เฮ่อเชียนเสวี่ยขยิบตาให้หลินมั่วและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "พี่ใหญ่หลิน ในเมื่อพวกเขาตรงไปตรงมาขนาดนี้ พวกเราชาวก่วงหยางยอมเสียหน้าไม่ได้แล้วนะ"
"มา ชน!"
เฮ่อเชียนเสวี่ยเคยได้ยินเหลาหู่พูดถึงความสามารถในการดื่มของหลินมั่วมาก่อน และรู้ว่าหลินมั่วดื่มพันแก้วก็ไม่เมา
หากคนเหล่านี้แข่งดื่มเหล้ากับหลินมั่ว มันคงเป็นการรนหาที่ตาย
หลินมั่วขี้เกียจที่จะไว้หน้าคนอย่างจ้าวหย่าและพรรคพวก ดังนั้นเขาจึงเริ่มดื่ม
สามแก้วใหญ่ หลินมั่วดื่มลงท้องจนหมดโดยไม่หยุดเลยสักนิด
หลังจากดื่มแก้วแรก หวงหย่งเหวินและคนอื่นๆ ก็ยังคงได้ใจ
หลังจากดื่มแก้วที่สอง สีหน้าของพวกเขาก็แปลกไปเล็กน้อย
หลังจากดื่มแก้วที่สาม สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
สามแก้วใหญ่ขนาดนี้ แค่แก้วเดียวก็สามารถทำให้คนล้มลงได้แล้ว
ก่อนหน้านี้หลินมั่วดื่มไปเกือบ 1 ลิตร ตอนนี้เขาดื่มอีกสามแก้วติดโดยสีหน้ายังเหมือนเดิม คอแข็งจนน่ากลัวเกินไปแล้วมั้ง?
เฮ่อเชียนเสวี่ยมองทุกคนด้วยรอยยิ้ม "เอาล่ะ พี่ใหญ่หลินของฉันดื่มไปแล้ว"
"ตอนนี้ ถึงตาพวกคุณแล้ว"
“ใครจะเริ่มก่อนดีล่ะ”
ทุกคนมองหน้ากัน พวกเขาดื่มไหวที่ไหนล่ะ
แก้วแบบนี้ แค่แก้วเดียวพวกเขาก็สลบแล้ว
จ้าวหย่าหัวเราะแห้งๆ "โธ่ จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าอีกสักพักเรามีธุระนิดหน่อย"
"ถ้าดื่มเหล้ามากไป คงทำธุระไม่ไหว"
"ถ้างั้นเหล้านี่ขอติดไว้ก่อนนะ"
“หลินมั่ว เจอกันครั้งหน้า เราจะดื่มชดเชยเป็นสองเท่าเลย!”
คนอื่นๆ พยักหน้าซ้ำๆ ทำให้เห็นว่าพวกเขาพยายามที่จะเล่นแง่
เฮ่อเชียนเสวี่ยเย้ยหยัน "นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินคำกล่าวที่ว่า ครั้งต่อไปจะดื่มชดเชย"
"ทำไมล่ะ พวกเราก่วงหยางใจกล้าขนาดนี้แล้ว พวกคุณที่อยู่ในเมืองหลวงของมณฑลนี่ช่างน่าละอายถึงเพียงนี้เชียวหรือ"
"จุ๊ๆ โชคดีที่ฉันไม่ได้แต่งงานแล้วไปอยู่เมืองหลวง ฉันล่ะกลัวเสียหน้าจริงๆ!"
เพียงหนึ่งประโยคก็สามารถด่าคนทั้งหมดได้
หวงหย่งเหวินอารมณ์เสียและพูดด้วยความโกรธ "พูดก็พูดกันดีๆ สิ ทำไมต้องลามไปถึงคนในเมืองหลวงด้วยล่ะ"
“ก็แค่ดื่มเหล้าไม่ใช่เหรอ มันหนักหนาตรงไหนกัน!”
“มา ฉันดื่มก่อน!”
พูดจบ หวงหย่งเหวินก็คว้าแก้วเล็กๆ ข้างหน้าเขาและดื่มมันในอึกเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...