หวงเหลียงตกใจเสียงสั่น “สหาย สรุปแล้ว...สรุปแล้วเกิดอะไรขึ้น”
“ฉันผิดตรงไหน แกก็พูดมาสิ ! ”
หวังโจวเขวี้ยงก้อนหินไปทางเขา
หวงเหลียงรีบหลบ และพูดด้วยความลนลาน “สหาย แก...แกจะทำอะไร”
“เราเป็นพี่น้องกัน ฉันทำผิดตรงไหน แกบอกมา ฉันจะปรับปรุง”
“แก...แกไม่พูดอะไร จะให้ฉันปรับปรุงอย่างไรล่ะ...”
หวังโจวไม่พูดจา จากนั้นก็หยิบก้อนหินขึ้นมาอีกก้อน และไปจี้ที่คอของหวงเหลียง
หวงเหลียงกรีดร้องด้วยความตกใจ “แกบ้าไปแล้วหรือ”
“แกคิดว่าข้ากลัวแกหรือ”
“ข้าสู้ตาย ! ”
หวงเหลียงตวาด และต่อยเข้าที่ใบหน้าของหวังโจว
หวังโจวโดนต่อยแต่ไม่ถอย จึงนำก้อนหินทุบเข้าที่หัวของหวงเหลียง
หวงเหลียงถูกตีจนเละ ก้าวถอยอย่างโซเซ
แต่หวังโจวกลับพุ่งเข้ามาเตะเข้าที่ลำคอของเขา จากนั้นกระชากคอและตบหน้า
หวงเหลียงถูกตบจนมึนงง จึงทำได้เพียงยกมือกุมหัว
“คุกเข่า ! ”
หวังโจวตวาดอีกครั้ง
สุดท้ายหวงเหลียงกลัวแล้ว คุกเข่าลงบนพื้น และพูดเสียงสั่น “พี่ เป็นอะไร”
คราวนี้หวังโจวถึงเบามือ และพูดด่าทอ “ไอ้เลว ยังต้องถามว่าเป็นอะไร”
“แกทำฉันเกือบตาย ! ”
“ดีที่ข้ามีบุญค้ำหัว ไม่เช่นนั้น ตอนนี้ครอบครัวฉันไม่เหลือแล้ว”
“ให้ตายเถอะ ฉันอยากจะฆ่าแกให้ตายเสียจริง ! ”
หวังโจวพูดไป ก็ถืออิฐและวิ่งเข้ามา
หวงเหลียงรีบก้มหัว “พี่ พี่ ฉันผิดไปแล้ว...”
“ฉันทำร้ายแกอย่างไร แกบอกฉันหน่อย...”
“ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดเรื่องอะไร...”
หวังโจวเล่าเรื่องที่เกิดในวันนี้ด้วยความโมโห
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...