สวนวั่งเจียง
คนในครอบครัวของประธานหวังยังคงอยู่ที่นี่ และเหลาหู่ไม่ได้นำตัวพวกเขาไป
เพราะพวกเขาจะไปที่ตระกูลหวัง ส่งให้กับตระกูลหวังจัดการ
อย่างไรก็ตาม สุดท้ายก็ต้องตายอยู่ดี จะตายด้วยน้ำมือของใครมันก็ไม่สำคัญ
หลังจากที่หลินมั่วจัดการเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว เขาก็กลับไปที่วิลล่าของตระกูลหวังที่อยู่ถัดไป
สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยนั่งอย่างกระวนกระวายในห้องโถง ในขณะที่สวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความสุข
คนอื่นๆ ถูกขับไล่ออกไปนานแล้ว
เมื่อเห็นหลินมั่วเข้ามา สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยก็ลุกขึ้นทันที "หลินมั่ว เป็นอย่างไรบ้าง"
"เสวี่ยเอ๋อร์อยู่ที่ไหน แกได้ช่วยเสวี่ยเอ๋อร์กลับมาไหม"
หลินมั่วเพิกเฉยต่อพวกเขาและตรงไปที่สวี่ปั้นซย่า
สวี่ปั้นซย่าจับมือของหลินมั่วไว้แน่นไม่ปล่อยเลย
ฟังฮุ่ยกังวล "หลินมั่ว แกควรจะพูดอะไรซักอย่างสิ!"
“แกได้ไปช่วยเสวี่ยเอ๋อร์หรือเปล่า”
“ที่แกไม่พูดไม่จาแบบนี้มันเกินไปแล้วนะ”
สวี่เจี้ยนกงหงุดหงิด "หลินมั่ว ฉันจะบอกแกไว้นะว่าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับลูกสาวของฉัน ฉันจะตามรังควานแกไม่จบไม่สิ้นแน่..."
ก่อนที่เขาจะพูดจบ สวี่ปั้นซย่าก็โกรธขึ้นมาก่อน "พ่อมีสิทธิ์อะไรขอให้หลินมั่วไปช่วยพวกเขา"
“เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับหลินมั่ว พวกเขาหาเรื่องใส่ตัวเอง”
“พ่อแม่ก็รู้ว่าพวกเขาทำอะไรลงไป!”
“ร่วมมือกับคนจากตระกูลหวัง วางยาหลินมั่ว ทำให้เกิดอุบัติเหตุ เพื่อจะฆ่าหลินมั่วให้ตาย!”
“ตอนนี้พวกเขาถูกคนของตระกูลหวังจับตัวไป ถึงพวกเขาจะตายอยู่ข้างนอก มันก็สมควรแล้วนี่!”
สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยรู้สึกอาย
เมื่อครู่ตอนที่พวกเขาได้ยินสิ่งที่ประธานหวังพูดเกี่ยวกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ พวกเขาก็ตกใจมากเช่นกัน
พูดตามตรง พวกเขาคิดอยู่หลายวิธี โดยต้องการให้หลินมั่วกับสวี่ปั้นซย่าหย่ากัน และขับไล่หลินมั่วออกไป
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่เคยคิดที่จะใช้วิธีดังกล่าวเลยจริงๆ
ในตอนนี้ พวกเขาสองคนรู้สึกละอายใจมากเช่นกัน
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ฟังฮุ่ยก็ร้องไห้และพูดว่า "ปั้นซย่า แม่รู้ว่าลูกโกรธ"
"หลินมั่ว สิ่งที่เกิดขึ้นครั้งนี้ เป็น... พวกเราที่ทำผิดต่อแก หวงเหลียงและเสวี่ยเอ๋อร์ทำผิดต่อแก"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...