หวงเหลียงมึนงง “ทำไมละครับ”
ชายคนนั้นชำเลืองมองสวี่เจี้ยนกง และกล่าวอย่างนุ่มนวลว่า “คุณชื่อสวี่เจี้ยนกงใช่ไหม”
สวี่เจี้ยนกงฉงนใจ “คุณรู้จักผมหรือครับ”
ชายหนุ่มหัวเราะ “ตอนแรกไม่รู้จักหรอก แต่เพิ่งจะเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามของคุณก่อนที่จะมานี่เอง”
“ได้ยินว่า วันนี้พวกคุณพาคนไปก่อเรื่องที่โรงพยาบาลมา แถมยังตบหน้าหลานสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้อาวุโสเฮ่อด้วยใช่ไหมครับ”
สีหน้าของสวี่เจี้ยนกงเปลี่ยนไป เรื่องนี้แพร่งพรายออกไปแล้วเหรอ
“ไอหยา เรื่องนี้เป็นความเข้าใจผิด ความจริง…”
สวี่เจี้ยนกงรีบอธิบาย
ชายหนุ่มโบกมือ “คุณไม่ต้องอธิบายหรอก”
“ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร พวกคุณก็ตบหลานสาวของผู้อาวุโสเฮ่อไปแล้ว ซึ่งนี่คือความจริง
“ผู้อาวุโสเฮ่อประกาศออกมาแล้วว่า ไม่อนุญาตให้ใครก็ตามลงทุนกับโครงการของพวกคุณ ถึงขนาดต้องตัดขาดการติดต่อทางธุรกิจกับอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อโดยสิ้นเชิง”
“สวี่เจี้ยนกง ผมขอแนะนำคุณสักหน่อยนะ อย่าเพิ่งคิดถึงความร่ำรวยเลย คิดว่าต่อไปจะใช้ชีวิตยังไงก่อนดีกว่า”
“การที่เส้นสายของผู้อาวุโสเฮ่อคิดจะล้มอุตสาหกรรมยาสวี่ซื่อของคุณ มันง่ายเหมือนกับพลิกฝ่ามือเลยนะ”
พอชายหนุ่มพูดจบ เขาก็ลุกขึ้นทันที “ขอโทษนะครับ ผมยังมีธุระ ขอตัวกลับก่อนล่ะ!”
ส่วนเถ้าแก่อีกสองคน ก็ลุกขึ้นและเดินจากไปอย่างไร้ความปรานีเช่นกัน
ภายในห้องเหลือเพียงพวกขอสวี่เจี้ยนกงสามคน พวกเขานั่งมึนงงอยู่ตรงที่เดิม
ต่อให้พวกเขาฝันก็นึกไม่ถึงว่าเรื่องราวมันจะดำเนินมาถึงจุดนี้
เห็นอยู่ว่าเงินทุนกำลังจะมาถึงมือแล้ว นึกไม่ถึงว่าเกิดเหตุการณ์แบบนี้
เพิ่งจะตบหน้าเฮ่อเชียนเสวี่ยตอนบ่าย พอตกเย็นกรรมก็ตามสนองทันทีอย่างนั้นเหรอ
หลังจากเงียบขรึมมานาน ฟังฮุ่ยจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น “จะ…จะทำยังไงดีล่ะ”
“ถ้าคนพวกนี้ไม่ลงทุน พวกเรา…พวกเราก็จบเห่น่ะสิ!”
หน้าของสวี่เจี้ยนกงเป็นสีแดง เดิมเขาคิดว่าชัยชนะอยู่ในกำมือ จึงเอ่ยคำพูดแสนโหดเหี้ยมกับโจวหย่วนซานไปมากมาย
พอเรื่องราวบังเอิญดำเนินมาถึงจุดนี้ เขาถือว่าจบเห่โดยสมบูรณ์
“เสี่ยวหวง นาย…นายรู้จักเถ้าแก่คนอื่นๆ อีกไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...