หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 505

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ขณะที่หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่ากำลังแปรงฟันอยู่ หวงเหลียงก็พาคนบุกเข้ามา

“มาๆๆ อันนี้แหละ”

“พวกนายดูว่าต้องรื้อยังไง แล้วก็ยกลงไปข้างล่าง”

หวงเหลียงออกคำสั่ง

คนกลุ่มนั้นพากันมาห้อมล้อม หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้นมา “เก็บของบนเตียงออกไปก่อนจะดีกว่าไหม”

สวี่ตงเสวี่ยที่ตามมาอยู่ด้านหลังก็เข้ามาดึงของที่อยู่บนเตียงโยนลงไปบนพื้น

“ก็แค่นี้ เริ่มได้เลย”

“ทำความสะอาดพื้นทุกวันไม่สกปรกหรอก”

สวี่ตงเสวี่ยเอ่ย

สวี่ปั้นซย่าที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ พอเห็นเข้าก็โมโหทันที “สวี่ตงเสวี่ย เธอจะทำอะไร”

“นั่นมันเครื่องนอนของพวกฉันนะ เธอโยนลงกับพื้นได้ไง”

สวี่ตงเสวี่ยเหลือบมองเธอ “อีกเดี๋ยวพ่อแม่จะออกไปข้างนอก รีบใช้โอกาสก่อนที่พวกเขาจะออกไปสลับเตียงสองหลังนี้เถอะ”

“เวลามีน้อย ไม่ต้องสนใจอย่างอื่น”

“ของพวกนี้ เดี๋ยวพวกเธอเก็บกันเองก็ได้แล้ว”

“ก่อนหน้านี้พี่เขยก็ล้างห้องน้ำในโรงพยาบาลนี่ เรื่องทำความสะอาดเขาถนัดที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ”

สวี่ปั้นซย่าโมโห อยากจะตอบโต้แต่หลินมั่วห้ามไว้

“ปล่อยเธอไปเถอะ”

“เถียงกับเธอตอนนี้พ่อแม่ต้องคิดว่าคุณไม่ยอมให้เตียงนี้แน่ๆ”

“ยังไงก็ตัดสินใจยกให้พวกเขาแล้ว จะไปโวยวายกันทำไมล่ะ”

หลินมั่วเอ่ยเสียงเบา

แต่สวี่ปั้นซย่าก็ยังคงไม่ยอม “ฉันไม่ได้โมโหที่พ่อแม่จะเอาเตียงนี้ แต่ฉันโมโหท่าทางของเธอ!”

“นี่มันของของพวกเรา จะมาโยนลงพื้นแบบนี้ได้ยังไง”

“ถ้าฉันโยนของเธอลงพื้นบ้างเธอก็ต้องโมโหเหมือนกันแหละ”

คนเหล่านั้นมองหน้ากัน ก่อนที่หัวหน้ากลุ่มจะพูดว่า "พวกคุณเป็นคนบอกให้รื้อเองนะ"

“ผมขอบอกไว้ก่อนว่าหากรื้อแล้วเกิดปัญหาอะไรขึ้น พวกเราจะไม่รับผิดชอบ”

สวี่ปั้นซย่าอดไม่ได้ “ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ไปเรียกช่างมืออาชีพมาเถอะ”

“รื้อสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้ถ้าเกิดปัญหาขึ้นมาจะทำไง”

สวี่ตงเสวี่ยตวาด “สวี่ปั้นซย่า พี่กำลังยื้อเวลาอยู่ใช่ไหม”

“ฮึ ฉันจะบอกให้นะ วันนี้ฉันต้องเอาเตียงนี้ไปให้พ่อแม่ให้ได้”

“พวกนายรื้อเดี๋ยวนี้ ถ้าเกิดเรื่องอะไรฉันรับผิดชอบเอง!”

คนเหล่านั้นเมื่อได้ยินดังนั้นก็ไม่รอช้ารีบลงมือทันที

สวี่ปั้นซย่าที่ยืนอยู่ด้านข้างมองพวกเขารื้อถอนเตียงด้วยความไม่พอใจ

ส่วนใบหน้าของสวี่ตงเสวี่ยกลับเต็มไปด้วยความสุข เธอไม่อยากให้สวี่ปั้นซย่าได้นอนเตียงดีๆ แบบนี้หรอก

ระหว่างที่กำลังวุ่นวาย จู่ๆ ก็มีคนหนึ่งพูดออกมาด้วยความตกใจ “แย่แล้ว ทำไมชิ้นนี้หักแล้วล่ะ”