หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 499

แวบแรกที่ได้เห็นสาวสวยคนนี้ ทุกคนล้วนมีเพียงความคิดเดียวอยู่ในใจของทุกคน

"ในโลกนี้ คาดไม่ถึงว่าจะมีสาวสวยที่เลิศล้ำที่สุดเช่นนี้?"

ทุกคนอยู่ในสภาพงุ่มง่าม

ส่วนสาวสวยคนนี้ก็เดินไปหาผู้คนด้วยรอยยิ้ม

ลมหายใจของทุกคนเริ่มถี่ขึ้น และคิดอยู่ในใจว่าสาวสวยคนนี้สนใจตัวเองงั้นเหรอ?

หนึ่งในนั้น คนที่ตื่นเต้นที่สุดคือจ้าวซิน

เพราะ สาวสวยคนนี้เดินพุ่งตรงมาทางเขา

สาวสวยเดินทีละก้าวทีละก้าว จนหัวใจจ้าวซินรู้สึกเหมือนมันจะพุ่งออกมาจากอก

เมื่อเห็นสาวสวยมาอยู่ตรงหน้า เขาก็ยิ้มทันทีและกำลังจะพูด แต่สาวสวยกลับเดินอ้อมเขาไปทันที

สีหน้าของจ้าวซินก็แข็งทื่อทันใด

ในสายตาที่นึกไม่ถึงของทุกคน สาวสวยก็เดินไปตรงหน้าหลินมั่วและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณหลิน ขอโทษทีค่ะ รบกวนการกินข้าวของคุณไหม"

"ฉันเตรียมทุกอย่างที่นั่นพร้อมแล้ว คุณไปตอนนี้ได้ไหม"

ทุกคนงงไปหมด สาวสวยคนนี้คุยกับหลินมั่วอยู่หรือเปล่า

เธอชวนหลินมั่วไปทำอะไร

หลินมั่วรู้จักสาวสวยแบบนี้ได้ยังไง

หลินมั่วยิ้ม "ดูเหมือนว่าคุณจะรีบร้อนมากนะ"

"ไม่เป็นไร ตอนกลางคืนผมว่างพอดี งั้นไปกันเถอะ"

หลินมั่วคืนนีหนิ่ให้เติ้งจวินและตามสาวสวยคนนี้ขึ้นรถแลมโบกินี ภายใต้สายตาที่จับจ้องของทุกคนและเสียงที่ดังสะเทือนเลือนลั่น

ที่ตรงนี้ยังคงเงียบสงัด จ้าวซินและคนอื่นๆ เป็นเหมือนรูปปั้นหินที่แข็งตัวอย่างสมบูรณ์แบบ

ขณะนั้น เติ้งจวินก็เดินเข้ามาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "จ้าวซิน สาวสวยเมื่อกี้คุณรู้จักหรือไม่"

จ้าวซินอึ้งไปครู่หนึ่ง "ผม... ผมจะรู้จักได้ยังไง"

เติ้งจวินยิ้มเยาะ "ไม่หรอกมั้ง"

"คุณเพิ่งบอกว่าพวกคุณสนิทกันไม่ใช่เหรอ"

จ้าวซินงง "ผม... ผมพูดแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่"

เติ้งจวิน "ทําไมคุณจะไม่ได้พูดล่ะ"

"คุณบอกว่าคุณสนิทกับซ่งจื่อหลานมากไม่ใช่เหรอ"

จ้าวซินรีบพูดว่า "ผมกําลังพูดถึงซ่งจื่อหลาน ผมไม่ได้พูดถึงเธอ..."

เมื่อพูดถึงตรงนี้ จ้าวซินก็หยุดชะงัก เขาเบิกตากว้าง