สวี่ตงเสวี่ย “พี่ รับดอกไม้มาเถอะ คุณชายชุยมีน้ำใจ ทำไมพี่ถึงยอมให้คุณชายชุยต้องลำบากได้ล่ะ”
สวี่เจี้ยนกง “ใช่ คุณชายชุยถือว่าเป็นคู่รักวัยเด็กของลูก จะส่งช่อดอกไม้มาให้ มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ”
ฟังฮุ่ย “ปั้นซย่า อย่าเสียมารยาทสิ รีบไปรับดอกไม้มาเดี๋ยวนี้นะ!”
สวี่ปั้นซย่าหน้าแดงเห่อ ดอกไม้นี้ เธอจะรับมาได้อย่างไงล่ะ
ในขณะที่เอื้อมมือหนึ่งออกไปรับดอกไม้ที่อยู่ในมือของชุยอี้ฟาน
หลินมั่วก็เดินเข้ามา
“คุณชายชุย คุณมาจากตระกูลที่ร่ำรวย ควรจะรู้นะว่าอะไรเรียกว่ามารยาท อะไรเรียกว่าประเพณี”
“ให้ดอกไม้กับผู้หญิงที่แต่งงานแล้วเนี่ยนะ ฮะๆ คนตระกูลชุยนี่หน้าไม่อายกันขนาดนี้เลยเหรอ”
หลินมั่วหัวเราะพลางพูด
สีหน้าของทุกคนในห้องเปลี่ยนไป สวี่เจี้ยนกงทุบโต๊ะอย่างโกรธเคือง “หลินมั่ว แกพูดว่าอะไรนะ แกมาดูถูกคุณชายชุยแบบนี้ได้ยังไง!”
ฟังฮุ่ย “ยังไม่รีบขอโทษคุณชายชุยอีก!”
สวี่ตงเสวี่ย “หลินมั่ว นายเป็นอะไรของนาย นายจะไปเทียบกับคุณชายชุยได้ยังไง ขนเท้าของคุณชายยังมีค่ากว่านายอีก เข้าใจหรือเปล่า!”
ชุยอี้ฟานโกรธเคืองเล็กน้อย แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่ทุกคนพูด ก็ยิ้มกริ่มทันที เขาเหลือบมองหลินมั่วแต่ไม่ได้พูดอะไร รอเพียงให้หลิวมั่วขอโทษ
ในขณะนั้น สวี่ปั้นซย่าก็คว้าไปที่แขนของหลิวมั่วก่อนจะพูดเสียงกระซิบ “คุณชายชุย คุณมาที่บ้านฉัน มีธุระอะไรหรือเปล่า”
“ให้หลินมั่วขอโทษก่อนสิ!” สวี่ตงเสวี่ยพูดเสียงดัง
สวีปั้นซย่า “ถ้าไม่มีธุระอะไร บริษัทของฉันยังมีเรื่องที่ต้องสะสางนิดหน่อย หลินมั่วไปส่งฉันที่บริษัทหน่อยสิ!”
ชุยอี้ฟานหน้าเจื่อน นี่เป็นการไล่แขกให้กลับไปชัดๆ
เขาเหลือบมองหลินมั่วด้วยความโมโห แต่รอยยิ้มพรายก็ปรากฏบนใบหน้า “ปั้นซย่า ฉันได้ยินเพื่อนพูดว่า วันนี้เธอไปกู้หนี้นอกระบบมาเหรอ”
สวี่ปั้นซย่าสีหน้าไม่ดี และพูดเสียงขรึม “คุณรู้ได้ยังไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...
อย่างนี้แหละอ่านฟรี ถ้าเสียเงินไปถึงตอนสามพันกว่าแล้ว...
หาย...
เลิกแต่งแล้วใช่ไหม...
หลินมั่วหายอีกแล้ว🙏🙏🙏...
อ่านเหมือนไม่ต่อเนื่อง ขาดๆหายๆ...
หวังหยวน แห่งต้าเย่ ไม่ได้อัพเดท เดือนนึงแล้วครับ รบกวนแอดมินด้วย...
หนีไม่เคยพ้น พ่อตา แม่ยาย น้องเมีย ที่ดักดาน 6ร้อยกว่าตอน...