หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 64

“ห้ะ?” สวี่ปั้นซย่างงงัน ไม่รู้ว่าพ่อแม่ของตัวเองออกไปข้างนอกกลับมาแล้วทำไมถึงมั่นใจได้ขนาดนี้

สวี่เจี้ยนกงพูดอีกครั้ง “แล้วก็ เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้ เสี่ยวหวงจะมาเป็นเลขาส่วนตัวและคนขับรถของลูก!”

“ไม่ได้นะ!” สวี่ปั้นซย่าปฏิเสธ

“ไม่ได้ก็ต้องได้!” ฟังฮุ่ยพูดอย่างโกรธเคือง “ปั้นซย่า เสี่ยวหวงเป็นคนช่างคิดและละเอียดรอบคอบ แถมยังเป็นคนของเราเองด้วย ให้เขาอยู่ช่วยเหลือข้างๆ แก พวกฉันก็สบายใจ บริษัทใหญ่ขนาดนั้นจะประมาทได้ยังไง”

สวี่ปั้นซย่าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “ฉันพูดไปแล้ว ไม่ได้ก็คือไม่ได้ ถ้าหากเขาต้องมาที่บริษัทจริงๆ ก็ได้ งั้นพรุ่งนี้ฉันจะขายบริษัทไปเลย!”

“แก...” ฟังฮุ่ยอ้าปากค้าง ไม่คิดเลยว่าสวี่ปั้นซย่าจะมีอารมณ์ต่อต้านรุนแรงขนาดนี้

“ช่างเถอะๆ เรื่องเล็กทั้งนั้น” สวี่เจี้ยนกงโบกไม้โบกมือ “โครงการของบริษัทน่ะ แบ่งมาให้เสี่ยวหวงบ้าง แค่นี้ก็ไม่มีปัญหาแล้ว”

สวี่ปั้นซย่ามองไปที่หลินมั่ว และเห็นว่าหลินมั่วไม่คัดค้านอะไร จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก “โครงการเล็กๆ ก็พอได้อยู่”

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยบ่นพึมพำเข้าไปในห้อง

หลินมั่วเดินมากอดเอวสวีปั้นซย่าจากข้างหลัง และพูดเสียงเบา “ปั้นซย่า ขอบคุณนะ!”

เมื่อรู้สึกถึงอุณหภูมิในร่างกายของหลินมั่ว ก็ทำให้สวี่ปั้นซย่ารู้สึกว่าร่างกายของตัวเองอ่อนโยนลงเป็นพักๆ

“หลังๆ คุณนี่กล้าจริงๆ ใครใช้ให้กอดฉันกัน!”

สวี่ปั้นซย่าถลึงตาใส่หลินมั่ว แต่ตัวเองกลับยิ้มออกมาก่อน

คืนนี้ หลินมั่วยังคงนอนหลับอยู่บนเตียงเล็กๆ ของตัวเอง

แต่ระยะห่างของเขาจากเตียงใหญ่นั้นอยู่ไม่ไกลแล้ว

เช้าตรู่วันที่สอง ผู้อาวุโสเฮ่อโทรมาบอกว่าสุขภาพของคุณชายจ้าวแข็งแรงแล้ว

การสะท้อนที่เป็นรูปธรรมก็คือ คุณชายจ้าวทำกิจกรรมบนเตียงกับภรรยาเมื่อคืนนี้

ต้องรู้ว่าหลังจากที่คุณชายจ้าวกลับมาจากเหมียวเจียง ก็ไม่ได้มีเรื่องแบบนี้มานานมากแล้ว

อาการบาดเจ็บของเขาเมื่อวานนี้แม้ว่าจะยังไม่ค่อยดี แต่กลับมีน้อยมากที่ร่างกายจะตอบสนองแบบนี้

เหยาตงนั่น ถ้าเทียบกับคุณชายจ้าวจะเป็นอย่างไรกันนะ

“เนื่องจากมีคนเชิญคุณลุงไปทานอาหาร งั้นคุณลุงก็ไปสิครับ”

“ถึงตอนนั้นก็ทำให้พวกมันยอมแพ้จนถึงที่สุด คุณลุงว่าถูกไหมครับ?”

เหยาตงตาเป็นประกาย “ความหมายของนายคือ ให้ฉันหักหน้ามันในที่สาธารณะขณะทานอาหาร เพื่อให้พวกมันอับอายขายขี้หน้าสินะ!”

“ถูกต้อง” ชุยอี้ฟานพยักหน้า “นังสารเลวสวี่ปั้นซย่านี่ ยังคงเพ้อฝันอยู่”

“ครั้งนี้จะต้องทำให้เธอผิดหวังจนถึงที่สุด”

“ผมต้องการให้เธอรู้ว่าบนโลกนี้ นอกจากผมก็ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้!”

เหยาตงหัวเราะเสียงดังลั่น “อี้ฟาน นายนี่ยังมีความคิดสกปรกอีกเยอะเลยนะ”

“ก็ได้ งั้นเอางี้”

“วันนี้ตอนเที่ยง ฉันต้องทำให้นายแซ่หลินนั่น อับอายขายขี้หน้าจนถึงที่สุด!”