หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 685

เช้าวันรุ่งขึ้น หลินมั่วกลับมาถึงเมืองก่วงหยาง

เฮ่อเชียนเสวี่ยส่งเขาตรงด้านนอกสวนวั่งเจียง และขับรถจากไปก่อน

หลินมั่วถือเตาหลอมยา เดินไปยังประตูทางเข้าสวนวั่งเจียง ขณะที่กำลังจะเดินเข้าไป มีรถเฟอร์รารี่คันหนึ่งขับออกมาจากด้านในด้วยความเสียงดังพอดี

คนขับรถคือหวังอี้หมิง เขาวางช่อดอกไม้ขนาดใหญ่ตรงเบาะข้างคนขับ เขาตั้งใจเตรียมมาเป็นพิเศษ ตอนนี้เขากำลังจะไปหาสวี่ปั้นซย่า

เขาขับรถเร็วมาก ตอนพุ่งออกไป เกือบจะชนหลินมั่วซึ่งเดินมาถึงประตูทางเข้าพอดี

หวังอี้หมิงรีบเหยียบเบรก และจ้องมองหลินมั่วด้วยความโกรธ “ไอ้บ้าเอ๊ย เดินไม่ดูทางหรือไง”

“ชนรถฉันหมดเลย แกชดใช้ไหวเหรอ”

ด่าจบ หวังอี้หมิงก็ขับออกไปด้วยความผยอง และไม่สนใจหลินมั่วซึ่งอยู่ทางด้านหลังเลยสักนิด

ถึงอย่างไร หลินมั่วก็สวมเสื้อผ้าธรรมดา ถือกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ แถมยังไม่มีรถ ดูเหมือนกับช่างซ่อมบำรุงไม่มีผิด

ภายในสวนวั่งเจียง มีคนงานแบบนี้เข้าไปทำงานเป็นบางครั้ง หวังอี้หมิงเห็นมาเยอะแล้ว จึงไม่สนใจหลินมั่ว

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้สนใจ และเดินเข้าไปในสวนวั่งเจียงทันที

พนักงานรักษาความปลอดภัยของที่นี่ล้วนรู้จักหลินมั่ว และรู้ว่าหลินมั่วอาศัยอยู่ที่วิลล่าหลังที่แพงที่สุดหลังนั้นด้วย จึงเคารพนอบน้อมหลินมั่วเป็นอย่างยิ่ง

เขาถือกระเป๋าเดินทางกลับบ้าน ภายในกระเป๋าเดินทาง บรรจุสมุนไพรสองสามอย่างที่หลินมั่วทำการซื้อมาในครั้งนี้ และมีเตาหลอมยาด้วย

พอกลับถึงบ้าน คนรับใช้เก็บกวาดทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

หลินมั่วไปดูหลินซีซึ่งยังคงนอนหลับใหลอยู่ และกล่าวเบาๆ ว่า “ซีเอ๋อร์ พี่เอาเตาหลอมยากลับมาแล้ว เดี๋ยวเธอก็ฟื้นแล้วนะ”

เขาทำการอธิบายกับคนรับใช้ บอกให้เธอเอาสมุนไพรสองสามอย่างนี้ไปล้างให้สะอาด แล้วหลินมั่วจะกลับมาหลอมยาตอนเย็น

หากหลอมยาตอนกลางวัน แล้วคนรับใช้มาเห็นเข้า อาจจะก่อให้เกิดความปั่นป่วนได้

หลินมั่วอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า และออกจากบ้านเพื่อไปหาสวี่ปั้นซย่าที่บริษัท

พอนั่งรถแท็กซี่มาถึงด้านล่างบริษัทของสวี่ปั้นซย่า หลินมั่วเห็นรถเฟอร์รารี่ของหวังอี้หมิงจอดอยู่ตรงด้านล่างบริษัทจากระยะไกล

เขาสงสัยเล็กน้อย แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก จึงมุ่งตรงไปยังชั้นบน

พอเดินมาถึงด้านนอกประตูห้องทำงานของสวี่ปั้นซย่า หลินมั่วได้ยินเสียงชวนขนลุกดังมาจากด้านใน “ปั้นซย่า ผมชอบคุณจริงๆ”

“แต่งงานกับผมเถอะ ผมจะทำให้คุณมีความสุขแน่นอน!”

“จริงๆ นะ คุณอยู่กับไอ้คนไร้ประโยชน์นั่น ก็มีแต่จะทำให้คุณเสียหน้า”

“คุณแต่งงานกับผม แค่เพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตก็พอ ส่วนเรื่องอื่นๆ ผมจะจัดการเอง!”

“ปั้นซย่า ผมรักคุณจริงๆ…”

สวี่ปั้นซย่า “คุณทำอะไรน่ะ”

“รปภ. รปภ.!”

หวังอี้หมิงหัวเราะเยาะ “คุณไม่ต้องเรียกหรอก รปภ.ไม่มีทางเข้ามา”

“รปภ.พวกนี้ ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว”

“ปั้นซย่า คุณไม่ต้องอายอีกต่อไป!”

หลินมั่วเดินมาตรงประตูทางเข้า ผลักประตูเข้าไปอย่างพรวดพราด และเห็นหวังอี้หมิงตรงเข้าไปกอดสวี่ปั้นซย่า

สวี่ปั้นซย่าดิ้นรนสุดชีวิต แต่เธอเป็นผู้หญิง จะเอาชนะผู้ชายได้อย่างไร

ใบหน้าของหวังอี้หมิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขากำลังจะจูบสวี่ปั้นซย่าโดยไม่ได้รับการยินยอม

หลินมั่วโกรธมาก จึงพุ่งเข้าไปคว้าคอของหวังอี้หมิง ยกตัวเขาขึ้นมา และทุ่มลงบนพื้นอย่างรุนแรง