หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 576

ฟังฮุ่ยและคนอื่นๆ ค้างเติ่งไปในทันที

ถ้าเป็นอย่างที่สวี่ปั้นซย่าพูดจริงๆ เหลาหู่จะสนใจเงินเดือนหรือเปล่าล่ะ?

ด้วยความสามารถและทรัพยากรของเฉินเซิ่งหยวนตอนนี้ เหลาหู่ไม่ได้ทำเพื่อเงินอย่างนั้นเหรอ? แล้วเข้ามาที่บริษัทเครื่องยาสมุนไพรของพวกเขาทำไมกัน?

ถ้าเหลาหู่อยากจะเปิดบริษัทเครื่องยาสมุนไพรของตัวเองขึ้นมาจริงๆ จะต้องแย่งลูกค้าและทรัพยากรของพวกเขาไปหมดแน่

ถึงตอนนั้น ไม่ใช่บริษัทเครื่องยาสมุนไพรจะล่มเท่านั้น เกรงว่าแม้แต่อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อก็คงจะลำบากไปด้วย

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สวี่ตงเสวี่ยก็พูดขึ้นมาอย่างจนปัญญา “ช่างมันเถอะน่า พี่พูดมาเลยเถอะ เติ้งจวิน...เติ้งจวินอะไรนั่นมีเงื่อนไขอะไรกันแน่?”

ถ้าหากไล่เติ้งจวินไปไม่ได้ พวกเขาก็ต้องประนีประนอมแทน

สวี่ปั้นซย่า “เติ้งจวินบอกว่า เงิน 1500 ล้านบาทนี่ เป็นรายได้จากบริษัทเครื่องยาสมุนไพร จะให้พวกเธอเอาไปเฉยๆ ไม่ได้”

“อีกอย่าง เขาก็ไม่ได้เห็นชอบกับโครงการของพวกเธอด้วย”

“ฉะนั้น ถ้าพวกเธออยากได้เงินก้อนนี้ไป ก็จำเป็นต้องทำการกู้ยืม”

“แน่นอนว่าภายในบริษัทไม่ต้องมีดอกเบี้ย พวกเธอแค่ต้องเขียนใบยืมหนี้ และก็ทำตามขั้นตอนการกู้เงินตามปกติ”

หลายคนในนั้นต่างมองหน้ากันไปกันมา และฟังฮุ่ยก็พูดขึ้น “ปั้นซย่า นี่มันเงินของบริษัทตระกูลเราเองนะ ยังจะต้องเขียนใบยืมนี้อีกเหรอ?”

“ทำไมมันยุ่งยากขนาดนี้เนี่ย?”

สวี่ปั้นซย่ากดเสียงต่ำ “แม่ เติ้งจวินสร้างเงื่อนไขนี้ขึ้นมา”

“ถ้าพวกแม่ไม่เขียนใบยืมหนี้ งั้นเขาก็ให้เงินไปไม่ได้หรอก”

ฟังฮุ่ยหมดหนทาง จึงมองไปที่สวี่ตงเสวี่ยและหวงเหลียง

สวี่ตงเสวี่ยขมวดคิ้วแน่นเป็นปม แล้วก็พูดขึ้นมา “หลินมั่ว แกอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ใช่ไหม?”

“เติ้งจวินเป็นเพื่อนของแก แกเป็นคนให้มันทำแบบนี้สินะ?”

“แกมันไอ้พวกเลวทรามต่ำช้า จงใจหลอกพวกฉันลับหลังใช่ไหม?”

สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยต่างมองไปที่หลินมั่วอย่างโกรธเคือง

สวี่ปั้นซย่าจึงรีบพูดขึ้น “พวกเธออย่าเอาแต่โยนทุกอย่างไปที่หลินมั่วสิ!”

“เรื่องครั้งนี้ ถ้าหลินมั่วไม่ช่วยฉันพูดโน้มน้าวคณะกรรมการล่ะก็ ฉังคงผ่านคณะกรรมการไปไม่ได้หรอก”

“ส่วนเงื่อนไขของเติ้งจวินนั้น เหล่าคณะกรรมการก็ต่างเห็นด้วยกันทั้งนั้น”

“พวกคุณใส่ใจขนาดนี้ ก็พูดได้ว่า พวกคุณไม่มั่นใจกับการลงทุนครั้งนี้อย่างนั้นเหรอ?”

“ถ้าหากไม่มั่นใจจริงๆ งั้นก็ไม่ต้องไปลงทุนสิ เพราะเงิน 1500 ล้านบาทมันไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ!”

ใบหน้าของสวี่ตงเสวี่ยเปลี่ยนเป็นแดงก่ำทันที เงินในครั้งนี้ เป็นเธอและหวงเหลียงเองที่วางแผนจะเอามันไปลงทุนในอสังหาริมทรัพย์

หลินมั่วพูดมาขนาดนี้ เธอยอมรับมันได้ที่ไหนกันล่ะ

“เหลวไหล!”

“การลงทุนในครั้งนี้น่ะ พ่อกับแม่ก็ต้องมั่นใจอยู่แล้วสิ!”

สวี่ตงเสวี่ยพูดเสียงดัง

สวี่ปั้นซย่ารีบพูดขึ้น “ในเมื่อมั่นใจ งั้นก็ไม่ต้องไปสนรายละเอียดปลีกย่อยพวกนั้นสิ”

“เขียนใบยืมหนี้ แล้วเงิน 1500 ล้านบาทจะโอนเข้าบัญชีภายในวันนี้”

สีหน้าสวี่ตงเสวี่ยดูกระอักกระอวนใจ และมองไปที่สวี่เจี้ยนกงอย่างจนปัญญา “พ่อ ถ้างั้น...ถ้างั้นพ่อจะเขียนใบยืมหนี้เหรอ?”

สวี่เจี้ยนกงขมวดคิ้วเป็นปม เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะต้องเขียนใบยืมหนี้จริงๆ สถานการณ์นี้ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย