หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 694

หวังโจวไม่กล้าพูด และคุกเข่ารออยู่อย่างนั้น

จนกระทั่งเหล่าหู่จัดการเรื่องทุกอย่างเสร็จสิ้น ถึงเหลือบมองเขา “ลูกพี่หลินให้นายมา? ”

หวังโจวรีบตอบ “คุณหลินสั่งว่าให้ผมมาเรียนกับเจ้าพ่อหู่”

“อนาคตหากมีส่วนใดทำไม่รอบคอบ เจ้าพ่อหู่โปรดชี้แนะ ! ”

เหล่าหู่พยักหน้า มีคำสั่งของหลินมั่ว เขาก็ไม่รังแกหวังโจว

“โอเค นายลุกขึ้นเถอะ”

“ในเมื่ออนาคตต้องทำงานด้วยกัน ความแค้นเล็กๆ น้อยๆ ไม่จำเป็นต้องเก็บมาคิดแล้ว ”

“คราวหลังหากมีเรื่องที่จัดการไม่ได้ติดต่อฉันก็พอ”

หวังโจวดีใจเป็นอย่างมาก

เหล่าหู่พูดแบบนี้ เรื่องของเขาไม่เพียงจัดการได้แล้ว ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ เท่ากับว่าเขายังได้รับการสนับสนุนจากเหล่าหู่

เหล่าหู่พูดแล้วว่าหากมีเรื่องที่จัดการไม่ได้ติดต่อเหล่าหู่

พูดง่ายๆ ก็คือ คราวหลังหากนายเจอเรื่องอะไร สามารถโทรหาเหล่าหู่

ประโยคเดียว เรื่องนี้หวังโจวถือว่าในความโชคร้ายยังมีความโชคดี

แน่นอนว่า เขาซาบซึ้งในพระคุณของหลินมั่วและสวี่ปั้นซย่ามากขึ้น

หากไม่ใช่เพราะสวี่ปั้นซย่าขอร้อง ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาจะตกอยู่ในสภาพแบบไหน

เหล่าหู่ ไม่ใช่คนจิตใจดีอะไร !

“ขอบคุณเจ้าพ่อหู่ ขอบคุณเจ้าพ่อหู่ ! ”

หวังโจวขอบคุณถี่ๆ จากนั้นโค้งคำนับและเดินถอยออกจากห้องทำงานของเหล่าหู่

เมื่อออกมา หวังโจวรู้สึกโล่งมาก เมฆฝนที่ปกคลุมในใจล้วนลอยหายไปในพริบตา

เขาขับรถออกจากไซต์งาน ตอนมาถึงประตูหน้า ก็มีรถบีเอ็มดับเบิลยูซีรี่ส์เจ็ดขับสวนมา

พอหวังโจวมองไป ขอบตาก็แดงทันที

คนขับคือหวงเหลียง

ตั้งแต่ที่หวงเหลียงมาเป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัทรับเหมาก่อสร้าง ที่บ้านก็ให้เขาขับรถบีเอ็มดับเบิลยูซีรี่ส์เจ็ด

สำหรับเรื่องที่สวี่เจี้ยนกงสัญญาว่าจะยกรถบีเอ็มดับเบิลให้หลินมั่วก็ถูกเขาเมินทิ้งไปนานแล้ว

หวงเหลียงขับรถบีเอ็มดับเบิลยูซีรี่ส์เจ็ดทุกวัน ขับแล่นไปมาอยู่หน้าเพื่อนสมัยก่อน เอะอะบอกว่าทำธุรกิจหลายร้อยล้าน ดูภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก

หวงเหลียงยังไม่รู้ว่าที่บริษัทเกิดเรื่องอะไรขึ้น

หวังโจวสีหน้าเคร่งขรึม วิ่งไปกระชากประตูรถของหวงเหลียง และลากคอหวงเหลียงออกมา

“เหล่าหวัง แกทำอะไร ! ”

หวงเหลียงตกใจ

แต่หวังโจวไม่พูดพร่ำทำเพลง ต่อยหน้าเขาไปหนึ่งหมัด และยกขาเตะก้านคอเขา

หวงเหลียงโดนเตะกระเด็น และโมโหขึ้นมา “แกบ้าไปแล้วหรือ”

“ฉันคือหวงเหลียง แกเตะฉัน? ”

“แกรู้ไหม ตอนนี้ข้าดูแลธุรกิจหลายร้อยล้าน ข้าอยากกำจัดแก ก็เหมือนบี้มดหนึ่งตัว แก...”

หวังโจวไม่รอให้เขาพูดจบ เตะเข้าที่ปากของเขา

ทันใดนั้น หวงเหลียงเลือดออกปากและจมูก ไม่ทันได้พูดประโยคด้านหลัง

หวงเหลียงชี้หน้าหวังโจว พูดจาอู้อี้ สีหน้าดูแย่มาก

หวังโจวหยิบก้อนหินขึ้นมาจากบนพื้นหนึ่งก้อน และชี้ไปที่หวงเหลียง “คุกเข่า ! ”