หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 493

ทุกคนหัวเราะครืนขึ้นมาทันที

จ้าวซินยิ้มและพูดว่า "พูดตอนนี้ก็ยังไม่สายนะ"

"อีกอย่าง พี่จวินคุณสองคนเป็นหนุ่มสาวที่เหมาะสมกันมากอยู่แล้ว!"

"คืนนี้พวกพี่ก็ค่อยๆ รําลึกความหลังกันนะ"

"มาๆๆ พี่จวิน คุณนั่งตรงนี้"

"อีอี คุณนั่งทางขวาของพี่จวิน เสี่ยวอู่นั่งทางซ้ายของพี่จวิน"

"คืนนี้คุณสองคนต้องอยู่เป็นเพื่อนพี่จวินให้ดีล่ะ!"

จ้าวอีอีหัวเราะฮ่าๆ "วางใจเถอะ แค่พี่จวินไม่เบื่อหน่าย คืนนี้ฉันจะยอมสละชีวิตอยู่กับสุภาพบุรุษ"

ทุกคนหัวเราะร่าขึ้นมาทันทีและเข้าใจความคิดของจ้าวอีอี

จ้าวอีอียิ้มกริ่มและเข้าใกล้เติ้งจวิน เธอสอบถามมาแล้วและรู้ว่าตอนนี้เติ้งจวินโสด

ดังนั้น คืนนี้เธอจึงแต่งตัวอย่างเต็มที่ เพื่อให้ได้เติ้งจวินมา

สีหน้าของเติ้งจวินกลายเป็นดูไม่ดี เพราะเขารู้จักจ้าวอีอีคนนี้ดี

ตอนเรียน หลินมั่วก็เสียใจครั้งใหญ่จากจ้าวอีอี

"ขอโทษที ลูกสาวผมต้องนั่งข้างๆ ผม"

เติ้งจวินตอบกลับ

สีหน้าของจ้าวอีอีเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธออาศัยความสวยของตัวเอง ซึ่งไม่เคยมีผู้ชายคนไหนปฏิเสธเธอ

คืนนี้เธอแต่งตัวอย่างตั้งอกตั้งใจ เพื่อเข้าหาเติ้งจวินอย่างกระตือรือร้น ไม่คิดว่าจะถูกปฏิเสธซึ่งๆ หน้า ?

แต่ในไม่ช้าเธอก็กลับมายิ้มได้อีกครั้ง "ไม่เป็นไร ตอนทานอาหารเย็น เดี๋ยวฉันจะอุ้มเธอไว้"

"หนูน้อยน่ารัก หนูชอบให้น้าอุ้มไหม"

เมื่อพูดจบ จ้าวอีอีก็เอื้อมมือออกไปอีกครั้ง ต้องการจะอุ้มนีหนิ่

นีหนิ่รีบหลบและไม่ให้จ้าวอีอีแตะต้องเธอ

จ้าวอีอีอดเก้อเขินไม่ได้ "ฮ่าๆ พี่จวิน ลูกสาวคุณขี้อายจริงๆ"

"ดูสิ ปกตินอกจากคุณแล้ว คาดว่าคงไม่มีใครอุ้มเธอได้ใช่ไหม"

เติ้งจวินกำลังจะพูด แต่จู่ๆ นีหนิ่ก็กระโดดลงจากตัวเขา

ภายใต้สายตาของทุกคน นีหนิ่วิ่งตรงไปที่ข้างกายหลินมั่วและกอดขาของหลินมั่วอย่างดีใจ

"คุณลุงหลิน อุ้มหน่อย!"