หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 792

อู๋เว่ยกั๋วก้มหน้าลงและพูดอะไรไม่ออก เขาตัวหดไปหมดแล้ว

เขาไม่มีทางเลือกอื่นจึงทำได้เพียงหันไปขยิบตาให้ฟังหลิง

ฟังหลิงฉุกคิดขึ้นมาได้จึงร้องไห้โฮทันที “โถ ลูกชายของแม่!”

“แล้วจะทำยังไงกันดีล่ะ”

“พี่รอง ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้ว!”

“ฉันมีลูกชายคนเดียว ถ้าเขาเป็นอะไรขึ้นมา ฉัน...ฉันอาจจะตายได้เหมือนกัน!”

ฟังฮุ่ยรับโอบเธอทันที “หลิง เธอไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันจะช่วยคิดหาวิธีให้เธอเอง”

“ทนายโหว ฉันขอร้องล่ะ คุณช่วยกันหน่อยได้ไหม”

ทนายโหวมองไปทางหลินมั่ว

หลินมั่วพยักหน้าน้อยๆ เขารู้ดีว่าถ้าเรื่องนี้ไม่ได้รับการแก้ปัญหา ฟังฮุ่ยก็จะไม่มีวันจบสิ้นเป็นอันขาด

ทนายโหวเอ่ย “เมื่อครู่นี้ผมพูดไปชัดเจนแล้ว หลักๆ ก็คงเป็นเรื่องการชดเชย แล้วก็มีปัญหาที่ว่าอีกฝ่ายจะยอมความหรือเปล่าน่ะครับ”

“ถ้าหากปัญหาพวกนี้ถูกแก้ไขแล้ว เรื่องอื่นก็ต้องลองดูอีกที”

ฟังฮุ่ยพูดขึ้นมาทันที “หลิง ได้ยินแล้วใช่ไหม?”

“อันที่จริง ไม่มีใครตาย ระ...เรื่องนี้ก็ยังแก้ไขได้อยู่”

“เรื่องใหญ่คือเราจะต้องจ่ายค่าชดเชยมากมายเลยน่ะสิ!”

ฟังหลิงถามอย่างกระวนกระวายใจ “ละ...แล้วต้องจ่ายเท่าไหร่ล่ะ?”

ฟังฮุ่ยหันไปมองทางทนายโหว

ทนายโหวไม่มีทางเลือกนอกจากพูดว่า “เรื่องนี้มันพูดยากจริงๆ ครับ”

“ตามประสบการณ์ของผมที่ผ่านมา ก็คงจะประมาณห้าล้านต้นๆ !”

ฟังหลิงพูดขึ้นมาทันที “อะไรนะ?”

“ไม่มีคนตาย ทำไมถึงตั้งห้าล้านบาทเลยล่ะ?”

“นะ...นี่มันจะมากไปหรือเปล่า?”