หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 741

อู๋เฟยเฟยนึกเหตุผลไม่ออกจริงๆ จึงได้ถามเช่นนี้

เนื่องจากเธอไม่คิดว่าฟังฮุ่ยและครอบครัวของเธอจะรู้จักกับคนร่ำรวยขนาดนั้นได้

มีเพียงคนชั้นสูงที่มาจากต่างประเทศอย่างพวกเขาเท่านั้นที่น่าจะมีโอกาสรู้จักกับเศรษฐีระดับนี้มากกว่า

อู๋เว่ยกั๋วครุ่นคิดเรื่องนี้ แต่เขาคิดไม่ออกจริงๆ ว่าเจ้านายคนไหนที่เขารู้จักจะใจป้ำได้ถึงขนาดนี้

แต่เขาก็ยังยิ้มออกมา “ก็อาจเป็นไปได้นะ”

“ถึงแม้ว่าหลายปีมานี่พ่อจะไม่ได้กลับมาเลย แต่พ่อก็มีพันธมิตรทางธุรกิจในประเทศไม่น้อย”

“อาจจะเป็นไปได้ว่าพวกเขารู้ว่าพ่อกลับมาแล้ว ก็เลยตั้งใจจะเลี้ยงอาหารพ่อ”

“บริกร แล้วเจ้านายของเธออยู่ที่ไหนล่ะ”

“ฉันจะไปคุยกับเธอสักหน่อย”

บริกรสาวยิ้ม “ท่านผู้มีเกียรติ เจ้านายของเรายังไม่กลับมาค่ะ”

“เธอโทรศัพท์มาแจ้งให้ทางเรามอบไวน์แก่พวกท่านเท่านั้น”

“แต่ว่า อีกไม่นานก็จะกลับมาแล้วค่ะ”

“ขอให้พวกท่านรอสักครู่ เธอจะมาที่นี่แน่นอนค่ะ”

อู๋เว่ยกั๋วมีสีหน้าพึงพอใจ “ดี”

“มาๆๆ พวกเรานั่งลงกันต่อเถอะ อีกไม่นานเพื่อนเก่าของฉันมาถึง พวกเรามาทำความรู้จักกัน”

อู๋เฟยเฟยและอู๋ปิงก็มีสีหน้าพึงพอใจเช่นกัน เพื่อนเก่าของพ่อ ทำให้พวกเขาได้หน้าไปเยอะมาก

ฟังหลิงหัวเราะชอบใจและกล่าวว่า “โธ่เอ๋ย พี่อู๋ ฉันบอกแล้วไงว่าเรากลับมา ไม่ต้องเที่ยวบอกใครต่อใครมากมายก็ได้!”

“ดูคุณทำเข้าสิ ฉันยังอยากจะอยู่กับฮุ่ยฮุ่ยสักสองวันนะ”

“ตอนนี้เพื่อนๆ ของคุณรู้กันหมดแล้ว เราก็ต้องไปเจอหน้าพวกเขาอีก คุณนี่จะให้เราสองคนพี่น้องอยู่กันแบบสงบๆ ไม่ได้หรือ”

อู๋เว่ยกั๋วหัวเราะร่า “ช่วยไม่ได้นี่นา เพื่อนเก่ากันทั้งนั้น”

“ตอนนี้ในเมื่อพวกเขารู้กันแล้ว เราก็ต้องให้เกียรติเขาด้วย”

“อย่างไรเสียจากนี้ไป ผมจะต้องทำธุรกิจในประเทศอยู่แล้วไม่ใช่หรือ”

“เมื่อเรามาอยู่ที่นี่แล้ว อีกหน่อยพวกคุณก็มีเวลาอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องสนใจวันสองวันนี้เลย”

ฟังหลิงพยักหน้า พร้อมกับแสดงสีหน้ารู้สึกผิด “ฮุ่ยฮุ่ย ขอโทษด้วยนะ”

“หลายวันนี้ ฉันคงจะไม่มีเวลามาอยู่กับเธอ”

อู๋เว่ยกั๋วจัดระเบียบเสื้อผ้าของตน แล้วตอบด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องครับ”

“เพื่อนเก่ากันทั้งนั้น ไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น”

บริกรสาวพยักหน้า แล้วยืนอย่างสุภาพที่หน้าประตู

ขณะนั้น ก็มีเสียงรองเท้าส้นสูงดังขึ้นมาจากด้านนอก

ตามมาด้วยบรรยากาศน่าหลงใหลชวนให้เคลิบเคลิ้ม หญิงสาวสวยรูปร่างสูงหุ่นดีเดินเข้ามาจากหน้าประตู

ทันทีที่พวกเขาเห็นความงามนี้ อู๋เว่ยกั๋ว อู๋ปิง และคนอื่นๆ ก็ตะลึงมองตาค้าง!

แต่สาวสวยคนนี้ไม่ได้สนใจพวกเขาเลย เธอเดินตรงปรี่เข้ามาตรงหน้าของหลินมั่ว แล้วกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีค่ะคุณหลิน ประธานสวี่”

“แหม พวกคุณมาทานอาหารที่นี่ ทำไมไม่บอกฉันล่วงหน้าสักหน่อยล่ะคะ”

“ฉันจะได้ให้พ่อครัวของที่นี่ ปรุงอาหารสุดพิเศษมาเสิร์ฟให้พวกคุณ”

“ถ้าหากว่ามีอะไรผิดพลาดไป ต้องอภัยเป็นอย่างยิ่งเลยนะคะ”

สวี่ปั้นซย่าตะลึง “ประธานซ่ง ที่นี่...คือร้านอาหารของคุณหรือคะ”

สาวสวยคนนี้ ก็คือซ่งจื่อหลานนั่นเอง!