หลินมั่วตะลึง และมองหนานป้าเทียนด้วยความประหลาดใจ ณ เวลานั้นเขาไม่รู้ว่าควรจะตอบอย่างไร
เขาไม่เข้าใจว่าหนานป้าเทียนหมายถึงอะไร และทำไมต้องกลืนสิบตระกูลชั้นนำด้วย
หนานป้าเทียนมองเขาพลางพูดอย่างสงบ “ผมจะต้องไปแล้ว แต่ว่าปิงเอ๋อร์ยังไปไม่ได้”
“ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา การที่ผมได้รับการขนานนามว่าเอกะราชาแห่งเมืองก่วงหยางนั้น ก็ได้สร้างศัตรูเอาไว้ไม่น้อย”
“ถ้าหากว่าผมไปแล้ว ลำพังแค่เด็กสาวอย่างปิงเอ๋อร์คงไม่สามารถควบคุมดูแลได้ทั้งหมด
“ผมต้องการใครสักคนที่ควรค่าแก่การฝากฝังให้ดูแลปิงเอ๋อร์แทนผม”
หลินมั่วสูดหายใจเข้าลึกๆ “คุณหนาน ทำไมถึงเลือกผม”
เฉินเซิ่งหยวนติดตามหนานป้าเทียนมาหลายปี และเขายังเป็นคนที่จงรักภักดีมากคนหนึ่ง”
แต่หลินมั่วกับหนานป้าเทียนนั้นเพิ่งรู้จักกันไม่ถึงสองเดือน หนานป้าเทียนกลับมอบหมายสิ่งเหล่านี้ให้หลินมั่ว ซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจยากจริงๆ
หนานป้าเทียนยิ้ม “ผมเข้าใจความหมายของคุณ”
ความซื่อสัตย์ภักดีของเซิ่งหยวนนั้นไม่มีอะไรให้สงสัยเลย แต่ความสามารถของเขามีขีดจำกัด เขายังควบคุมสถานการณ์ไม่ได้!”
“การจะเป็นเอกะราชาได้นั้นไม่ใช่ว่ามีทรัพย์สินมากก็เพียงพอแล้ว จะต้องมีวิธีการที่แข็งแกร่งและเฉียบขาด อีกทั้งจุดยืนที่แน่วแน่และเด็ดเดี่ยวด้วย!”
“โปรดจงจำไว้ หากจะสวมมงกุฎราชา จะต้องแบกรับหน้าที่และความรับผิดชอบทั้งหมดเช่นกัน!”
“ความสำเร็จของขุนพลย่อมแลกมาด้วยเลือดเนื้อของผู้คนนับหมื่นพัน”
“เซิ่งหยวนยังมาถึงจุดนี้ไม่ได้ แต่คุณทำได้”
“แล้วทำไมผมถึงไว้ใจคุณน่ะหรือ”
“ฮ่าๆ คุณยังจำคำพูดประโยคแรก หลังจากที่คุณขึ้นจากน้ำและมาหาผมได้ไหม”
หลินมั่วพยักหน้า
ในตอนนั้นรถของเขาถูกชนตกลงไปในแม่น้ำและถูกกระแสน้ำพัดไป
โชคดีที่หลินมั่วกระตุ้นตัวเองเอาไว้ล่วงหน้าด้วยการฝังเข็ม เขาจึงไม่ถึงกับหมดสติไป
เขาดำน้ำหนีออกมาทางหน้าต่างที่แตก แล้วรีบมาหาหนานป้าเทียนที่นี่
ตอนนั้นเขาพูดประโยคแรกกับหนานป้าเทียนว่า “ช่วยปกป้องภรรยาของผม และพ่อแม่ของเธอด้วย...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...