หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 746

หลังจากเงียบไปนาน ฟังหลิงยังคงมองไปที่สวี่ปั้นซย่าอย่างไม่ยอมแพ้ “ปั้นซย่า เรื่องนี้แม้จะได้คุยไว้ประมาณหนึ่งแล้ว แต่ว่าถ้าหากสามารถมีคนของตัวเองช่วยเหลือ จะไม่ยิ่งดีกว่าเหรอ”

สวี่ปั้นซย่าพูดทันทีว่า “น้าสาม เรื่องเกี่ยวกับงานเช่นนี้ คนนอกไม่ควรแทรกแซงนะคะ เพราะเรื่อง

การทำธุรกิจ ทุกคนล้วนมีความคิดของตัวเอง”

“ในฐานะเพื่อน ถ้าหากเข้าไปยุ่งเรื่องธุรกิจ มันก็ไม่ถูกไม่ควรเท่าไหร่”

ฟังหลิงสีหน้าเยือกเย็นและพูดเสียงเย็นชาใส่ “ปั้นซย่า แม้แต่เธอก็ไม่เต็มใจช่วยพวกเราใช่ไหม”

“หึหึ ช่างเยือกเย็นผิดมนุษย์มนาจริงๆ”

“เธออย่าลืมสิว่า ตอนเธอยังเด็กฉันปฎิบัติต่อเธอยังไง ตอนนั้นฉันดีกับเธออย่างทุ่มเทเต็มที่ แล้วตอนนี้เธอล่ะ”

“เรื่องแค่เล็กน้อย ดูเธอปัดความรับผิดชอบเสียแบบนี้ ถ้าไม่เต็มใจช่วยก็พูดมาคำเดียวก็พอ”

“พวกเราก็ไม่ใช่คนหน้าด้านไม่มียางอาย ไม่บีบบังคับให้เธอมาช่วยหรอก”

“ยังไงตอนนี้เธอก็โตแล้ว ก็ไม่ต้องอาศัยอะไรน้าสามคนนี้แล้ว ฉันจะทำอะไรเธอได้”

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว ฟังหลิงกำลังใช้ความสัมพันธ์ฉันท์ญาติมาผูกมัดเธอ!

ฟังฮุ่ยเมื่อเห็นฟังหลิงโมโหก็รีบพูด “โอ๊ยนี่ ปั้นซย่า ลูกก็พูดให้หลินมั่วช่วยสักคำสิ”

“ก็แค่คำพูดประโยคเดียว! ประธานซ่งรวยขนาดนั้น บริษัทใหญ่โตขนาดนั้น โครงการเล็กๆ โครงการเดียว ต้องใช้ความพยายามมากขนาดนี้เลยเหรอ”

“ไม่แน่นะประธานซ่งอาจไม่ได้ติดตามโครงการนี้ด้วยตัวเอง ลูกก็ทักทายไปทางเลขาของเธอก็ได้แล้ว”

“ตอนลูกยังเด็กน้าสามดีกับลูกมาก ลูกอย่าทำให้น้าสามจิตใจห่อเหี่ยวซิ!”

สวี่ปั้นซย่าทำอะไรไม่ถูก เธอตัดสินใจไม่ได้จริงๆ

หลินมั่วดูออกว่าสวี่ปั้นซย่าลำบากใจ จึงได้แต่ถอนใจ “แม่ ในเมื่อแม่พูดด้วยตัวเอง งั้นผมจะกลับไปหาประธานซ่งคุยให้ก็แล้วกัน”

ฟังฮุ่ยรีบยิ้ม “โอ้ หลินมั่ว ยังไงก็เป็นนายที่พูดรู้เรื่อง! ขอแต่นายเต็มใจพูด ต้องไม่มีปัญหาแน่นอน”

“ตอนนี้ประธานซ่งเชื่อใจนายขนาดนี้ คำพูดของนาย เธอต้องฟังแน่นอน”

“หลิง เธอไม่ต้องกังวล ให้เว่ยกั๋วตั้งใจทำ โครงการนี้ไม่มีปัญหาแน่!”

“ในโรงพยาบาลแม้จะสบาย แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่มีความก้าวหน้าอะไรมากมาย”

“ผู้ชายเรื่องการงานสำคัญที่สุด”

“มาอยู่บริษัทต่างชาติกับฉัน ฉันต้องดูแลนายแน่นอน วันหลังไม่แน่นะอาจจะได้เป็นผู้จัดการอะไรสักแผนก ดีกว่าที่นายเป็นอยู่ตอนนี้มากมายเลย!”

อู๋เฟยเฟยเหลือบมองหลินมั่วด้วยความดูถูก พูดเสียงเย็นชา “หลินมั่ว โอกาสดีขนาดนี้ ยากจะหาได้นะ นายรู้ไหมว่าตอนนี้บริษัทข้ามชาติอย่างของพ่อฉันเข้มงวดเรื่องการสรรหาบุคลากรมาก”

“นายสามารถเข้าไปทำงานได้ก็นับว่าดีมากแล้วนะ นายยังจะเลือกมากอีกเหรอ”

หลินมั่วเริ่มทนไม่ไหวแล้ว เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้าหากผมอยากทำงาน ผมไปทำกับซ่งจื่อหลานไม่ดีกว่าทำกับคุณเหรอ”

แค่ประโยคเดียวก็ทำให้อู๋เว่ยกั๋วและคนอื่นๆ ตกตะลึงไปทันที

คิดอย่างละเอียดรอบคอบ ก็ใช่นะ ความสัมพันธ์ของซ่งจื่อหลานก็ดีกับหลินมั่วขนาดนี้

ถ้าซ่งจื่อหลานจัดการล่ะก็ พวกเขาจะสู้หลินมั่วได้อย่างไร