สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างเกรี้ยวกราด “ในเมื่อป้ารู้ว่าเขาเพิ่งกลับมา ไม่คุ้นที่ งั้นป้าก็อย่าให้เขาขับรถสิ!”
“ป้าเองสั่งสอนควบคุมไม่ได้ ก็เลยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นใช่หรือเปล่า?”
ฟังหลิงชะงักทันที
อู๋เฟยเฟยเบะปาก “เรื่องมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว มาพูดตอนนี้แล้วมันได้อะไรขึ้นมาล่ะ”
“ไม่ผิดหรอก ที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเสี่ยวปิง แต่สามีที่ไร้ประโยชน์ของพี่นั่นแหละที่ฉวยโอกาสโกงเงินของครอบครัวไป นี่มันใช่หรือเปล่าล่ะ?”
“เหอะ นี่มันเรียกว่าเป็นพวกได้ทีขี่แพะไล่ชัดๆ คนประเภทนี้ น่ารังเกียจที่สุด!”
สวี่ปั้นซย่ากัดฟันด้วยความโกรธ “ฉันไม่พูดเรื่องไร้สาระกับเธอหรอก!”
“เรื่องนี้ ในเมื่อพวกคุณไม่เชื่อใจทนายโหว งั้นพวกคุณก็แก้ปัญหากันเอาเองละกัน”
“ฉันยังยืนยันคำเดิม ว่าจะจ่ายให้ได้มากสุดแค่แปดล้านเท่านั้น!”
“ที่เหลือ พวกคุณก็จ่ายกันเองละกัน!”
พูดแล้วสวี่ปั้นซย่าก็เดินขึ้นชั้นบนไปด้วยความเดือดดาล
ฟังหลิงทำหน้ายุ่งด้วยความโมโห “เด็กคนนี้ ทำไมเป็นแบบนี้ไปซะได้?”
ฟังฮุ่ยโบกมือไปมา “โถ เธอไม่ต้องไปเปลืองน้ำลายกับเธอหรอก”
“เธอตอนนี้น่ะ ฉันก็ควบคุมไม่ได้แล้วเหมือนกัน”
“ก็เพราะไปถูกเสน่ห์ของหลินมั่วนั่นเข้านั่นแหละ”
“เอาเถอะ หลิง เรามาคิดหาวิธีแก้ไขเรื่องเสี่ยวปิงกันก่อนดีกว่า”
ฟังหลิงพูดขึ้นทันที “ไม่เป็นไร ฉันจะโทรหาสามีฉันตอนนี้ ให้ส่งทนายความของบริษัทเขาไป”
“เหอะ ถ้าคราวนี้จ่ายไม่ถึงแปดล้านล่ะก็ ฉันจะดูซิว่าพวกมันจะพูดว่ายังไง!”
อู๋เฟยเฟยก็พูดขึ้นมาเช่นกัน “ใช่สิ เมื่อกี้พี่ปั้นซย่าบอกว่าจะจ่ายให้แค่แปดล้าน”
“ถึงตอนนั้นไม่สนหรอกว่าจะคุยกันแล้วได้ราคาเท่าไหร่ แต่ก็ต้องให้เราแปดล้านอยู่ดี!”
ผู้หญิงคนนี้คิดคำนวนเอาไว้ในใจอย่างดีว่าจะวางแผนเอาเงินพวกนั้นมาเก็บไว้เอง
ฟังหลิงต่อสายหาอู๋เว่ยกั๋ว แล้วทางนั้นก็รีบเตรียมการทันที
ฟังหลิงเอนกายลงบนโซฟาอย่างยินดีปรีดา “พี่รอง ให้สามีฉันทำเรื่องนี้น่ะเชื่อถือได้ที่สุดแล้ว”
“สำนักงานกฏหมายที่บริษัทของพวกเขาร่วมงานอยู่ด้วยน่ะอยู่ในประเทศ แถมยังเป็นสำนักงานกฏหมายที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองก่วงหยางอีกด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...