หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 465

สวี่ตงเสวี่ยโดนด่าจนงง พูดไม่ออกไปชั่วขณะ

เธอไม่รู้ หลินมั่วอดกลั้นความโกรธมานาน

คนเหล่านี้ มอมเหล้าเขาไม่พอ ยังจะมอมสวี่ปั้นซย่า นั่นเกินไปแล้ว

หลินมั่วไม่ใช่คนโง่ คนเหล่านี้มอมสวี่ปั้นซย่า ต้องคิดเรื่องไม่ดีอะไรแน่

อีกทั้งตอนนั้นสวี่ตงเสวี่ยยังคอยช่วยอยู่ด้านข้าง เขามีหรือจะไม่โกรธ?

เขาไว้หน้าสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ย แต่ไม่เท่ากับว่าเขาต้องไว้หน้าสวี่ตงเสวี่ยกับหวงเหลียง

ปกติเรื่องอื่นหลินมั่วไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับพวกเขา

แต่ว่าเรื่องนี้ถึงขีดความอดทนของเขาแล้ว เขายังต้องเกรงใจไหม

เงียบอยู่ชั่วครู่ สวี่ตงเสวี่ยโวยวาย “หลินมั่ว แกกล้าตวาดฉันหรือ”

“แกลืมไปแล้วหรือ แกกินข้าวที่บ้านฉันนะ ! ”

“กินนอนที่บ้านฉัน แก...แกมันพวกสถุนข้างถนน แกกล้าทำแบบนี้กับฉัน?”

“เชื่อไหมว่าฉันโทรหาพ่อกับแม่ ให้พวกเขากลับมาจัดการแก ! ”

หวงเหลียงโวยวายหนักกว่า “นายแซ่หลิน แกพูดแบบนี้กับภรรยาของฉันได้อย่างไร”

“นี่ล้วนเป็นเพื่อนของฉัน แกจะทำอะไร ! ”

“แกคิดว่าฉัน...”

ไม่รอให้เขาพูดจบ หลินมั่วคว้าขวดเหล้าขึ้นมา ทุบหัวหวงเหลียง

หวงเหลียงกุมหัวล้มลงที่พื้น เลือดไหลตามแขน

สวี่ตงเสวี่ยกรีดร้อง รีบวิ่งเข้าไปพยุงหวงเหลียง “ที่รัก คุณเป็นอย่างไรบ้าง”

“หลินมั่ว แกบ้าไปแล้ว?”

“ฉัน...ฉันจะแจ้งตำรวจมาจับแก ! ”

สวี่ปั้นซย่าไม่อ่อนข้อ รีบพูดต่อ “เอาสิ เธอรีบแจ้งตำรวจเลย ! ”

“หากเธอแจ้งตำรวจ ฉันก็จะแจ้งว่าพวกเธอลักลอบเข้าบ้าน พาคนมาขโมยของ ! ”

“สามีฉันแค่ป้องกันตัว สวี่ตงเสวี่ย หากเธออยากหน้าแหก ฉันให้เธอเข้าคุกไปด้วย ! ”

สวี่ตงเสวี่ยงุนงง รีบพูด “พี่ ฉัน...ฉันคือน้องสาวแท้ๆ ของพี่นะ ! ”

สวี่ปั้นซย่าโมโห “เธอยังมีหน้ามาพูด?”