หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4281

“เป็นอย่างนี้ครับ!”

หม่าปังเต๋ออธิบาย

“หลังจากที่ท่านหวังสังเกตุการณ์แล้ว เขาคิดว่าฝนน่าจะยังตกอีกสักพัก”

“ดังนั้นเขาจึงให้ผมมาถามความคิดเห็นของคุณ ว่าจะย้ายที่พักหรือไม่”

เมื่อได้ยินข่าวนี้ หลินมั่วก็เลิกคิ้วขึ้น

“ท่านหวังเขายังมีความสามารถแบบนี้ด้วยหรอ ยังสามารถสังเกตสภาพอากาศได้?”

“ใครจะรู้ล่ะ” หม่าปังเต๋อยักไหล่

“เขาไม่ได้ทำตัวแปลกๆมาตลอดหรอกหรือ”

“ผมคุยกับเขาไม่รู้เรื่อง เลยต้องมาหาคุณนี่เเหล่ะ”

หลังจากหลินมั่วมองไปรอบๆแล้ว เขาก็พยักหน้า

จริงอยู่ที่ที่พวกเขาพักอยู่นั้น ถึงจะไม่ใช่พื้นที่ต่ำ เเต่ก็ไม่ถือว่าเป็นที่สูงเช่นกัน

ถ้าฝนตกหนักแบบนี้อีกคืน ที่นี่อาจจะถูกน้ำท่วมจริงๆ

“ไปเถอะ พวกเราไปดูหวังต้าเซียนกัน”

ตอนแรกหม่าปังเต๋อยังไม่ทันได้คิด

พอคิดถึงหวังจั่งซิ่งแล้ว จู่ๆก็หัวเราะออกมา

หวังต้าเซียน?

ชื่อนี้ก็เข้าท่าดีเหมือนกัน!

เมื่อทั้งสองไปถึง

หวังจั่งซิ่งที่รออย่างใจจดใจจ่อรีบเดินเข้ามาต้อนรับ

“คุณหลินในที่สุดคุณก็มา!”

ยังไม่ทันที่หลินมั่วจะได้ตอบ เขาก็หยิบแผนที่ออกมาจากด้านหลัง

สีหน้าของเขาดูร้อนรนอย่างมาก

“คุณหลินดูนี่สิ!”

“นี่คือตำแหน่งที่พวกเราอยู่ตอนนี้”

เขาพูดพลางยกนิ้วชี้ไปที่แผนที่

“สถานที่นี้ ถูกล้อมรอบด้วยภูเขาสี่ด้าน!”

“คำนวณจากปริมาณน้ำฝนในตอนนี้ เพียงเเค่ถึงช่วงดึก ที่นี่จะกลายเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่”

สถานการณ์จริงเร็วกว่าที่หลินมั่วคาดการณ์ไว้มาก

“คุณมั่นใจในความแม่นยำของการคำนวณของคุณได้เเค่ไหน”

หวังจั่งซิ่งพยักหน้ารัวรัว

“ไม่ขอปิดบังคุณหลิน ตอนที่ผมยังหนุ่ม ผมเคยเป็นรองผู้บัญชาการ ทำงานด้านการสำรวจสภาพอากาศ”

“ถึงแม้จะผ่านมานานเเล้ว แต่การคำนวนของผมไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน”

หลินมั่วไม่คิดว่าหวังจั่งซิ่งจะมีความสามารถเช่นนี้จริงๆ

จนเป็นภัยต่อเเนวหลังของเขตสาม

หากถอยทัพในตอนนี้ การที่พวกเขารีบรุดมาที่นี่อย่างเอิกเกริก ก็จะกลายเป็นเรื่องน่าหัวเราะเยาะน่ะสิ!

สำหรับเรื่องนี้ หลินมั่วก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง

“ท่านหวัง คุณพูดถึงวิธีที่สองเถอะ!”

หวังจั่งซิ่งถอนหายใจออกมา ตอบด้วยท่าทีลังเลเล็กน้อย

“วิธีที่สองคือ เปิดฉากรบในทันที!”

หม่าปังเต๋อหน้าเปลี่ยนสี

การเปิดฉากรบในเวลานี้ ถือว่าเร่งรีบเกินไป

ท้ายที่สุดแล้ว เขตสามของพวกเขายังไม่ได้หารือถึงวิธีการรับมือกับการรบของหน่วยลอเร้นซ์เลย

ทว่าในขณะที่เขากำลังจะอ้าปากคัดค้าน หลินมั่วกลับพูดแทรกขึ้นมาก่อน

“บางทีนี่อาจจะเป็นโอกาสทองของเขตสามของพวกเราก็เป็นได้!”

โอกาสทองของเขตสาม?

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังจั่งซิ่งและหม่าปังเต๋อก็มองหน้ากันโดยไม่ได้ตั้งใจ

ทั้งสองฝ่ายต่างเห็นความสงสัยในแววตาของอีกฝ่าย

“คุณหลินครับ โอกาสทองที่ว่ามาจากไหนกันหรือครับ”

หม่าปังเต๋อถามด้วยความสงสัย…