หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 60

“เหอะๆ นี่ไม่ใช่เรื่องผู้ชายหรือไม่ผู้ชายแล้ว นี่ไม่นับว่าเป็นคน ! ” สวี่ตงเสวี่ยเสียดสี “เลี้ยงหมาสักตัว ยังสามารถเฝ้าบ้าน เขาจะทำอะไรได้ กินมากกว่าหมา ทำน้อยกว่าหมา ! ”

หลินมั่วกลัดกลุ้ม คิดอยากจะพูด สวี่ปั้นซย่าก็โมโหขึ้นมา “เสวี่ยเอ๋อร์ หุบปาก เธอพูดแบบนี้กับพี่เขยเธอได้อย่างไร ! ”

สวี่ตงเสวี่ย “เหอะๆ พี่เขย? พี่ เขาเป็นใคร เป็นพี่เขยของฉัน? ถุย ! ”

“เธอ...”

“พอได้แล้ว ! ” สวี่เจี้ยนกงตบโต๊ะ “หลินมั่ว แกให้บ้านสงบหน่อยได้ไหม ตั้งแต่แกเข้ามาในบ้านหลังนี้ คนทั้งบ้านต้องทะเราะกันเพราะแก แกอย่าทำให้เรากลุ้มใจได้ไหม”

สวี่ปั้นซย่าไม่ถอดใจ “พ่อ หลินมั่วกลับมา ไม่ได้ทำอะไร จะทำให้กลุ้มใจได้อย่างไร”

“ปั้นซย่า แกอย่าทะเราะกับพ่อของแกเพื่อคนนอก แกอยากทำให้เราโมโหตายใช่ไหม ! ”

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโมโห

สวี่ปั้นซย่าโกรธจนขอบตาแดง และไม่กล้าทะเราะต่อแล้ว

“แล้วก็แก ! ” ฟังฮุ่ยมองหลินมั่วอย่างโมโห “ยืนอยู่ตรงนี้ทำอะไร ไปทำกับข้าวในครัว ! ”

หลินมั่วถอนหายใจ เดินเข้าห้องครัวคนเดียว

ด้านนอกยังคงถกเถียงกันอยู่ ไม่นาน ก็มีแขกมาบ้าน นั่นคือชุยอี้ฟาน

“ไอหยา คุณชายชุย ลมอะไรพัดคุณมาถึงที่นี่ คุณมาบ้านฉัน เป็นเกียรติของครอบครัวเราอย่างมาก ! ” ฟังฮุ่ยยิ้มไม่หุบ

ชุยอี้ฟานใบหน้ามีรอยยิ้ม ถือกระเช้าของขวัญมามากมาย ในมือยังถือช่อดอกไม้มาหนึ่งช่อ

“คุณลุง คุณป้า ผมก็ไม่รู้ว่าพวกคุณชอบอะไร เลยซื้อของขวัญมาฝาก มีสิ่งไหนไม่ถูกใจ โปรดยกโทษให้ผมด้วย ! ”

“ไอหยา จะมาก็มา ไม่ต้องมีของมาให้ ! ” ฟังฮุ่ยยิ่งพอใจ