หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 59

ณ ธนาคาร

สวี่ปั้นซย่านั่งอยู่หน้าประตูคนเดียว รอคอยอย่างกังวล

ในที่สุด ชายหัวล้านคนหนึ่งก็เดินออกมา นั้นก็คือเหยาตง

“ผู้จัดการเหยา คุณมาแล้ว ! ” สวี่ปั้นซย่ารีบเดินเข้าไป “เอกสารที่คุณต้องการ ฉันเตรียมมาหมดแล้ว คุณลองดูค่ะ บัญชีของบริษัทเรา ปลดล็อคได้แล้วใช่ไหมคะ”

“อ่อ ผมดูเอกสารแล้ว” เหยาตงเบี่ยงเบนประเด็น “แต่ว่า สิ่งเหล่านี้ ผมไม่ได้ตัดสินคนเดียว ต้องดำเนินตามขั้นตอน”

“แบบนี้แล้วกัน คุณสวี่ คุณกลับไปรอ เราจะให้คำตอบคุณภายในสิบวันทำการ ! ”

สวี่ปั้นซย่าลนแล้ว “สิบวันทำการ นั่นก็คือสองอาทิตย์ นี่จะทำให้บริษัทของเราเสียหายมาก ! ”

เหยาตง “คุณสวี่ ผมเข้าใจความยากลำบากของคุณ แต่ว่า กฎก็คือกฎ ใครก็ฝ่าฝืนไม่ได้ คุณกลับไปรอก่อนเถอะ มีความคืบหน้าแล้ว ผมจะแจ้งคุณ ! ”

พูดจบ เหยาตงก็เดินขึ้นไปบนตึก

ในห้องทำงานชั้นสอง เวลานี้มีผู้ชายที่ทั้งตัวเต็มไปด้วยแบรนด์เนมนั่งอยู่คนหนึ่ง ซึ่งนั้นก็คือชุยอี้ฟาน

“อี้ฟาน เรื่องที่คุณสั่ง จัดการเกือบสำเร็จแล้ว ! ” เหยาตงยิ้มหัวเราะ “ตอนนี้สวี่ปั้นซย่าลนลานแทบบ้าแล้ว ! ”

“ขอบคุณมากครับคุณลุง ! ” ชุยอี้ฟานหัวเราะ “ต่อไป สวี่ปั้นซย่าเหลือเพียงสองทาง ไม่ไปกู้เงินนอกระบบ ก็ต้องคิดหาวิธีหาคนมาแก้ไขเรื่องนี้”

“เหอะ นางแพศยา ในที่สุดก็ต้องก้มหัวอันสูงส่งของเธอลง”

“รอถึงตอนที่เธอมาหาผม ผมไม่เพียงจะจัดการเธอ และยังจะหุบอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของเธอด้วย ! ”

“ครั้งนี้อุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อเซ็นต์ลงนามหลายเจ้า รุ่งเรืองมาก คุณลุง รอให้ผมจัดการเธอได้ นั่นได้ทั้งคนทั้งเงินจริงๆ ทรัพย์สินของครอบครัวเราก็เพิ่มเป็นสองเท่า ! ”

เหยาตงก็มีสีหน้าปลื้มปิติ ตบไหล่ของชุยอี้ฟาน “เด็กแสบ นายฉลาดจริงๆ นายทำได้อย่างสบายใจ ทางฝั่งธนาคาร ฉันจะปิดทางเธอให้แน่นอน ! ”

ชุยอี้ฟานแววตาเป็นประกาย

ครั้งที่แล้วที่เห็นบัตรผ่านทางของสวนวั่งเจียงที่สนามบิน เขาตกใจมาก ไม่กล้ามาหาสวี่ปั้นซย่า

ภายหลังถึงรู้ว่า นั้นคือผลลัพธ์ที่หลินมั่วช่วยลูกสาวของหนานป้าเทียน อีกทั้ง ยังรู้ว่าหลินมั่วกับหนานป้าเทียนเคลียร์กันแล้ว เขาถึงถอนหายใจได้

ในเมื่อหนานป้าเทียนไม่ช่วยหลินมั่วอีกแล้ว เช่นนั้นเขาก็ไม่มีอะไรต้องกังวลแล้ว

หลินมั่วเลิกงานเพิ่งถึงบ้าน ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากในบ้าน

“คนของธนาคาร ใจกล้ามาก ธุรกิจที่ใหญ่โตอย่างอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของเรา พวกเขายังกล้าล่วงเกิน? ” สวี่เจี้ยนกงโมโห

ฟังฮุ่ยพยักหน้าถี่ “ใช่ เงินฝากเราหนึ่งปีมากมายขนาดนั้น พวกเขาบ้าไปแล้ว กล้าเป็นศัตรูกับเรา?”

สวี่ตงเสวี่ย “พี่ เราไปฟ้องพวกเขากันไหม”

“พอได้แล้ว หยุดเอะอะโวยวายได้แล้ว ! ” สวี่ปั้นซย่าปัดมืออย่างเหลืออด “เขาดำเนินตามขั้นตอน ฟ้องไปก็ไม่มีประโยชน์”

“อีกอย่าง ดำเนินขั้นตอนตามกฎหมาย เคลียร์ไม่จบเป็นหลายเดือน ตอนนี้พวกเราไม่มีเงินหมุนเวียนเลยสักนิด บริษัทจะยื้อไว้ได้นานเท่าไร”

สามคนในห้องเงียบกริบทันที

หลินมั่วผลักประตูเดินเข้ามา พูดเสียงเบา “ปั้นซย่า เรื่องธนาคาร...”

“แกหุบปาก ! ” ฟังฮุ่ยโมโหขึ้นมา “ทำไมแกเพิ่งกลับ ไม่ดูเวลา ตอนนี้กี่โมงแล้ว แกไม่กลับมาทำกับข้าว อยากให้พวกเราหิวตายเหรอ”

“ไม่ใช่ แม่...”

“ฉันไม่อยากฟังคำอธิบายของแก ! ” ฟังฮุ่ยพูดอย่างโมโห “วันๆ กินแล้วก็นอน แกยังทำอะไรเป็น”

“ให้แกจัดการงานบ้าน แกยังทำไม่ได้ แกยังเป็นผู้ชายอยู่ไหม ! ”