หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 678

ประธานหวังจ้องมองลูกชายและพูดอย่างโกรธเคืองว่า "ทําไมลูกถึงตื่นเขินขนาดนี้"

"แต่งเมียแต่งกับคนมีคุณธรรม หน้าตาดีหรือไม่ มันสำคัญไหม"

"สิ่งที่สำคัญที่สุดคือดูแลครอบครัวได้ สามารถช่วยงานของลูกได้ เข้าใจไหม"

คุณนายหวังส่ายหัว "พูดแบบนี้ไม่ได้"

"แต่งเมียแต่งกับคนมีคุณธรรมก็ไม่ผิด แต่อย่างน้อยก็ต้องเอาออกมาให้ได้"

"ลูกชายของฉันหล่อขนาดนี้ ถ้าเจอคนหน้าตาอัปลักษณ์จริงๆ ฉันคนแรกที่ไม่เห็นด้วย!"

หวังอี้หมิงใบหน้าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ "พ่อครับ พ่อดูแม่สิ รักลูกชายมากแค่ไหน"

"คิดถึงผมไม่ได้เหรอ หรือว่าจะปล่อยให้ผมขายหน้าทุกวันต่อจากนี้"

"งั้นผมตายดีกว่า!"

ประธานหวังตบหน้าเขาหนึ่งครั้ง "หุบปาก!"

"ไร้สาระให้มันน้อยลง ในเมื่อมาแล้วก็เข้าไปดู!"

หวังอี้หมิงส่ายหัวอย่างตรงไปตรงมา "ผมไม่เข้า"

"พ่อกับแม่อยากไป ก็ไป ผม..."

พูดยังไม่จบ ทันใดนั้นประธานรถมาเซราติสีขาวก็ขับมาที่ลาน จอดอยู่ตรงลานจอดรถข้างๆ พอดี

หญิงสาวรูปร่างสูงเพรียวเดินลงจากรถ เธอสวมแว่นกันแดด ปิดบังใบหน้าครึ่งหนึ่งแต่ก็ยังมองออกว่าสวยเพริศพริ้งที่สุด

ดวงตาของหวังอี้หมิงมองตรงไปทันที เขามองผู้หญิงที่เดินเข้าไปในร้านอาหารและพูดอย่างตื่นเต้น "แม่ครับ คนนี้ก็ไม่เลวนะ"

"ผมชอบคนนี้!"

"เอาแบบนี้ พ่อกับแม่เข้าไปช่วยผมยกเลิกเรื่องนัดบอดนั้น ผมจะไปหาสาวสวยคนนี้เพื่อขอข้อมูลติดต่อเธอ"

พูดจบ หวังอี้หมิงก็รีบตามเข้าไป

ประธานหวังและภรรยาไม่มีทางเลี่ยง ลูกชายของตัวเองก็เป็นแบบนี้

เจ้าชู้ ลูกผู้ดีมีเงิน อยู่ร่วมกับคนรวยทั้งหลาย และจีบสาวไปวันๆ

สิ่งที่เรียกว่าจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์และบริหารบริษัทหลายแห่ง จริงๆ แล้วเป็นสิ่งที่พวกเขาคุยโวโอ้อวด

หวังอี้หมิงแค่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยจอมปลอมในต่างประเทศ ที่บ้านใช้เงินจำนวนมากเพื่อให้เข้าไปนั่งฟังในเคมบริดจ์ได้สองสามวันก็ประกาศไปทั่วว่าเขาจบจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์

มิฉะนั้น สวี่ปั้นซย่าจะไม่ไว้หน้าพวกเขาอย่างแน่นอน และจะหันหลังเดินออกไปอย่างแน่นอน

แค่บอกว่ามีการค้าขายกัน สวี่ปั้นซย่าก็จะอยู่ต่อ

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้า "ได้สิ ถึงเวลากินข้าวพอดี งั้นก็แวะกินข้าวด้วยกันเถอะ"

"พ่อกับแม่ ต่อไปพวกคุณอย่าทำงานหนักเกินไป"

"เรื่องบริษัท ให้ฉันเป็นห่วงก็พอ!"

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยยิ้มแล้วพยักหน้า จู่ๆ สวี่เจี้ยนกงก็พูดว่า "โอ้ ใช่แล้ว"

"ปั้นซย่า ครั้งแรกที่พบกัน เราอย่าคุยเรื่องการค้ามากเกินไปดีกว่า"

"ไม่อย่างนั้น จะดูเหมือนว่าจุดประสงค์มันชัดเจนเกินไป"

"คุยเรื่องชีวิตประจำวันในครอบครัวบ้าง กินข้าวตามใจชอบบ้าง คราวหน้าถ้าอยากร่วมมือกันก็จะได้ง่าย เข้าใจไหม"

สวี่เจี้ยนกงพูดแบบนี้เพราะกังวลว่าอีกสักพักสวี่ปั้นซย่าจะคุยเรื่องการค้าขายและจะเผยคําโกหกของพวกเขา

สวี่ปั้นซย่าประหลาดใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมากนัก