ทุกคนต่างมองผู้ชายที่อยู่ข้างๆ จ้าวอีอี โดยไม่ต้องสงสัยเลยว่าบุคคลนี้น่าจะเป็นอาจารย์ฟัง
ในฝูงชนมีชายรูปร่างเตี้ยกว่าคนหนึ่งชื่อโจวเฉียง ซึ่งเขาเป็นผู้นําของที่นี่
เขามองชายชราที่สวมแว่นตาอยู่ข้างๆ และพูดเสียงเบาว่า "ศาสตราจารย์ฉุย คุณคิดเห็นอย่างไร"
ศาสตราจารย์ฉุยคนนี้ เป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยก่วงหยางที่ได้รับการยกย่องอย่างสูง และมีระดับการศึกษาสูงมาก
แต่ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอึดอัดใจ และพูดเสียงเบาว่า "ตอนนี้เราก็ยังทำไม่เข้าใจ"
"คุณก็รู้ เราสุ่มตัวอย่างมาหลายสิบครั้ง แต่ผลการวิจัยก็เหมือนกันหมด ไม่พบปัญหาสิ่งปนเปื้อนทางน้ำ"
"หรือว่าสถานการณ์นี้ ไม่ใช่สิ่งที่วิทยาศาสตร์จะอธิบายได้จริงๆ!"
ทีมงานของศาสตราจารย์ฉุย วิจัยปัญหานี้มานานแล้ว
แต่ว่าตรวจสอบหลายครั้งก็ไม่พบสาเหตุ
และชาวบ้านในหลายหมู่บ้านก็ก่อความวุ่นวายตลอด หมดหนทางจริงๆ จึงได้แต่ประกาศว่าเป็นปัญหามลพิษชั่วคราว
แต่ปัญหาที่แท้จริง จนถึงตอนนี้ก็ยังหาไม่เจอ อันตรายที่ซ่อนอยู่ยังคงมีอยู่
โจวเฉียงและคนอื่นๆ หมดหนทางจริงๆ พวกเขาจึงต้องหาวิธีอื่นและต้องการหาอาจารย์ฮวงจุ้ยเพื่อดูว่านี่เกิดจากปัญหาของฮวงจุ้ยจริงหรือไม่
ครั้งที่แล้วจ้าวอีอีกับเติ้งจวินคบคิดกันไม่สำเร็จ จากนั้นถือว่าโชคดีที่คบคิดกับอาจารย์ฟังคนนี้ได้
ส่วนจ้าวซิน หลังจากที่ถูกไล่ออกจากบริษัทก็เป็นคนว่างงานมาตลอด
พอทราบเรื่องที่นี่ก็รีบพาอาจารย์ฟังมาหา เพื่อตั้งใจจะหาเงินจากที่นี่
เมื่อได้ยินคําพูดของศาสตราจารย์ฉุย จ้าวซินก็รีบพูดว่า "ปัญหามันชัดเจนอยู่แล้ว คือการขุดทะเลสาบเทียมแห่งนี้ ซึ่งมันส่งผลกระทบต่อฮวงจุ้ยด้านล่างจึงเกิดโรคแปลกๆ เช่นนี้ขึ้น"
"มลพิษทางน้ำอะไรกัน สิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นเรื่องไร้สาระ"
"ศาสตราจารย์ฉุย พวกคุณเอาน้ำเหล่านี้กลับไปวิจัยตั้งหลายครั้ง ตรวจพบมลพิษอะไรหรือยัง"
"ผมจะบอกพวกคุณว่า อย่าคิดว่าวัฒนธรรมโบราณไม่มีค่า บางสิ่ง คุณไม่เชื่อมันไม่ได้!"
โจวเฉียงยังคงลังเล
จ้าวซินเห็นท่าทางนั้นก็รีบพูดว่า "อาจารย์ฟังคนนี้ เป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยที่มีชื่อเสียงในมณฑลก่วงของเรา"
"ท่านอาจารย์ของเขาเป็นอาจารย์หวงผู้ล่วงลับ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับหมอเทวดาเซวียที่มีชื่อเสียงในมณฑลก่วงของเรา"
"นอกจากนี้ อาจารย์ฟังยังได้รักษาทางการแพทย์กับหมอเทวดาเซวียมาไม่น้อย เรียกได้ว่าเป็นลูกศิษย์ครึ่งหนึ่งของหมอเทวดาเซวีย"
"อาจารย์ฟังไม่เคยออกมาง่ายๆ ครั้งนี้ทนเห็นชาวบ้านที่นี่ทุกข์ทรมานไม่ได้จึงมาโปรดชาวโลก"
เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้คนรอบข้างก็มองอาจารย์ฟังด้วยความเคารพ
พวกเขาไม่รู้จักอาจารย์ฟัง แต่พวกเขาเคยได้ยินชื่ออาจารย์หวงและหมอเทวดาเซวีย
ในเมื่ออาจารย์ฟังเกี่ยวข้องกับคนใหญ่คนโตเหล่านี้ นั่นจึงไม่ใช่ตัวแสดงเล็กๆ อย่างแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...