หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 50

สวี่ปั้นซย่าหน้าเขียวคล้ำ เธอรู้สึกเสียหน้ามาก

“พวกคุณโปรดออกไปจากที่นี่!” บริกรมีความจองหอง “อีผิ่นเซวียนไม่ต้อนรับพวกคุณ ไสหัวออกไป!”

“ใครกล้าให้พวกเขาออกไป!”

เสียงคำรามดังสนั่นเข้ามา สั่นสะเทือนจนหูของฝูงชนอื้ออึง

คนรอบๆ หันไปมอง เห็นเพียงคนกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งเข้ามา

ผู้นำคือผู้ชายที่แต่งตัวดูดีคนหนึ่ง เป็นผู้จัดการร้านอีผิ่นเซวียนนั่งเอง

ฝูงชนมองเห็นเขาก็ทยอยทักทายด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีครับผู้จัดการเซี่ย!”

หวังหลงเองก็มีรอยยิ้มอยู่เต็มใบหน้าทันที ยื่นมือออกมาทักทาย “ผู้จัดการเซี่ย สวัสดีครับ!”

ผู้จัดการเซี่ยคนนั้นราวกับมองไม่เห็นเขา และเดินตรงไปที่ด้านหน้าโต๊ะของหลินมั่ว

พนักงานรักษาความปลอดภัยวิ่งนำหน้า เขาหอบหายใจพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ผู้จัดการเซี่ยครับ เป็นคุณผู้ชายท่านนี้ครับ!”

ท่ามกลางสายตาของทุกคนผู้จัดการเซี่ยค้อมตัวลงและพูดอย่างเคารพว่า “สวัสดีครับคุณหลิน เป็นเกียรติอย่างมากที่ได้พบคุณ!”

คนรอบตัวชะงักไปทันที

ผู้จัดการเซี่ยคนนี้เป็นเหมือนแขนขาของหวงหย่งเฟิง นับว่าเป็นคนใหญ่คนโตนหนึ่ง

ปกติแล้วผู้จัดการเซี่ยทำหน้าที่หลักรับผิดชอบการทำบัตรสมาชิกระดับบัตรไดมอนด์ ต่อให้เป็นสมาชิกระดับบัตรทองก็ไม่มีสิทธิ์ได้พบเขา

คนที่อยู่ในห้องาหารใหญ่เหล่านี้ เมื่อพบกับผู้จัดการเซี่ยก็ต้องเกรงอกเกรงใจ

ตอนนี้ผู้จัดการเซี่ยกลับโค้งคำนับต่อหน้าหลินมั่ว นี่มันเรื่องอะไรกัน

หวังหลงชะงักงันไป “ผู้จัดการเซี่ย ไม่ใช่ว่าคุณเข้าใจผิดหรือครับ”

“หลินมั่วคนนี้ เป็นแค่คนยากไร้ คุณ...คุณให้เกียรติอะไรเขากัน”

“มากไปแล้ว!” ใบหน้าของผู้จัดการเซี่ยเยียบเย็นอย่างรวดเร็ว พูดอย่างมีโทสะว่า “หวังหลง พูดอะไรระวังด้วย!”

“คุณหลินเป็นลูกค้าพิเศษที่มีบัตรพรีเมียมของทางเรา หากคุณไม่ให้ความเคารพเขา พวกเราสามารถเพิกถอนบัตรสมาชิกของคุณได้ทุกเมื่อ!”