เมื่อเดินออกจากบ้านตระกูลจ้าว ผู้อาวุโสเฮ่อก็ถอนหายใจยาว
“คุณหลิน ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก ! ” ผู้อาวุโสเฮ่อพูดอย่างสัตย์จริง
สีหน้าหลินมั่วหนักอึ้งขึ้นมา มองผู้อาวุโสเฮ่อ พูดเสียงต่ำ “เรื่องนี้ ยังไม่จบนะ ! ”
“หืม?” ผู้อาวุโสเฮ่อแปลกใจ “เจ้าชายจ้าวยังรักษาไม่หาย?”
หลินมั่วพูดเสียงต่ำ “แน่นอนว่าเขารักษาหายแล้ว แต่ว่า เรื่องนี้ไม่ง่ายเหมือนการรักษา ! ”
“ทำไม” ผู้อาวุโสเฮ่อถามด้วยความสงสัย
หลินมั่วสีหน้าเคร่งขรึม “โดนมนต์คุณไสย ไม่ง่าย”
“ปกติหมอผีจะไม่ทำคุณไสยใส่คนอื่น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคุณไสยที่ทำให้คนไร้ซึ่งทายาทสืบสกุลเช่นนี้”
“นอกสะจากว่าจะมีความโกรธแค้นที่ฝังลึก ไม่เช่นนั้นจะไม่ทำคุณไสยใส่เขา ! ”
ผู้อาวุโสเฮ่อตะลึงงัน “หรือว่า เขาล่วงเกินหมอผี? ”
“น่าจะเป็นอย่างนั้น ! ” หลินมั่วพยักหน้า “ตัวกู่พิษเมื่อโดนเอาออกมา หมอผีจะรับรู้ทันที หากเป็นความโกรธแค้นฝังลึก ผมเดาว่า หมอผีคนนั้นยังจะมาหาเขา ! ”
ผู้อาวุโสเฮ่อตะลึง “เช่นนั้น...มีวิธีช่วยเขาได้ไหม”
หลินมั่ว “ดูกันไปทีละก้าวแล้วกัน”
กลับมาถึงโรงพยาบาล หลินมั่วเพิ่งนั่งลงได้ไม่นาน เฉินเซิ่งหยวนก็โทรมา
ที่แท้ บัญชีอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อถูกธนาคารระงับไว้
เงินมัดจำที่คนเหล่านั้นโอนเข้าไปเมื่อวาน ก็ล้วนโดนระงับ ไม่สามารถใช้ได้
ตอนนี้บริษัทไม่มีเงินทุนหมุนเวียนเลยสักนิด ทำอะไรไม่ได้เลย
สวี่ปั้นซย่าไปจัดการเรื่องนี้ที่ธนาคารตั้งแต่เช้าตรู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...