หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 53

ทานอาหารเสร็จ สวี่ปั้นซย่าเรียกรถกลับเอง ตอนบ่ายเธอยังต้องไปทำธุระที่ธนาคาร

ก่อนกลับ สวี่ปั้นซย่าเน้นย้ำอีกรอบ “หลินมั่ว คราวหลังคุณไม่ต้องไปรบกวนคุณหนานแล้ว”

“เขาทำเพื่อเรามามากพอแล้ว เรื่องน้ำใจ ยิ่งใช้ยิ่งบาง เข้าใจไหม”

หลินมั่วพยักหน้าตอบรับ

สวี่ปั้นซย่าไม่รู้ว่า ไม่ใช่หลินมั่วไปรบกวนหนานป้าเทียน แต่เป็นหนานป้าเทียนที่มารบกวนหลินมั่ว

ตอนนี้หนานป้าเทียนยังขอร้องให้หลินมั่วช่วยรักษาโรคแฝงของลูกสาวของเขา

สำหรับเรื่องอีผิ่นเซวียน นั้นเพราะหวงหย่งเฟิงติดค้างหลินมั่ว ไม่เกี่ยวกับหนานป้าเทียนเลยสักนิด

ดูจากอำนาจของหลินมั่วตอนนี้ นับเป็นเกียรติของคนนั้นนะที่ทำงานให้เขา !

เมื่อส่งสวี่ปั้นซย่าเสร็จ หลินมั่วก็โทรหาเฉินเซิ่งหยวน ให้เขาช่วยสืบว่าสรุปแล้วสวี่ปั้นซย่าเกิดเรื่องอะไร

พอวางสาย ผู้อาวุโสเฮ่อก็โทรมา

“คุณหลิน ขออนุญาตรบกวน ผมมีเรื่องอยากขอให้คุณช่วย ไม่รู้ว่าคุณจะสะดวกไหม”

“ไม่มีปัญหา ! ”

หลินมั่ววางสาย ไม่นาน รถของผู้อาวุโสเฮ่อก็มารับหลินมั่ว

บนรถ ผู้อาวุโสเฮ่อเล่าเรื่องคร่าวๆ ให้หลินมั่ว

ที่แท้ คือลูกชายของเพื่อนเก่าของเขา แต่งงานหลายปี ปัจจุบันยังไม่มีลูก

ตระเวนหาหมอดังมากมาย ก็หาสาเหตุไม่เจอ จึงอยากให้หลินมั่วช่วยดูหน่อย

“คุณหลิน ขอโทษด้วยจริงๆ ที่มารบกวนคุณ”

“เพื่อนคนนี้ มีบุญคุณกับผมมาก”

“ถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว แต่ผมทนดูเขาไม่มีทายาทสืบทอดไม่ได้”

“ดังนั้น จึงบังอาจมาขอให้คุณหลินช่วยดูหน่อย”

ผู้อาวุโสเฮ่อเอ่ย

“ไม่มีปัญหา ! ”

หลินมั่วบ่ายมือ ผู้อาวุโสเฮ่อก็ดีกับเขา เมื่อก่อนก็เคยช่วยเขา

ช่วยเขาเล็กน้อย หลินมั่วก็ไม่ได้ถืออะไร

สองคนมาถึงหมู่บ้านคฤหาสน์หรูในเมือง

หมู่บ้านคฤหาสน์แห่งนี้ชื่อว่าตี้จิ้งเถียนพาร์ค ติดอันดับหนึ่งในห้าของเมืองก่วงหยาง

คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ ไม่ใช่คนรวยก็เป็นคนที่สูงศักดิ์

แน่นอน เมื่อเทียบกับสวนวั่งเจียง มีความแตกต่างกันมาก

สุดท้ายรถก็จอดที่ด้านนอกของคฤหาสน์หรูหลังหนึ่ง

หลินมั่วลงรถ ด้านหลังก็มีรถคันหนึ่งพุ่งมา เกือบชนเขา

“ไม่มีตาหรือไง ยืนหาที่ตายอยู่ข้างถนนเหรอ ไม่เคยได้ยินหมาดีไม่ขวางทาง ! ”

คนขับด่าทอใส่หลินมั่ว

หลินมั่วขมวดคิ้ว เมื่ออยากพูด ในบ้านก็มีคุณหญิงชราคนหนึ่งออกมา “ไอหยา หมอเทวดาเซวีย ในที่สุดคุณก็มา เชิญค่ะ เชิญเข้ามาด้านใน ! ”

ชายชราผมเคราขาวสวมชุดสมัยถังเดินลงมาจากรถ

ผู้อาวุโสเฮ่อสีหน้าเปลี่ยน พูดตกใจ “หมอเทวดาเซวีย เขา...เขามาได้อย่างไร?”

“หรือว่า เขาปรากฏตัวเพื่อการประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์หกมณฑล?”

หลินมั่วสงสัย “การประชุมแลกเปลี่ยนทางการแพทย์หกมณฑลคืออะไร?”

ผู้อาวุโสเฮ่ออยากจะพูด เวลานี้ หมอเทวดาเซวียก็เดินมาแล้ว

เขาเหลือบมองผู้อาวุโสเฮ่อ “โย่ว เสี่ยวเฮ่อก็มา ! ”

“หมอเทวดาเซวีย ! ”

ผู้อาวุโสเฮ่อรีบจับมือ

“คุณหญิงจ้าว นี่คือคนที่คุณเรียกมาช่วยผม?” หมอเทวดาเซวียพูดยิ้ม “ยังพอได้ ในทางวิถีแห่งการแพทย์ เสี่ยวเฮ่อมีผลงานพอสมควร ช่วยเป็นลูกมือผม ก็ไม่มีปัญหา ! ”

หลินมั่วอดโมโหไม่ได้ ที่เมืองก่วงหยางผู้อาวุโสเฮ่อนับว่าเป็นหมอเทวดาท่านหนึ่งแล้ว

หมอเทวดาเซวียกลับให้ผู้อาวุโสเฮ่อช่วยเป็นลูกมือเขา นี่ดูถูกกันมากเกินไปแล้ว !

คุณหญิงมองผู้อาวุโสเฮ่อ มีความเกอะเขินเล็กน้อย “หมอเทวดาเซวีย ลูกมือของคุณอยู่ด้านใน...”

“อะไรนะ?” หมอเทวดาเซวียขมวดคิ้ว “คุณไม่ใช่ให้เขามาเป็นลูกมือผมเหรอ เช่นนั้นคุณหมายความว่าอย่างไร”

“เชิญเขามารักษาให้ลิ่งหลัง? คุณคิดว่าผมไม่มีความสามารถรักษาลูกชายคุณหายได้?”

หมอเทวดาเซวียยกตนข่มท่าน สีหน้าคุณหญิงตื่นตระหนก “หมอเทวดาเซวีย ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉัน...ฉันก็ไม่รู้ว่าเขามาได้อย่างไร...”

คุณหญิงมองไปทางผู้อาวุโสเฮ่อ พูดเสียงทุ้ม “เสี่ยวเฮ่อ คุณมาทำอะไร?”

ผู้อาวุโสเฮ่อรีบเอ่ย “ผมพาหมอเทวดามารักษาให้เจ้าชายจ้าว ! ”

“หมอเทวดา?” คนขับรถของหมอเทวดาเซวียโมโหขึ้นมา “ต่อหน้าอาจารย์ของผม กล้าเรียกตัวเองว่าหมอเทวดา?”

“ใครนักช่างกล้า ก้าวออกมาให้ผมดูหน่อย ! ”