หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 517

หลินมั่วเอ่ยอย่างสงบนิ่ง “เรื่องแบบนี้ฉันจะโกหกทำไม”

“ฉันบอกว่ารักษาได้ก็ต้องรักษาได้สิ”

ปินจื่อไม่ยอม “ฮึ พูดปากเปล่าไม่มีหลักฐานใครๆ ก็พูดได้”

“เมื่อกี้นายบอกว่าถ้ามีเข็มเงินก็จะรักษาได้ใช่ไหม”

หลินมั่วพยักหน้า

ปินจื่อรีบเอ่ย “ได้ งั้นนายรอก่อน ฉันจะไปหาเข็มเงินมาให้ชุดหนึ่ง”

“เดี๋ยวนายก็รักษาต่อหน้าทุกคนเลย”

"หลินมั่ว ฉันจะบอกให้ชัดเจนนะ"

“ถ้ารักษาไม่ได้ นายก็ยอมรับซะว่าตัวเองเป็นคนหลอกลวง ได้ยินไหม”

เสี่ยวอู่กังวลเล็กน้อยก่อนจะรีบเอ่ย “ปินจื่อ นาย…นายทำอะไร”

“การรักษาต้องค่อยๆ ทำถึงจะได้ผล มี…มีที่ไหนล่ะที่จะเห็นผลทันที…”

ปินจื่อยกยิ้มเย็น “สิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้มันดูอัศจรรย์เกินไป เขาก็ต้องรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองพูดสิ”

“หลินมั่ว ฉันถามหน่อยว่านายกล้าทำการรักษาที่นี่ไหมล่ะ”

“ทุกคนเขาก็ดูกันอยู่ ถ้านายไม่กล้าก็พูดออกมาตรงๆ เลยว่าตัวเองเป็นคนหลอกลวง”

“ทุกคนไม่ได้โง่นะ นายหลอกอาฟั่นได้ แต่นายหลอกทุกคนไม่ได้หรอก!”

ผู้คนรอบๆ ก็พากันส่งเสียงฮือขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเองก็สงสัยหลินมั่ว

หลินมั่วมองปินจื่อก่อนจะเอ่ยเสียงเบา “รักษาที่นี่ไม่มีปัญหา”

“แต่ว่าฉันก็ต้องบอกไว้ก่อนนะ”

“วันนี้ฉันรักษาให้แค่สองคน”

“รักษาสองคนนี้เสร็จแล้วคนอื่นๆ ก็ห้ามมายุ่งวุ่นวายกับฉันอีก!”

“ถ้าทุกคนเห็นด้วย ฉันก็ยอมรับข้อเสนอนี้”

“แต่ถ้าไม่ก็ช่าง!”

ปินจื่อหัวเราะลั่น “หลินมั่ว นายคิดว่าตัวเองเป็นหมอเทวดาหรือไง? ทุกคนต้องมาร้องขอให้นายรักษาเหรอ?”

“นี่มันมีอะไรให้ปฏิเสธล่ะ”

“ฉันจะบอกนายให้ ฉันเป็นตัวแทนของทุกคนเห็นด้วยกับคำขอของนายเอง”

หลินมั่วค่อยๆ พยักหน้า “ได้”

“งั้นนายก็ไปหาเข็มเงินมา”