หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 562

เสียวอู่กับหวังเหลียนอึ้งไปอีกครั้งหนึ่ง

“คุณ...คุณพูดว่าอะไรนะครับ”

“อะไรบ้านพักพนักงาน อะไร 300ตารางเมตรนะครับ”

“แล้ว...แล้วบ้านพักพนักงานนี้ผมพักคนเดียวหรือครับ”

เสี่ยวอู่พูดขึ้นมา

เสี่ยวอู่คิดว่าบ้านพักพนักงานจะเป็นบ้านเดี่ยวอะไรแบบนั้น

หรืออาจจะเป็นเตียงสองชั้นเลยก็ได้

เขาไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้นเลย ตอนที่เขาทำงานอยู่ที่ไซต์ก่อสร้าง เขาก็เคยปูพื้นนอนมาแล้ว เขาไม่เรื่องมากเรื่องที่นอนเลย

แต่ตามที่ลูกพี่หั่วบอก บ้านพักพนักงานเหมือนจะไม่ใช่แบบที่เขาคิด

พี่หั่วยิ้มและพูดขึ้น “หลังจากนี้คุณจะเป็นหัวหน้าผู้จัดการของบริษัทนะครับ จะให้คุณไปอยู่ที่บ้านพักพนักงานแบบทั่วไปได้อย่างไร”

“ท่านหู่มีบ้านที่คฤหาสน์หรูเซิ่งซื่ออยู่หลายหลัง เขาจึงเลือกหนึ่งในนั้นมาให้คุณพักชั่วคราวน่ะครับ”

“ท่านหู่บอกว่าคุณอากับคุณป้าร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง อายุก็มากแล้ว”

“ให้พวกเขาเข้ามาพักที่นี่ ถ้าอยู่ที่หมู่บ้านก็กลัวว่าจะไม่มีคนดูแล”

เสี่ยวอู่อึ้งไป “นะ นี่คือบ้านพักพนักงานหรือครับ”

“ทำไมกลายเป็นบ้านหลังใหญ่แบบนี้ล่ะครับ”

ลูกพี่หั่วยิ้มและพูดขึ้น “ความจริงเป็นแบบนี้ครับ”

“เมื่อก่อนตอนที่ประธานเติ้งไปทำงาน ท่านหู่ก็เป็นคนจัดหาที่พักให้ครับ”

“ค่าใช้จ่ายของบ้านพักนี้จะหักจากเงินเดือนที่ได้มาจากบริษัท นี่เป็นค่าใช้จ่ายตามปกติ และคณะกรรมการบริหารของสำนักงานใหญ่ก็อนุมัติเป็นการส่วนตัวแล้วครับ”

“ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเครื่องยาสมุนไพรของเรามีไม่เยอะ พักอาศัยอยู่ที่นี่ก็ถือเป็นเรื่องปกติครับ”

“ถึงอย่างไรตอนนี้บริษัทเครื่องยาสมุนไพรก็มีมูลค่าถึงห้าพันล้านบาทเลยนะครับ!”

เสี่ยวอู่เกาหัวด้วยความงุนงงและตามไม่ทันเรื่องราวที่เกิดขึ้น

เมื่อเช้านี้ยังอาศัยอยู่ในบ้านเช่าที่ทรุดโทรมในชนบทอยู่เลย

พอตกบ่ายก็ได้มาอยู่คฤหาสน์หรูแบบนี้แล้ว?

ชีวิตคนเรามันขึ้นสุดลงสุดได้มากขนาดนี้เลยหรือ

สุดท้ายลูกพี่หั่วก็พาคนมาย้ายของของเสี่ยวอู่ไปที่คฤหาสน์หรูเซิ่งซื่อ

ตอนที่ออกมาจากหมู่บ้านนั้น อาฟั่นก็มาส่งเขาด้วยตัวเอง บอกว่าอยากจะไปสัมผัสและเดินดูรอบๆ สักหน่อย