หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 795

สวี่เจี้ยนกงก็เกือบจะพุ่งออกไป

เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ขั้นต่ำเริ่มที่ห้าล้าน

ผลปรากฏว่าบ้านแกควักมาได้แค่แสนเดียวเองเหรอ?

แกมันไม่มีความซื่อตรงเลยสักนิด!

ถึงจะพูดว่าเราจะจ่ายส่วนที่เหลือ แต่ไม่คิดจะออกสักแดงเดียว เท่ากับว่าจะให้บ้านฉันจ่ายหมดเลยสินะ!

พูดตามตรง ในตอนนี้ คนในตระกูลสวี่ก็ถูกล้างสมองอีกครั้ง

ความไร้ยางอายของคนตระกูลอู๋ ช่างเหนือจินตนาการของพวกเขาจริงๆ

ฟังหลิงกลับมีสีหน้าทำอะไรไม่ถูก “ปั้นซย่า ไม่ใช่ว่าป้าไม่คิดจะจ่ายนะ ครอบครัวป้าไม่มีเงินจริงๆ ”

“เราเอาเงินซื้อบ้านไป แล้วเงินก็อยู่ในบ้านหมดเลย”

“กลับประเทศมาครั้งนี้ ต้องซื้อของไม่น้อยเลย แล้วก็จ่ายไปเยอะด้วย”

“แสนนึงนี่ก็เป็นเงินก้อนเดียวที่มีอยู่ในครอบครัวแล้ว”

“ถ้าให้พวกเธอไป เดือนนี้ ระ...เราคงมีปัญหาเรื่องค่ากินค่าอยู่แน่ๆ !”

สวี่ปั้นซย่าปวดหัวมาพักนึงแล้ว นี่ไม่ใช่การเข้าร่วมรายการประกวดนะ ทำไมจะต้องมาแสดงความน่าเห็นใจด้วยล่ะ?

ลูกสาวลูกชายของคุณก็ไปใช้จ่ายนอกบ้านทุกวัน ไม่เห็นจะเหมือนคนไม่มีเงินเลย

“น้าสาม นะ...นี่มันน้อยไปนะ!”

สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างจนปัญญา

อู๋เฟยเฟยพูดอย่างกระวนกระวาย “พี่ ถ้าฉันมีเงินจริงๆ จะไม่จ่ายได้ด้วยเหรอ?”

“พะ...พวกเราไม่มีเงินจริงๆ นะ”

“ป้ารอง ป้าคงไม่อยากเห็นเราออกไปขออาหารกินใช่ไหม?”

ฟังฮุ่ยรีบพูดขึ้น “ลูกเอ๊ย ไม่ต้องกังวลไปหรอก มีป้ารองทั้งคนนะ”

“โธ่ ปั้นซย่า กะ...แกจะให้ฉันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อย่างนั้นเหรอ?”

“บริษัทแกใหญ่จะตาย มูลค่าในตลาดตั้งห้าพันล้านถึงหมื่นล้านบาท นับประสาอะไรกับอีแค่ห้าล้านล่ะ?”

“อีกอย่าง บริษัทรับเหมาก่อสร้างของหลินมั่วก็มีเงินเยอะแยะมากมายขนาดนั้น ไหนจะบริษัทเครื่องยาสมุนไพรในเครือก็มีเงินตั้งเยอะตั้งแยะ”

“กะอีแค่ห้าล้าน ทำไมแกจะต้องไปคิดเล็กคิดน้อยด้วยล่ะ?”

สวี่ปั้นซย่ารีบพูดขึ้นมา “แม่ นะ...นี่ไม่ใช่ปัญหาว่าเงินจะมีเท่าไหร่นะ ปัญหาคือความคิดทัศนคติต่างหาก!”

ฟังฮุ่ยพูดด้วยความโมโห “ที่แกพูดมันก็ไม่ผิดหรอก ปัญหามันคือเรื่องทัศนคตินั่นแหละ”

“แค่ได้ทำงานให้คุณ ก็เป็นเกียรติสำหรับผมแล้วครับ!”

เมื่อทนายโหวออกไปแล้ว ฟังหลิงก็ทำสีหน้าประหลาดใจ “หลินมั่ว ทำไมทนายคนนั้นดูสุภาพกับนายขนาดนี้เลยล่ะ”

“พวกนายรู้จักกันเหรอ?”

หลินมั่วเอ่ย “อ้อ เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนผมน่ะ”

ฟังหลิงไม่ได้ถามอะไรต่อ ทำเพียงพูดขึ้นมาว่า “หลินมั่ว งั้นนายก็ต้องให้เขาทำให้ดีที่สุดเลยนะ”

“เสี่ยวปิงจะเข้าไปนอนในคุกไม่ได้ นายเข้าใจหรือเปล่า?”

“เสี่ยวปิงเป็นความหวังเดียวของตระกูลเรา เขาเห็นปั้นซย่าเป็นพี่สาว แล้วก็เห็นนายเป็นพี่เขยมาตลอด นายต้องปกป้องเขาให้ได้นะ!”

หลินมั่วไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เรื่องนี้มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอก

อู๋เฟยเฟยยิ้มและพูดว่า “แม่ไม่ต้องห่วงหรอก”

“พี่เขาสัญญาแล้วว่าจะช่วย ไม่มีปัญหาแน่นอนอยู่แล้ว!”

พี่เขาเป็นถึงประธานใหญ่ขนาดนั้น ถ้าเรื่องแค่นี้ยังทำไม่ได้ ข่าวแพร่ออกไปจะไม่ขายขี้หน้าคนอื่นเหรอ?”

สวี่ปั้นซย่าสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอกลัวว่าตัวเองจะทนไม่ตบหน้าอู๋เฟยเฟยไม่ได้จริงๆ

ผู้หญิงคนนี้ จนถึงตอนนี้แล้ว ก็ยังใช้วิธีทำตัวก้าวร้าวอยู่ ช่างเหลืออดจริงๆ !