หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4300

“ด้านหลังมีปีศาจเฒ่าคอยดูแล ด้านนี้มีคุณคอยดูแล! ผมถึงจะวางใจได้”

หลินมั่วจงใจเน้นย้ำเพื่อล้มเลิกความคิดของเสวี่ยเหลียน ที่ต้องการติดตามไป

“ผมเเค่จะไปขจัดปัญหาของเขตสี่ ช่วยเสร็จเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว คุณไม่ต้องกังวล”

เขาพูดพลางชี้ไปที่ชั้นสองด้วยสีหน้าจริงจัง

“หนำซ้ำผู้อาวุโสกงซุนก็ต้องการคนดูแลตลอดเวลาเช่นกัน”

นี่คือเรื่องสำคัญที่สุด

ตอนนี้กงซุนเถี่ยยังอยู่ในช่วงฟื้นตัว และจำเป็นต้องปรุงยาบำรุงทุกวัน

หากหยุดไป การรักษาก่อนหน้านี้ก็จะสูญเปล่าทั้งหมด

ภายใต้การโน้มน้าวของเขา ในที่สุดเสวี่ยเหลียนก็ทำได้เพียงยอมแพ้

“งั้นก็ได้ค่ะ! รีบไปรีบกลับ!”

“ถ้ามีอะไรไม่คาดคิดเกิดขึ้นมาล่ะก็ จำไว้นะบอกฉันด้วย!”

หลินมั่วฉีกยิ้มเล็กน้อยพร้อมรับยันต์สื่อสารมา “วางใจเถอะ ผมไม่ได้โง่นะ ไม่ยอมไปตายเปล่าหรอก”

“งั้นผมไปก่อนนะ!”

พูดจบเขาก็กระโดดสองสามทีแล้วหายไปจากสายตา…

…

สนามรบกลางป่า

เสียงปืนดังระงมไม่หยุดหย่อน

ทั้งใกล้เเละไกล ดังสลับกันไปมาไม่ขาดสาย

ภายในป่ารกทึบ

หูเฉวียนหมอบนิ่งอยู่ท่ามกลางพงหญ้าหนาทึบ

รอบกายเขามีเหล่าพี่น้องมู่อี

แม้ฝนกระหน่ำลงมา พวกเขาก็ยังคงนิ่งไม่ไหวติง

การฝึกฝนร่างกายอย่างหนักเป็นเวลานาน ได้บ่มเพาะความมุ่งมั่นอันแข็งแกร่งของพวกเขา

แม้จะมีงูหรือแมลงไต่เข้าไปในคอเสื้อ ทุกคนก็ยังไม่สะทกสะท้านราวกับก้อนหินที่ตั้งตระหง่านอยู่ ณ ที่เเห่งนั้น

หลังจากผ่านไปนาน

เสียงนกเจื้อยเเจ้วดังขึ้นทำลายความเงียบสงบของที่นี่

เมื่อหูเฉวียนและคนอื่นๆได้ยินเสียงความเคลื่อนไหว สายตาที่สงบนิ่งของพวกเขาก็พลันเปลี่ยนเป็นดุดันในทันที

หลังจากเข้าร่วมสมรภูมิ ในที่สุดพวกเขาก็ได้เผชิญหน้ากับศัตรูเสียที

ในจังหวะนั้นเอง พงหญ้าที่ไม่ไกลออกไปก็เริ่มสั่นไหว

ไม่นานนัก ร่างสองร่างก็ปรากฏขึ้นในสายตา

ทั้งสองสวมชุดกันฝนสีดำสนิท กลมกลืนกับสภาพเเวดล้อมได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ประกอบกับการเคลื่อนไหวที่น้อยมาก

หากไม่สังเกตุให้ดี ก็ยากที่พบเห็นพวกเขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน