดยพร้อมเพรียงกัน

เห็นเพียงหม่าปังเต๋อกำลังเดินโซเซมาทางนี้ทีละก้าวอย่างอ่อนแรง

หลังจากเข้ามาใกล้ เขากัดฟันเเน่น ฝืนทำใจดีสู้เสือเเล้วพูดว่า

“ฮู หลังจากออกกำลังกาย มีเหงื่อออกทั่วตัวแล้วรู้สึกสบายจริงๆ!”

คนเราตายได้ เเต่ห้ามเสียหน้าเด็ดขาด

หัวหน้ากลุ่มอำนาจสองสามคนถือโอกาสแซวเขา

“ในเมื่อคุณชอบขนาดนี้ เอาอีกสักสองสามรอบสิ?”

สีหน้าของหม่าปังเต๋อเคร่งขรึม ขณะที่เขากำลังจะโต้กลับ

จู่ๆหลินมั่วก็ลุกขึ้นยืน…