หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 4333

หลังจากที่เคร้กถูกหลินมั่วซัดปลิวไปแล้ว แม้สภาพจะดูย่ำเเย่ก็ตาม

แต่แท้จริงเเล้วกลับไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอะไรเลย

เเละเมื่อเขาลุกขึ้นจากพื้น จู่ๆก็หัวเราะออกมาเสียงดังเหมือนคนบ้า

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

เสียงหัวเราะเเหบเเห้งบาดใจ ฟังเเล้วรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก

“หลินมั่วเดิมทีผมคิดว่าคุณจะฉลาดมากเสียอีก!”

“ไม่คิดเลยว่าคุณก็เป็นไอ้โง่ตัวหนึ่ง!”

“รู้อยู่เเล้วว่าทั้งตัวผมเต็มไปด้วยยาพิษ ยังกล้ามาสัมผัสผมอีก

จากการที่เขาได้รับเชื้อพาหะมา บวกกับการทดลองที่ผิดปกติของสำนักห้าอสรพิษ

ไม่เพียงเเต่ทำให้เคร้กทะลวงสู่ระดับปรมาจารย์ได้สำเร็จ

แต่ขณะเดียวกันยังทำให้เขาได้รับความสามารถที่พิเศษอย่างยิ่งอีกด้วย

ทั่วทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยพิษ เเละพลังชีวิตที่เเข็งเเเกร่งอย่างน่าเหลือเชื่อ

ตราบใดที่มีการสัมผัสทางกายภาพ ไวรัสและพิษผสมก็จะเข้าสู่ร่างกายของฝ่ายตรงข้ามทันที

ต่อให้เป็นปรมาจารย์ระดับผู้เชี่ยวชาญก็ยังหนีไม่พ้นความตาย

โดยปกติเเล้ว เคร้กจะควบคุมตัวเองได้ จึงไม่มีอันตราย

เเต่ตอนนี้เมื่อเขาปล่อยพลังออกมาเต็มที่

เขาก็กลายเป็นเเหล่งพิษที่น่าสะพรึงกลัว

เห็นได้ชัดว่าเพียงแค่เสมหะที่มีเลือดปนออกมาคำเดียว

หินก้อนใหญ่ขนาดเท่าหัวคนด้านข้างก็ถูกละลายจนสะอาดเกลี้ยง

พื้นดินใต้หินก็ถูกละลายจนเป็นหลุมลึกครึ่งเมตร

หนำซ้ำเขาก็เพิ่งอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน

ภายในรัศมีร้อยเมตร ต้นไม้เขียวชอุ่มเเละใบไม้สีเขียวขจีที่เคยมีอยู่ ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเหลือง

และมีจุดดำปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนบนพื้นผิว

พลังการกัดกร่อนที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ เเม้ว่าเขาจะอ่อนแอแค่ไหน

ปรมาจารย์ทั่วไปก็ไม่กล้าเข้าไปพัวพันด้วย

เคร้กดูเหมือนจะคาดการณ์ถึงภาพความตายอันน่าสยดสยองของหลินมั่ว จึงอดไม่ได้ที่จะตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

“เดิมทีผมอยากจะช่วยคุณ ในเมื่อคุณไม่คู่ควรก็ไปตายสะ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…ฮ่าฮ่า…ฮ่า…”

แต่เมื่อเขาหัวเราะไปเรื่อยๆ ก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติ

รีบหลบฉากออกไปทันที

เเต่สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงคือ เมื่อระเบิดแก๊สพิษกระทบพื้น มันก็แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในพริบตา

แม้ตัวเขาจะหลบได้ทัน แต่ชายเสื้อกลับถูกแก๊สสีเขียวที่ระเบิดออกมาปกคลุม

ในชั่วพริบตาเดียว

เสื้อผ้าของหลินมั่วก็ถูกกัดกร่อนจนหายไปหมดสิ้น เหมือนน้ำมันที่ถูกจุดไฟเผา

แก๊สสีเขียวที่เหลืออยู่ดูเหมือนยังไม่พอใจ เริ่มลามเข้าสู่ผิวหนัง

หลินมั่วไม่กล้าประมาท รีบใช้พลังวิญญาณสะบัดเเก๊สสีเขียวขนาดเท่าเล็บนิ้วก้อยนั้นออกไป

เเต่ถึงกระนั้น หลินมั่วก็ยังรู้สึกเจ็บแปลบที่เเขน

เมื่อก้มลงมอง เเก็สสีเขียวนั้นกลับกัดกร่อนผิวหนังของเขาจนเป็นรอยแดงบวม แม้จะอยู่ห่างออกไป

สิ่งที่ทำให้หลินมั่วประหลาดใจที่สุดคือ แม้แก็สสีเขียวจะถูกสะบัดออกไป แต่ในวินาทีที่มันสัมผัสกับพลังวิญญาณ

หลินมั่วพบอย่างชัดเจนว่า ปริมาณของเเก๊สสีเขียวเพิ่มขึ้นอีก

นั้นหมายความว่าสิ่งนี้สามารถกลืนกินพลังวิญญาณเพื่อเสริมสร้างตนเองได้

นี่มันน่ากลัวมาก!

เมื่อคิดถึงจุดนี้ หัวใจของหลินมั่วก็อดไม่ได้ที่จะหนักอึ้งขึ้นมา…