สวี่เจี้ยนกงและคนอื่นๆ ต่างตะลึงงัน
ฟังฮุ่ยพูดอย่างฉงน “เรื่องจริงหรือเปล่า?”
“บริษัทของตระกูลเราอยากจะปลดพนักงานตัวเล็กๆ ออกเนี่ย มัน...มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
สวี่ตงเสวี่ยก็ขมวดคิ้วพูดเช่นกัน “พี่ นี่พี่กำลังพูดให้คนอื่นเขาตกใจกันหรือเปล่า? ทำไมต้องพูดโอเวอร์ขนาดนั้นด้วยล่ะ?”
“มันก็แค่พนักงานของสาขาเอง”
“ลูกค้าพวกนั้นเซ็นสัญญากับบริษัทของเรา ไม่ใช่มันซะหน่อย”
“พอไล่มันออกไปแล้ว มันจะเป็นเรื่องใหญ่แค่ไหนกันเชียว?”
สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างเย็นชา “ลูกค้าพวกนี้น่ะ มีความสัมพันธ์อันดีกับเติ้งจวินเป็นอย่างมากในตอนนี้ พวกเขารู้จักในนามของเติ้งจวินเท่านั้น ไม่ได้รู้จักในนามของบริษัทเครื่องยาสมุนไพร”
“พวกเธออย่าลืมสิ บริษัทเครื่องยาสมุนไพรน้อยใหญ่ทั้งเมืองกว่งหยาง มีอยู่ไม่ต่ำกว่าสิบแห่ง”
“แล้วทำไมพวกเขาทั้งหมดถึงมาร่วมงานแค่กับเราล่ะ?”
“ทั้งหมดนี่ก็เป็นเพราะความพยายามของเติ้งจวินยังไงล่ะ!”
“ถ้าหากเติ้งจวินออกไปล่ะก็ ลูกค้าเหล่านี้ ก็จะรีบตามเขาไปทันที”
ทันใดนั้นหวงเหลียงก็พูดขึ้น “พี่ปั้นซย่า พี่อย่ามาขู่น่า”
“คำพูดของพี่น่ะ หลอกพ่อกับแม่ได้ แต่โกหกคนเยอะๆ ไม่ได้หรอก”
ฟังฮุ่ยรีบพูด “หมายความว่าไง?”
“ปั้นซย่ากำลังหลอกพวกเราเหรอ?”
หวงเหลียงพยักหน้า “พ่อครับแม่ครับ เหตุผลที่ลูกค้าพวกนี้มาร่วมมือกับเรา นั่นก็เป็นเพราะเฉินเซิ่งหยวนต่างหากล่ะ”
“ตอนนี้เฉินเซิ่งหยวนดูแลควบคุมการจัดสรรทรัพยากรทางการแพทย์ในเมืองกว่งหยาง และเฉินเซิ่งหยวนก็เป็นคนทำให้ลูกค้าพวกนั้นมาร่วมมือกับบริษัทเครื่องยาสมุนไพรของเรา”
“ส่วนเติ้งจวินอะไรนั่น มีใครรู้จักเขาที่ไหนล่ะ?”
“ถึงเขาจะออกไปแล้ว แต่ตราบใดที่เฉินเซิ่งหยวนยังอยู่ ลูกค้าของบริษัทเครื่องยาสมุนไพร ก็คงไม่ลดลงไปแม้แต่คนเดียว!”
ใบหน้าของสวี่เจี้ยงกงดูเย็นชาขึ้น เขาจ้องมองไปที่สวี่ปั้นซย่าด้วยความโกรธเคือง “ปั้นซย่า นี่แกไม่อยากโอนเงิน 1500 ล้านให้พวกฉันเหรอ?”
“ถ้าแกไม่อยากโอนก็พูดมาเลยสิ ทำไมจะต้องพูดเรื่องไร้สาระเยอะแยะมากมายขนาดนี้เพื่อโกหกด้วย?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...