เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ขณะที่หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่ากำลังแปรงฟันอยู่ หวงเหลียงก็พาคนบุกเข้ามา
“มาๆๆ อันนี้แหละ”
“พวกนายดูว่าต้องรื้อยังไง แล้วก็ยกลงไปข้างล่าง”
หวงเหลียงออกคำสั่ง
คนกลุ่มนั้นพากันมาห้อมล้อม หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้นมา “เก็บของบนเตียงออกไปก่อนจะดีกว่าไหม”
สวี่ตงเสวี่ยที่ตามมาอยู่ด้านหลังก็เข้ามาดึงของที่อยู่บนเตียงโยนลงไปบนพื้น
“ก็แค่นี้ เริ่มได้เลย”
“ทำความสะอาดพื้นทุกวันไม่สกปรกหรอก”
สวี่ตงเสวี่ยเอ่ย
สวี่ปั้นซย่าที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ พอเห็นเข้าก็โมโหทันที “สวี่ตงเสวี่ย เธอจะทำอะไร”
“นั่นมันเครื่องนอนของพวกฉันนะ เธอโยนลงกับพื้นได้ไง”
สวี่ตงเสวี่ยเหลือบมองเธอ “อีกเดี๋ยวพ่อแม่จะออกไปข้างนอก รีบใช้โอกาสก่อนที่พวกเขาจะออกไปสลับเตียงสองหลังนี้เถอะ”
“เวลามีน้อย ไม่ต้องสนใจอย่างอื่น”
“ของพวกนี้ เดี๋ยวพวกเธอเก็บกันเองก็ได้แล้ว”
“ก่อนหน้านี้พี่เขยก็ล้างห้องน้ำในโรงพยาบาลนี่ เรื่องทำความสะอาดเขาถนัดที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ”
สวี่ปั้นซย่าโมโห อยากจะตอบโต้แต่หลินมั่วห้ามไว้
“ปล่อยเธอไปเถอะ”
“เถียงกับเธอตอนนี้พ่อแม่ต้องคิดว่าคุณไม่ยอมให้เตียงนี้แน่ๆ”
“ยังไงก็ตัดสินใจยกให้พวกเขาแล้ว จะไปโวยวายกันทำไมล่ะ”
หลินมั่วเอ่ยเสียงเบา
แต่สวี่ปั้นซย่าก็ยังคงไม่ยอม “ฉันไม่ได้โมโหที่พ่อแม่จะเอาเตียงนี้ แต่ฉันโมโหท่าทางของเธอ!”
“นี่มันของของพวกเรา จะมาโยนลงพื้นแบบนี้ได้ยังไง”
“ถ้าฉันโยนของเธอลงพื้นบ้างเธอก็ต้องโมโหเหมือนกันแหละ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...