หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 583

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยกำลังหน้านิ่วคิ้วขมวด

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจหลินมั่วมากก็ตาม แต่อย่างที่ฟังฮุ่ยพูด เรื่องนี้มันไร้จริยธรรมเกินไป พวกเขาก็ไม่อาจที่จะยอมรับได้

เห็นท่าทางของทั้งสองคนแล้ว หวงเหลียงสีหน้าซีดลง

เขากัดฟัน พูดเสียงต่ำ “แม่ครับ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากจะรับผิดชอบเรื่องนี้”

“แต่ปัญหาก็คือ ผมรับผิดชอบไม่ได้นะสิ!”

“หากผมอยากจะรับผิดชอบเรื่องนี้ ก็ต้องโอนหุ้นทั้งหมดมาเป็นชื่อของผม”

“ประการแรก หลินมั่วไม่มีทางเห็นด้วยแน่ที่จะโอนหุ้นทั้งหมดให้ผม ถึงตอนนั้นอาจจะมีปัญหาตามมาที่หลังก็ได้”

“ประการที่สอง เดิมที่ผมไม่ใช่ผู้ถือหุ้นของบริษัท ตอนนี้จู่ๆจะมาโอนหุ้นทั้งหมดให้ผม ต่อให้เป็นคนโง่ก็ดูออก ว่าผมมาเป็นแพะรับบาป”

“หากมีการตรวจสอบขึ้นมาละก็ อาจจะเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นก็ได้”

ฟังฮุ่ยร้อนรน “งั้น...งั้นเอาตามที่นายว่าละกัน ทำได้เพียงแค่ให้หลินมั่วรับผิดชอบเรื่องนี้?”

หวงเหลียงพยักหน้า “แม่ครับ ผมรู้ว่าทำแบบนี้มันไม่ถูกต้อง”

“แต่ว่า พ่อก็อายุปูนนี้แล้ว เขาทนความทรมานไม่ไหวหรอกครับ”

“ผมก็อยากจะรับผิดชอบแทนพ่อนะครับ แต่ผมไม่มีความสามารถจริงๆ”

ฟังฮุ่ยมองไปที่สวี่เจ้ียนกง

สวี่เจี้ยนกงหน้าเขียวปั๊ด เงียบไม่พูดไม่จาอยู่นาน ท้ายที่สุดก็กัดฟันพยักหน้าตอบ

ฟังฮุ่ยถอนหายใจ “งั้นก็ตกลง”

“รายละเอียดต้องทำยังไงบ้าง?”

นัยต์ของหวงเหลียงเปล่งประกายความดีใจ รีบพูดอธิบายแผนการทันที

ตกค่ำ หลินมั่วและสวี่ปั้นซย่ายังไม่เลิกงาน ก็ได้รับโทรศัพท์จากฟังฮุ่ย ให้พวกเขากลับไปทานอาหารเย็นที่บ้าน

เมื่อทั้งสองมาถึงที่บ้าน ก็เห็นฟังฮุ่ยกำลังจัดเตรียมโต๊ะอาหาร สวี่ตงเสวี่ยและหวงเหลียงก็รออยู่ด้วยเหมือนกัน

ใบหน้ายิ้มแย้มที่หาได้ยากของคนเหล่านี้ สวี่ตงเสวี่ยก็วิ่งมาช่วยสวี่ปั้นซย่าถือกระเป๋า “พี่ พี่เขย ยุ่งมาทั้งวัน เหนื่อยแย่เลยสินะ?”

“มามามา รีบมานั่งเร็ว”

“ชิมอาหารฝีมือแม่สิ”

สวี่ปั้นซย่าสับสนมาก ปกติเวลากลับมา สวี่ตงเสวี่ยมองพวกเขาอย่างเป็นศัตรูมาโดยตลอด

วันนี้มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆถึงได้มีน้ำใจกับพวกเขาอย่างนี้?

“เสวี่ยเอ้อร์ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”

หลินมั่วนั่งอยู่ข้าง ๆ สวี่เจี้ยนกงอย่างจนใจ ที่เหลือทยอยนั่งลง ฟังฮุ่ย สวี่ตงเสวี่ยพวกเขาพูดและหัวเราะราวกับว่ามีความสุขมากจริง ๆ

สวี่ปั้นซย่าและหลินมั่วนั้นเหมือนนั่งอยู่บนพรมเข็ม ความรู้สึกนี้แปลกเกินไป

ในที่สุด ฟังฮุ่ยก็รู้สึกเกริ่นๆมาพอสมควรแล้ว จึงเข้าประเด็นหลัก

“ปั้นซย่า หลายวันนี้พวกเราเทียวไปเทียวมา ก็เห็นว่าการเปิดร้านยานั้นมีเรื่องค่อนข้างเยอะ”

“แม่กับพ่อของแก ช่วงหลายวันนี้ก็ยุ่งมาก”

“การทำธุรกิจนี่ มันไม่ง่ายเลยจริงๆ!”

สวี่ปั้นซย่ามองฟังฮุ่ยด้วยความประหลาดใจ ในที่สุดพ่อแม่ก็เข้าใจแล้วเหรอ?

“แม่คะ ไม่ว่าจะทำเรื่องอะไรก็ไม่ใช่เรื่องง่าย”

“ต่อไปรอให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว ก็จะสบายขึ้นแล้วล่ะค่ะ”

สวี่ปั้นซย่าตอบกลับ

ฟังฮุ่ยพยักหน้า “ใช่แล้ว”

“จะว่าไปแล้วก็ต้องย้อนกลับมาที่เรื่องเดิม แม่กับพ่อก็อายุปูนนี้แล้ว ก็ไม่เหมาะที่จะมาลำบากขนาดนี้แล้ว"

“แม่กำลังคิดว่า เรื่องทางฝั่งบริษัทรับเหมาก่อสร้าง พวกเราคงไม่ต้องเป็นกังวลแล้วใช่ไหม?”