ตอนที่สวี่เจี้ยนกงพูดคำนี้ สีหน้าของเขาดูพอใจมาก
เพราะอู๋เว่ยกั๋วได้ดูถูกเขา รู้สึกว่าเขาเป็นขยะที่ไร้ค่าของตระกูลคนหนึ่งมาโดยตลอดตั้งแต่นานแล้ว
และอาหารมื้อนี้ ตั้งแต่ต้นจนจบ ครอบครัวของอู๋เว่ยกั๋วแสดงความเหนือกว่าในต่างประเทศ และดูถูกเขาทุกทาง
ในใจของสวี่เจี้ยนกงเต็มไปด้วยความโกรธมานานแล้ว เพียงแต่เขายังไม่มีโอกาสระบายความแค้น
ตอนนี้ซ่งจื่อหลานเข้ามาในครั้งนี้
แม้จะไม่ได้พูดอะไรกับเขาสักคำ แต่ก็ทำให้เขามีหน้ามีตา แม้กระทั่งน้ำเสียงยังดังขึ้นได้อีกมากมาย
อู๋เว่ยกั๋วเบิ่งตาโตและพูดอย่างร้อนใจ “นาย...เมื่อกี้นายพูดว่าอะไร”
“เธอ...เธอคือประธานซ่งจื่อหลาน?”
“นาย...นายไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม”
สวี่เจี้ยนกงเยาะเย้ย “ฉันเหมือนล้อเล่นหรือไง”
“ทุกคนในเมืองก่วงหยางก็รู้ ว่าอวิ๋นช่วงกรุ๊ปก่อตั้งโดยซ่งจื่อหลาน และดำเนินการมาจนตราบจนทุกวันนี้”
อู๋เว่ยกั๋วหายใจไม่ทั่วท้อง สีหน้าตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง
ครั้งนี้ที่พวกเขามาหวาซย่า ภารกิจที่สำคัญที่สุด ก็คือการร่วมมือกับอวิ๋นช่วงกรุ๊ป
โครงการนี้ไม่เพียงแต่กำหนดตำแหน่งในอนาคตของอู๋เว่ยกั๋วเท่านั้น ยิ่งกำหนดถึงการพัฒนาการในอนาคตของวอร์เรนกรุ๊ปอีกด้วย
สามารถพูดได้ว่า ถ้าหากโครงการนี้เจรจาไม่สำเร็จ อาจล้มละลายในอนาคตได้
โครงการนี้กำหนดชีวิตและความเป็นความตายของวอร์เรนกรุ๊ปอย่างสมบรูณ์
เมื่อคิดถึงปฏิกิริยาของตัวเองเมื่อครู่ อู๋เว่ยกั๋วก็รู้สึกอยากตาย
ถ้าหากซ่งจื่อหลานตัดขาดความร่วมมือกับวอร์เรนกรุ๊ปเพราะเหตุผลนี้ ถ้างั้นเขามิเท่ากับตายแน่นอนเหรอ
ฟางหลิงและลูกสองคนสีหน้าเปลี่ยนเป็นแย่เต็มทน
นึกถึงที่ซ่งจื่อหลานเยาะเย้ยพวกเขาเมื่อครู่ โดยเฉพาะอู๋เฟยเฟยเหมือนตรงเข้าไปตบหน้า โครงการนี้ยังสามารถดำเนินต่อเหรอ
ตอนที่ซ่งจื่อหลานจากไป ยังเหลือบมองพวกเขาแวบหนึ่ง แม้จะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ก็โกรธอย่างเห็นได้ชัด
พวกเขาผิดใจกับคนสำคัญเช่นนี้ ถ้าหากให้เถ้าแก่รู้ เดาว่าเถ้าแก่คงตรงเข้ามาฆ่าพวกเขาให้ตาย!
หลังจากเงียบไปนาน ฟังหลิงก็หัวเราะขึ้นมาอย่างขวยเขิน “โอ๊ยตายแล้ว ปั้นซย่า เธอ...เพื่อนเธอคนนี้ไม่เลวนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...