หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 799

เวลาผ่านไปประมาณยี่สิบนาที อู๋เว่ยกั๋วก็โทรมาอีกครั้ง

“ฟังหลิง คะ...คุณ...คุณมันโง่!”

อู๋เว่ยกั๋วด่าขึ้นมาอย่างโกรธเกรี้ยว

ฟังหลิงกระวนกระวาย “ทำไมคุณพูดแบบนั้นล่ะ?”

“ฉะ...ฉันโง่ยังไง?”

อู๋เว่ยกั๋วปรี๊ดแตก “คุณรู้ไหมว่าแซ่โหวนั่นเป็นใคร?”

“ผมจะบอกคุณให้ เขาเป็นทนายใหญ่ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองก่วงหยาง”

“เขาทำงานมานานหลายปี ไม่เคยแพ้เลยสักครั้ง แม้แต่พวกคนรวยในเมืองก่วงหยาง พวกกรุ๊ปใหญ่ๆ พอเจอปัญหาอะไร ก็ไปปรึกษาเขาหมด”

“พูดได้ว่าเขาคือผู้นำในแวดวงทนายความแห่งเมืองก่วงหยางด้วย”

“คะ...คุณทำให้เขาไม่พอใจงั้นเหรอ? ไม่แปลกใจว่าทำไมทนายความในเมืองก่วงหยางถึงไม่รับทำคดีนี้!”

ฟังหลิงตะลึง “มะ...ไม่มีทางน่า?”

“เป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน?”

“นะ...นั่นก็แค่ทนายที่หลินมั่วจะไปเจอเมื่อไหร่ก็ได้นี่ จะมีอำนาจยิ่งใหญ่อะไรกันเชียว?”

“คุณได้ยินมาผิดหรือเปล่า อาจจะนามสกุลเดียวกัน แต่คนละคนก็ได้?”

อู๋เว่ยกั๋วพูดด้วยความเกรี้ยวกราด “เพ้อเจ้อ!”

“เรื่องพวกนี้ ลูเซียเป็นคนบอกผมเอง เธอยังถ่ายรูปร่วมเฟรมกับทนายโหวคนนั้นอยู่เลย! ผมเห็นภาพถ่ายนั้นมากับตา!”

ฟังหลิงทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาทันที เธอนึกไม่ถึงเลยจริงๆ ทนายที่หลินมั่วจะโทรเรียกมาตอนไหนก็ได้ ก็คือทนายใหญ่ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองก่วงหยาง

และที่สำคัญที่สุดคือ ตอนนั้นมันเป็นตอนค่ำด้วย

แค่หลินมั่วโทรไป ทนายโหวคนนั้นก็มา

ตอนนั้นฟังหลิงคิดว่าเป็นแค่คนตำแหน่งเล็กๆ ธรรมดา ก็เลยไม่ได้ใส่ใจอะไร

เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าหลินมั่วนั้นแท้จริงแล้วมีความสามารถอะไรถึงได้ทำให้ทนายใหญ่แบบนี้ปรี่มาแม้ในเวลาพักผ่อน?

ผ่านไปสักพัก ฟังหลิงก็พูดขึ้นมาด้วยเสียงอันสั่นเทา “ละ...แล้วตอนนี้เราจะทำยังไงกันดีล่ะ?”

อู๋เว่ยกั๋วพูดด้วยความโมโห “ผมจะไปรู้เหรอว่าต้องทำยังไง?”

“คุณนี่มันโง่จริง เงินแปดล้านนั่นเราก็ไม่ได้เป็นคนจ่าย จะทำให้มันยุ่งยากวุ่นวายทำไม แล้วตอนนี้ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะต้องจ่ายเองเท่าไหร่!”

ฟังหลิงไม่กล้าตอบอะไรกลับ เรื่องครั้งนี้เธอทำพลาดไปแล้วจริงๆ และเธอเองก็รู้สึกผิดเช่นกัน

หลังจากวางโทรศัพท์ไป ฟังหลิงมองไปทางฟังฮุ่ยอีกครั้ง “พี่รอง คราวนี้พี่ก็ต้องช่วยฉันนะ”

“ทนายในเมืองก่วงหยางสมรู้ร่วมคิดกับนายแซ่โหวนั่นเพื่อไม่ให้มาช่วยเรา เราทำได้แค่จ้างทนายจากที่อื่นเท่านั้น”

“แต่ด้วยสถานการณ์ของครอบครัวฉันตอนนี้ ค่าจ้างทนายนั่น...”

ฟังฮุ่ยรีบพูดขึ้นมา “โธ่ หลิง เธอไม่ต้องห่วงนะ”

“เรื่องเงินน่ะ ฉันจะช่วยเธอหาทางเอง”

อู๋เฟยเฟยพูดขึ้นทันที “ป้ารอง ป้าดีกับเราที่สุดเลย”

“ตอนแม่หนูอยู่เมืองนอก พูดตลอดเลยว่าป้ารองเป็นคนดีที่สุดในโลกเลย!”

ใบหน้าของฟังฮุ่ยเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและพูดด้วยรอยยิ้ม “ก็ความรักแบบพี่น้องไง!”

“อีกอย่าง แม่เธอก็อยากเก็บเงินไว้ให้ครอบครัวป้าด้วย พอมันกลายเป็นแบบนี้แล้ว ป้าก็ต้องช่วยอยู่แล้วสิ”