หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 798

สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างเกรี้ยวกราด “ในเมื่อป้ารู้ว่าเขาเพิ่งกลับมา ไม่คุ้นที่ งั้นป้าก็อย่าให้เขาขับรถสิ!”

“ป้าเองสั่งสอนควบคุมไม่ได้ ก็เลยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นใช่หรือเปล่า?”

ฟังหลิงชะงักทันที

อู๋เฟยเฟยเบะปาก “เรื่องมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว มาพูดตอนนี้แล้วมันได้อะไรขึ้นมาล่ะ”

“ไม่ผิดหรอก ที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเสี่ยวปิง แต่สามีที่ไร้ประโยชน์ของพี่นั่นแหละที่ฉวยโอกาสโกงเงินของครอบครัวไป นี่มันใช่หรือเปล่าล่ะ?”

“เหอะ นี่มันเรียกว่าเป็นพวกได้ทีขี่แพะไล่ชัดๆ คนประเภทนี้ น่ารังเกียจที่สุด!”

สวี่ปั้นซย่ากัดฟันด้วยความโกรธ “ฉันไม่พูดเรื่องไร้สาระกับเธอหรอก!”

“เรื่องนี้ ในเมื่อพวกคุณไม่เชื่อใจทนายโหว งั้นพวกคุณก็แก้ปัญหากันเอาเองละกัน”

“ฉันยังยืนยันคำเดิม ว่าจะจ่ายให้ได้มากสุดแค่แปดล้านเท่านั้น!”

“ที่เหลือ พวกคุณก็จ่ายกันเองละกัน!”

พูดแล้วสวี่ปั้นซย่าก็เดินขึ้นชั้นบนไปด้วยความเดือดดาล

ฟังหลิงทำหน้ายุ่งด้วยความโมโห “เด็กคนนี้ ทำไมเป็นแบบนี้ไปซะได้?”

ฟังฮุ่ยโบกมือไปมา “โถ เธอไม่ต้องไปเปลืองน้ำลายกับเธอหรอก”

“เธอตอนนี้น่ะ ฉันก็ควบคุมไม่ได้แล้วเหมือนกัน”

“ก็เพราะไปถูกเสน่ห์ของหลินมั่วนั่นเข้านั่นแหละ”

“เอาเถอะ หลิง เรามาคิดหาวิธีแก้ไขเรื่องเสี่ยวปิงกันก่อนดีกว่า”

ฟังหลิงพูดขึ้นทันที “ไม่เป็นไร ฉันจะโทรหาสามีฉันตอนนี้ ให้ส่งทนายความของบริษัทเขาไป”

“เหอะ ถ้าคราวนี้จ่ายไม่ถึงแปดล้านล่ะก็ ฉันจะดูซิว่าพวกมันจะพูดว่ายังไง!”

อู๋เฟยเฟยก็พูดขึ้นมาเช่นกัน “ใช่สิ เมื่อกี้พี่ปั้นซย่าบอกว่าจะจ่ายให้แค่แปดล้าน”

“ถึงตอนนั้นไม่สนหรอกว่าจะคุยกันแล้วได้ราคาเท่าไหร่ แต่ก็ต้องให้เราแปดล้านอยู่ดี!”

ผู้หญิงคนนี้คิดคำนวนเอาไว้ในใจอย่างดีว่าจะวางแผนเอาเงินพวกนั้นมาเก็บไว้เอง

ฟังหลิงต่อสายหาอู๋เว่ยกั๋ว แล้วทางนั้นก็รีบเตรียมการทันที

ฟังหลิงเอนกายลงบนโซฟาอย่างยินดีปรีดา “พี่รอง ให้สามีฉันทำเรื่องนี้น่ะเชื่อถือได้ที่สุดแล้ว”

“สำนักงานกฏหมายที่บริษัทของพวกเขาร่วมงานอยู่ด้วยน่ะอยู่ในประเทศ แถมยังเป็นสำนักงานกฏหมายที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองก่วงหยางอีกด้วย”

ฟังหลิงเล่าเรื่องก่อนหน้านี้ให้ฟัง

อู๋เว่ยกั๋ยฟังจบก็พูดขึ้นมาอย่างกราดเกรี้ยวทันที “โธ่ คะ...คุณโง่หรือเปล่าเนี่ย?”

“เราไม่ได้เป็นคนออกเงินด้วยซ้ำ คุณจะไปใส่ใจขนาดนั้นทำไม?”

“ถึงเขาจะพูดเป็นห้าร้อยล้านบาท ตระกูลสวี่ก็เป็นคนจ่ายอยู่ดี ทำไมคุณต้องไปทำให้เขาไม่พอใจด้วย?”

ฟังหลิงพูด “คุณไม่พูดไร้สาระไปหน่อยเหรอ”

“เงินนี่ก็เป็นของพี่สาวฉันเหมือนกัน”

“นายแซ่โหวนั่นสมรู้ร่วมคิดกับหลินมั่วเพื่อหลอกเอาเงินยังไงล่ะ”

“แล้วฉันจะเห็นพี่สาวฉันตกระกำลำบากได้ยังไง?”

อู๋เว่ยกั๋วจนปัญญาถึงที่สุด “เฮ้อ ช่างเถอะ ผมจะลองถามดูอีกที”

“คุณนี่มันทำเรื่องไม่เป็นเรื่องจริงๆ !”

หลังจากวางสายไป ฟังหลิงก็ลนลานเล็กน้อย

ถ้าทนายในเมืองก่วงหยางไปยอมรับทำคดีนี้ คงต้องยุ่งยากมากแน่ๆ