อาฟั่นตวาด “แกจะไปรู้อะไร”
“ฉันเชื่อใจหัวหน้าหลิน!”
ลูกชายของอาฟั่นเองก็ยืนกราน “พ่อ ผมไม่เชื่อคนแบบนี้หรอกนะ!”
“การรักษาตอนนี้มีแต่การรักษาแบบแพทย์แผนปัจจุบันตามฝั่งตะวันตกเท่านั้น มีที่ไหนยังจะมาฝังเข็ม?”
“ผมเป็นห่วงร่างกายของแม่ ผมไม่ยอมให้มาทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าหรอกนะ”
อาฟั่นตวาด “แก…”
ปินจื่อรีบเอ่ย “อาฟั่น พี่ เอาแบบนี้ดีไหม”
“ให้น้าสามลองดูก่อนว่าจะได้ผลยังไง”
“ถ้าไอ้เจ้านี่มันไม่มีความสามารถก็ไม่ต้องให้มันรักษาคุณน้า”
“ถ้าได้ผลก็ค่อยให้คุณน้ารักษา แบบนี้ดีไหม”
ผู้คนที่ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกดูถูก
ปินจื่อคนนี้ต่ำทรามจริงๆ
ยอมให้น้าสามของตัวเองเป็นตัวทดลองก่อนเพื่อที่จะได้ประจบครอบครัวอาฟั่น
พูดแบบนี้ออกมาได้น่าขยะแขยงมาก
อาฟั่นขมวดคิ้ว เขาเชื่อใจหลินมั่ว
แต่ลูกชายกลับยืนกรานแบบนี้ เขาเองก็จนปัญญา
“หัวหน้าหลิน ต้องขอโทษด้วยจริงๆ”
“ไอ้ลูกสารเลวของมมันพูดไม่รู้เรื่อง”
“ผมเองก็ทำอะไรไม่ได้”
“คุณให้แม่เสี่ยวอู่ลองก่อนได้ไหม”
อาฟั่นเอ่ยถามอย่างเคอะเขิน
หลินมั่วพยักหน้า เขาเองก็มองออกว่าลูกชายของอาฟั่นไม่เชื่อใจตนเอง
เขาหันไปหาแม่ของเสี่ยวอู่ “คุณป้า เดี๋ยวผมรักษาคุณป้าก่อน”
แม่ของเสี่ยวอู่นั้นยินยอมและเดินเข้ามาทันที “ได้สิ”
“หลินมั่ว ลำบากเธอแล้ว”
ขณะที่หลินมั่วกำลังจะลงมือ ปินจื่อก็เอ่ยขึ้นมา “ทุกคนดูไว้ให้ดีนะ”
“ตอนนี้น้าสามของฉันยังดีๆ อยู่”
“อีกเดี๋ยวถ้ามีอะไรผิดปกติทุกคนต้องเป็นพยานไม่ให้ไอ้เจ้านี่มันหนีไปได้ล่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...