หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 578

คุณชายฟังดื่มชาและรับประทานอาหารเช้า และเพิ่งจะกลับมาที่โซฟาเมื่อสักครู่นี้

หวงเหลียงและสวี่ตงเสวี่ยยังคงนั่งอยู่ที่นี่ด้วยความเคารพนับถือ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“1500 ล้าน ยังไม่ค่อยจะพอนะ”

“ฉันไม่ได้บอกเหรอว่าเงินทุนที่นี่ ขาดอยู่2500 ล้านน่ะ”

คุณชายฟังพูดอย่างไม่รีบร้อน

สีหน้าของทั้งสองเริ่มประหม่า “คุณชายฟัง ตะ...ตอนนี้พวกเรามีเท่านี้ก็เยอะมากแล้วนะครับ”

“ไม่งั้นเราก็ใช้ไปก่อน แล้วค่อยกลับมาคิดหาวิธีไปเรื่อยๆ ดีไหม?”

คุณชายฟังชำเลืองมองพวกเขา “ช่างเถอะ จะคิดหาวิธีอะไรอีกล่ะ”

“อย่างมากฉันก็แค่กลับไปพูดอะไรดีๆ กับพ่อสักสองสามประโยค จะ 1500 หรือ 2500 ล้าน ก็เอามันมาได้ตลอดนั่นแหละ”

“เงินลงทุนแค่นี้ของพวกคุณน่ะ อันที่จริงมันก็ไม่ได้มีความหมายอะไรมากมายสำหรับฉันหรอก”

หวงเหลียงรีบพูดขึ้น “เข้าใจครับ เข้าใจ”

“คุณชายฟังมั่นใจในตัวพวกเราเถอะครับ”

“หลังจากนี้ถ้าคุณชายมีคำสั่งอะไร ขอแค่บอกพวกเรา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร พวกเราก็จะบุกน้ำลุยไฟ ยินดีทำให้ทุกอย่างเลยครับ!”

สีหน้าของคุณชายฟังดีขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะโบกมือพร้อมพูด “เอาล่ะ งั้นเราก็เป็นมิตรกันแล้ว”

“พวกคุณก็ไปหาเลขาอู๋ แล้วให้เธอจัดการเรื่องลงบัญชีซะ”

“หลังจากนั้นสามวัน งานก่อสร้างก็จะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ถึงเวลานั้นพวกคุณก็มางานตัดริบบิ้นด้วยสิ!”

ทั้งสองจึงต่างดีใจเกินคาด พร้อมรีบพากันกล่าวขอบคุณอย่างตื่นเต้น

หลังจากนั้น ทั้งสองก็ตามผู้หญิงคนหนึ่งไปเพื่อทำการโอนเงิน 1500 ล้านบาทเข้าบัญชี

ในขณะที่โอนเงิน หวงเหลียงก็มองดูด้วยความสงสัย “เลขาอู๋ นะ...นี่ไม่ได้โอนเข้าบัญชีของคุณชายฟังหรอกเหรอครับ”

เลขาอู๋นั้นแสนสวย แต่ใบหน้ากลับเย็นชา เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ชอบหวงเหลียงและสวี่ตงเสวี่ยเลย

“เงินนี่น่ะ จะโอนเข้าแผนกงานก่อสร้างโดยตรง”

“เงินที่ขาดไปก่อนหน้านี้ ตอนนี้ต้องชำระบิลแล้ว”

“อย่างที่คุณเห็น เขตพื้นที่วิลล่าของเรา ใกล้จะจบลงแล้ว”

“แค่ชำระเงินงวดสุดท้ายนี้ให้หมด ก็สามารถออกขายได้อย่างเป็นทางการแล้ว”

“พวกคุณนี่เลือกเวลาลงทุนได้อย่างเหมาะเจาะจริงๆ นะ ในช่วงการพัฒนาโครงการก่อนหน้านี้เป็นช่วงที่ยากลำบากที่สุดเลยล่ะ”

“สิ่งที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือ หลินมั่วจะต้องจัดการขั้นตอนทั้งหมดของบริษัทรับเหมาก่อสร้างให้เหมาะสม”

“เขายังมีหุ้นบางส่วนอยู่ในบริษัทก่อสร้าง ถ้าทำเงินได้ในภายหลัง ไม่ใช่ว่าจะต้องแบ่งส่วนให้เขาด้วยหรอกเหรอ?”

แม้ว่าเฉินเซิ่งหยวนจะเซ็นสัญญาบริษัทภายใต้ชื่อของสวี่เจี้ยนกงมาก่อน แต่เขาก็ยังแบ่งหุ้นให้กับหลินมั่วอยู่ และเตรียมนำมาใช้ตรึงหุ้นของสวี่เจี้ยนกงเอาไว้

ฟังฮุ่ยพยักหน้าหงึกๆ “ที่นายพูดมาก็ถูก”

“เจี้ยนกง กลับไปบอกปั้นซย่าสิว่า หุ้นทั้งหมดของบริษัทนี้จะต้องโอนให้เป็นชื่อของเรา”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าเห็นด้วย

ในตอนกลางวัน หลินมั่วที่เพิ่งจะเลิกงานก็ถูกสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยบุกมาหาถึงที่

จุดประสงค์ในการมาของทั้งสองนั้นชัดเจนมาก นั่นก็คือต้องการให้หลินมั่วโอนบริษัทก่อสร้างไปเป็นชื่อของสวี่เจี้ยนกง

อีกอย่าง พวกเขาก็เลือกที่จะมาในตอนที่สวี่ปั้นซย่าไม่อยู่ และมาบีบบังคับหลินมั่วที่อยู่เพียงลำพัง เพื่อป้องกันไม่ให้สวี่ปั้นซย่ามาขัดขวางพวกเขาได้

หลินมั่วที่ไม่มีทางเลือก จึงตอบตกลง

ในช่วงบ่าย เขาก็ถูกสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยรีบพาตัวไปจัดการเรื่องการโอนหุ้นของบริษัทโดยทันที

ขอเพียงแค่เสร็จสิ้นขั้นตอนนี้ หลิวมั่วก็จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับบริษัทก่อสร้างนี้อีก