หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 654

จ้าวหย่าคะยั้นคะยอให้เฮ่อเชียนเสวี่ยและคนอื่นๆ มาที่ร้านอาหารในหมู่บ้านอู๋ไจ้

หลังจากเข้ามาในร้าน หวงหย่งเหวินก็สั่งอาหารมาเต็มโต๊ะอย่างใจป้ำ

เงินก็เสียไปแล้ว เขาตัดสินใจที่จะทำให้เฮ่อเชียนเสวี่ยมาอยู่ในมือให้ได้ มิฉะนั้นเขาจะขาดทุนยับเยิน

จ้าวหย่าตรงไปตรงมามากกว่า เธอให้คนไปนำเหมาไถมาสองลัง

“หลินมั่ว เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”

"เฮ้อ พอพูดถึงตอนที่ฉันอยู่เมืองก่วงหยาง ฉันล่ะคิดถึงจริงๆ"

"การได้พบเพื่อนเก่าในต่างถิ่นเป็นเรื่องดี"

“คืนนี้ไม่เมาไม่กลับ！”

"นี่เป็นเหล้าชั้นดี อย่ากินทิ้งกินขว้าง"

ขณะที่พูด จ้าวหย่าก็เติมแก้วเหล้าที่อยู่ต่อหน้าหลินมั่วจนเต็ม

หลินมั่วขมวดคิ้ว เขารู้ว่าคนกลุ่มนี้กำลังคิดอะไรอยู่

เขาไม่อยากสนใจคนกลุ่มนี้จริงๆ แต่ดูท่าแล้วคงไม่มีทางปลีกตัวได้ จึงได้แค่ดื่มต่อไป

"มา เราสองมาหมดแก้วกันก่อน" จ้าวหย่าหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาและดื่มหมดรวดเดียว

หยวนเฟิงชำเลืองมองหลินมั่ว "พี่ชาย ผู้หญิงดื่มไปแล้วนะ ถ้าคุณไม่ดื่ม มันก็ไม่สมเหตุสมผลนะสิ"

คนอื่นๆ โห่ร้องตามๆ กัน บังคับให้หลินมั่วดื่มจนหมด

หลินมั่วไม่พูดอะไร เขาหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มรวดเดียว

"เรียบร้อย！"

ทุกคนปรบมือเสียงดัง อันที่จริงพวกเขาใช้วิธีการกระตุ้นเพื่อบังคับให้หลินมั่วดื่มต่อ

หลังจากนั้น ทุกคนก็เริ่มผลัดเวียนกันไปรินเหล้าดื่มกับหลินมั่ว

คนพวกนี้ตอนอยู่ในเมืองหลวงของมณฑล พวกเขามักจะออกไปเที่ยวไนท์คลับ แถมยังคอแข็งสุดๆ

จากมุมมองของพวกเขา ถ้าคนหลายคนร่วมมือกันมอมหลินมั่วเพียงคนเดียว มันก็แค่เรื่องหมูๆ

ในท้ายที่สุด ทุกคนเกือบจะเมากันแล้ว แต่หลินมั่วกลับไม่มีอาการอะไร ทำให้พวกเขาประหลาดใจอย่างมาก

ถ้ายังดื่มแบบนี้ต่อไป พวกเขาจะไม่สามารถล้มหลินมั่วได้อย่างแน่นอน

ทุกคนมองหน้ากัน จ้าวหย่ายิ้มและพูดว่า "หลินมั่ว ดื่มไปเยอะขนาดนี้แล้ว"

“เราเป็นฝ่ายไปคารวะเหล้ากับคุณตลอด คุณก็ควรมาคารวะเหล้ากับเราบ้างสิ ต้องปฏิบัติต่อคนอื่นเหมือนที่คนอื่นปฏิบัติต่อตัวเอง”

คนอื่นๆ ก็โห่ตาม

หลินมั่วถอนหายใจ ยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วพูดว่า "ตกลง ฉันคารวะพวกคุณหนึ่งแก้ว"

หวงหย่งเหวินหยิบแก้วออกไป "พี่ชาย ทำแบบนี้มันไม่ค่อยเหมาะมั้ง"