หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 791

ทนายโหวพยักหน้าอย่างช้าๆ “แฟนของเขาเป็นคนขับรถออกไป ถ้าอย่างนั้น ก็ถือว่ารถคันนี้ถูกแฟนของเขายืมไป ไม่ใช่ตัวเขายืมไปเอง”

“คุณสวี่ ยินดีกับคุณด้วยครับ”

“ถ้าหากว่าแฟนของเขามีใบขับขี่จริงๆ งั้นคุณก็ไม่จำเป็นที่จะต้องรับผิดชอบร่วมกันแล้วล่ะครับ!”

“และในทางตรงกันข้าม เมื่อรถของคุณถูกชนเสียหาย คุณควรจะต้องได้รับค่าสินไหมทดแทนด้วย!”

สวี่เจี้ยนกงกระหยิ่มยิ้มย่อง “จริงเหรอ?”

“บะ...แบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ?”

“คุณไม่ได้โกหกกันใช่ไหม!”

อู๋เว่ยกั๋วลนลานและรีบพูดขึ้น “มั่วหรือเปล่า?”

“คุณเข้าใจกฏหมายจริงหรือเปล่าเนี่ย?”

“จิงจิงไม่รู้จักพวกเขาด้วยซ้ำ จะยืมรถได้ยังไง?”

“รถคันนี้ลูกชายฉันเป็นคนยืมไปต่างหาก!”

ทนายโหวไม่ได้สนใจอู๋เว่ยกั๋ว และพูดด้วยเสียงเรียบว่า “ในเมื่อผู้หญิงคนนั้นเป็นคนขับรถออกไป ซึ่งก็แน่นอนแล้วว่าพวกคุณให้ผู้หญิงคนนั้นยืม”

“ส่วนหลังจากนั้นใครจะเป็นคนขับ นั่นก็เป็นเรื่องระหว่างผู้หญิงคนนั้นกับคนที่อยู่ด้านหลังแล้วล่ะครับ คุณสวี่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ ทั้งสิ้น!”

สวี่เจี้ยนกงหัวเราะสะใจ “เยี่ยมเลย! เยี่ยม!”

“ฉันบอกแล้ว ว่าเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับฉัน”

“อู๋เว่ยกั๋ว ลูกชายแกเองเป็นคนสร้างปัญหา แกก็ต้องสะสางเองสิ”

“เหอะ มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย!”

พูดแล้วสวี่เจี้ยนกงก็วิ่งไปอยู่ข้างๆ หลินมั่ว และตบบ่าหลินมั่วอย่างแรง

“หลินมั่ว ทำดีมาก !”

“ทนายโหวช่างเป็นมืออาชีพเกินบรรยายจริงๆ!”

“หันไปขอบคุณเขาแทนฉันทีสิ!”

หายากที่สวี่เจี้ยนกงจะชื่นชมหลินมั่วสักครั้ง และมันก็ออกมาจากใจ

หลินมั่วยิ้ม “พ่อ เราทำอะไรก็ต้องมีเหตุผลนะครับ”

สวี่เจี้ยนกงพยักหน้าหงึกๆ “ที่พูดมาก็ถูก!”

“เรามีเหตุผลอยู่แล้ว!”

“ฮ่าๆ อู๋เว่ยกั๋ว ตอนนี้แกคิดว่าไงล่ะ?”

“ตอนนั้นฉันขับรถเข้าไปในสวน แล้วพวกเขาก็ขับรถออกไป”

ทนายโหวพยักหน้าและยิ้มอ่อน “ตอนที่ผมเข้ามาเมื่อครู่นี้ก็เห็นเหมือนว่าในสนามหญ้าจะมีกล้องวงจรปิดอยู่นะครับ”

“คลิปในกล้องวงจรปิดก็เป็นหลักฐานที่ดีที่สุดเลยเชียว!”

สวี่เจี้ยนกงตาเป็นประกาย ก่อนจะรีบพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น “จริงด้วย ในสวนบ้านฉันมีกล้องวรจรปิดอยู่นี่นา!”

“ตอนนั้นจิงจิงเป็นคนขับรถออกไป ฉันเห็นมันชัดแจ๋ว กล้องวงจรปิดก็ต้องจับภาพไว้ได้หมดด้วย!”

“อู๋เว่ยกั๋ว แกคิดจะปรักปรำฉันเหรอ?”

“ฝันเถอะ!”

อู๋เว่ยกั๋วตาค้างเติ่ง เขาอยากจะบิดเบือนความจริงจริงๆ และก็ไม่ยอมรับเรื่องที่ลูกชายของตัวเองขับรถออกไป

ใครจะไปคิดล่ะว่าที่นี่จะมีกล้องวงจรปิดด้วย และตอนนี้ เขาก็เล่นตุกติกไม่ได้แล้ว

ทนายโหวชำเลืองมองไปที่อู๋เว่ยกั๋ว และพูดขึ้นมาช้าๆ “การให้ความเท็จ ใส่ร้ายผู้อื่นตามอำเภอใจ นี่ก็ผิดกฏหมายเหมือนกันนะครับ”

“คุณอู๋ ผมหวังว่าคุณจะคิดไตร่ตรองให้ดีก่อนพูดนะครับ!“

ใบหน้าของสวี่เจี้ยนกงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “พูดถูกเผงเลย”

“ถ้าใส่ร้ายฉันอีกล่ะก็ ระวังฉันจะฟ้องหมิ่นประมาทเอานะ ฮ่าๆๆ ...”