หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 734

หนานป้าเทียนไม่ได้อธิบายอะไรกับหลินมั่วมากนัก เขาดื่มชา แล้วเชิญหลินมั่วกลับ

หนานปิงเอ๋อร์เป็นคนไปส่งหลินมั่ว เมื่อมาถึงหน้าประตู หนานปิงเอ๋อร์ก็หน้าแดงและพูดด้วยเสียงเบา "พี่หลิน ฉัน...เวลาที่ฉันเบื่อๆ ฉันขอไปหาพี่บ้างได้ไหม"

หญิงสาวคนนี้ไม่มีเพื่อนเลย

เธอรู้ดีเรื่องที่หลินมั่วช่วยชีวิตเธอเอาไว้ เธอจึงรู้สึกขอบคุณหลินมั่วอยู่เสมอ และรู้สึกว่าหลินมั่วเป็นที่พึ่งพิงของเธอ

หลินมั่วนึกถึงคำพูดของหนานป้าเทียน จึงยิ้มน้อยๆ ให้เธอ “ได้สิ”

“ฉันมีน้องสาวคนหนึ่ง ไว้วันหลังเธอไปที่บ้านฉัน น้องสาวของฉันต้องชอบเธอแน่ๆ”

หนานปิงเอ๋อร์ดีใจมาก “ดีจังเลยค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นไว้ฉันออกไปข้างนอกได้แล้ว ฉันจะไปหาพี่นะ!”

หลินมั่วยิ้มพลางพยักหน้า จากนั้นก็เดินออกจากคฤหาสน์ของหนานป้าเทียน ภายใต้การเฝ้ามองของหนานปิงเอ๋อร์

ในขณะนั้น หนานป้าเทียนก็ยืนอยู่ที่ระเบียง มองดูหลินมั่วค่อยๆ เดินจากไป

หลังจากนั้นไม่นาน หนานป้าเทียนก็พึมพำเสียงเบา “อวิ๋นเออร์ ผมพบคนที่สามารถปกป้องปิงเอ๋อร์ได้แล้วนะ"

“ในที่สุดผมก็ไปอยู่กับคุณได้แล้ว!”

ไม่มีใครรู้ว่าหนานป้าเทียนเก็บงำอะไรไว้ในใจ แม้แต่เฉินเซิ่งหยวนและหนานปิงเอ๋อร์ก็เช่นกัน

หลินมั่วรีบมาถึงเซิ่งหยวนกรุ๊ป และเฉินเซิ่งหยวนก็มารอเขาอยู่ที่นี่นานแล้ว

ทรัพย์สินของประธานหวัง อู๋จิ่วชวน และคนอื่นๆ ที่ถูกหนานป้าเทียนยึดเอาไว้ มีส่วนของหลินมั่วอยู่ 30%

เฉินเซิ่งหยวนรับผิดชอบจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง และ 30% นี้เป็นส่วนที่เกี่ยวข้องกับงานก่อสร้างพอดี จึงเชื่อมโยงเข้ากับบริษัทก่อสร้างในปัจจุบันของหลินมั่วได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เติ้งจวินและเหลาหู่ก็มาถึงที่นี่นานแล้ว หลินมั่วไม่อยากยื่นมือเข้ามายุ่งเรื่องการจัดการสิ่งเหล่านี้มากนัก เนื่องจากเติ้งจวินและเหลาหู่ชำนาญและทำได้คล่องแคล่วอยู่แล้ว

เพียงไม่นานหลังจากขั้นตอนทั้งหมดเสร็จสิ้น ทรัพย์สินทั้งหมดเหล่านี้ก็เป็นของหลินมั่ว

เฉินเซิ่งหยวนได้จัดระเบียบสิ่งเหล่านี้ใหม่ ก่อตั้งบริษัทใหม่ และรวมสิ่งเหล่านี้เอาไว้ในบริษัท

บริษัทนี้ถูกจดทะเบียนโดนมีหลินมั่วเป็นผู้ถือหุ้นเพียงคนเดียว เพราะฉะนั้นทุกอย่างจึงเป็นของหลินมั่วแต่เพียงผู้เดียว

หลังจากทำทุกอย่างเสร็จ หลินมั่วก็พูดกับเติ้งจวินและเหลาหู่ว่า “เจ้าจวิน กิจการของบริษัทรับเหมาก่อสร้างทางนั้นก็ใกล้จะเสร็จสิ้นแล้ว และตอนนี้ยังไม่มีอะไรมากนัก”

“นายมาช่วยที่บริษัทนี้ก่อน เริ่มลงมือรับสมัครพนักงาน และวางโครงสร้างบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่นี่”

“ให้เหลาหู่อยู่จัดการที่บริษัทก่อสร้าง รอให้โครงการคฤหาสน์เสร็จสิ้นแล้ว ก็จะมาช่วยนายที่นี่”

เติ้งจวินและเหลาหู่พยักหน้ารับทันที ทั้งคู่ตื่นเต้นมาก

ทรัพย์สินของหลินมั่วตอนนี้ใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองทำงานให้หลินมั่ว ในอนาคตก็จะมีตำแหน่งที่ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ไปด้วยเช่นกัน

โดยเฉพาะเหลาหู่ เขาพึงพอใจอย่างมากกับการเลือกอันชาญฉลาดของเขาตั้งแต่แรก

ถ้าเขาเลือกที่จะต่อต้านหลินมั่วในตอนนั้น ป่านนี้คงกลายเป็นศพเหม็นเน่าไปนานแล้ว

และเมื่อติดตามหลินมั่ว ไม่ต้องพูดถึงทรัพย์สินที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้แต่ตำแหน่งก็จะขึ้นพรวดพราดเช่นกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อคืนนี้ เมื่อเขาติดตามหนานป้าเทียนไปพบสิบตระกูลชั้นนำด้วยตัวเอง เท่ากับว่าเขาได้ปรากฏตัวต่อหน้ากับผู้นำทั้งสิบตระกูลชั้นนำไปโดยปริยาย

หลังจากเหตุการณ์นี้ แม้แต่ตระกูลสิบอันดับแรก ก็ยังต้องให้ความเคารพยำเกรงเขาอยู่พอสมควร

ส่วนตัวหลินมั่วนั้น ก็เตรียมพร้อมที่จะกลืนกินกิจการของตระกูลสิบอันดับแรกอยู่เช่นกัน

อันที่จริง ต่อให้หนานป้าเทียนจะไม่ได้พูดอะไร หลินมั่วก็วางแผนที่จะกลืนอำนาจของเมืองก่วงหยางอยู่แล้ว

หากเขาจะแก้แค้น เขาจะต้องสะสมความแข็งแกร่งให้มากพอ

ก่อนหน้านี้เขายังคงลังเล เพราะนี่คือเมืองก่วงหยางของหนานป้าเทียน เขาไม่สามารถแย่งชิงมาจากหนานป้าเทียนได้

แต่ตอนนี้หนานป้าเทียนก็จะไปแล้ว แถมยังขอให้เขาสานต่อ ถ้าอย่างนั้นก็ได้เวลาที่เขาก็จะต้องเริ่มวางแผนแล้ว

การกลืนกินสิบตระกูลแรกนั้นพูดง่าย แต่ไม่ได้ทำง่ายๆ

เรื่องนี้หลินมั่วจะต้องเป็นคนลงมือเอง และจะต้องไม่ให้หนานป้าเทียนเข้ามาแทรกแซงเพื่อช่วยเหลือเขา